Ἀπό τίς δικές του ἀποφάσεις θά κριθεῖ τό μέλλον τῆς Ἑλλάδος
Ἡ Ἑλλάς βρίσκεται πάλι σέ κρίσιμο σταυροδρόμι. Ἤ θα συνάψει συμφωνία μέ τούς δανειστές, ὥστε νά συνεχισθεῖ ἡ διακοπεῖσα χρηματοδότησίς της πού εἶναι ἀπαραίτητη γιά τήν ὁμαλή ἐξέλιξη τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας, ἤ θά προχωρήσει σέ ρήξη ὁπότε ἡ χώρα θά ὁδηγηθεῖ σέ καταστροφή. Οἱ συνέπειες ἀπό τήν τυχόν πτώχευση καί τό Grexit πού πιθανώτατα θά ἀκολουθήσει, θά εἶναι συγκλονιστικές. Οἱ περισσότεροι πολίτες ἤδη ἀνησυχοῦν, ἀλλά μᾶλλον δεν φαντάζονται τό μέγεθος τῆς καταστροφῆς. Ἡ ἑλληνική οἰκονομία καί κοινωνία θά γυρίσουν πολλές δεκαετίες πίσω. Οἱ προοπτικές προόδου θά ἐξανεμισθοῦν. Καί ἡ δυστυχία πού θά ἐπικρατήσει εἶναι ἀπερίγραπτη.
Εἶχε προειδοποιηθεῖ
Τήν εὐθύνη γιά ὅ,τι θά συμβεῖ θά φέρει προσωπικῶς ὁ κ. Τσίπρας. Ἀπό τίς δικές του ἀποφάσεις θά κριθεῖ τό μέλλον τῆς Ἑλλάδος, γιά πολλές δεκαετίες. Διότι ναί μέν οἱ κυβερνητικές ἀποφάσεις λαμβάνονται τυπικῶς ἀπό τό Ὑπουργικό Συμβούλιο, ὅμως τήν τελική εὐθύνη φέρει ὁ Πρωθυπουργός. Ἄλλωστε αὐτός διορίζει καί παύει τά μέλη τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου.
Στήν προκειμένη λοιπόν περίπτωση, οἱ ἀποφάσεις πού θά ληφθοῦν, ἀπό τίς ὁποῖες θά ἐξαρτηθεῖ τό μέλλον τῆς χώρας, τόν κ. Τσίπρα θά βαρύνουν καί ὄχι τά μέλη τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου. Καί αὐτό μᾶλλον φαίνεται ὅτι ἔχει ἀρχίσει νά τό συνειδητοποιεῖ, ἄν κρίνουμε καί ἀπό τήν ἀμηχανία πού τόν διέκρινε κατά τήν πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξη στήν ἐκπομπή τοῦ κ. Χατζηνικολάου, ὅπου σαφῶς προσπάθησε νά ἀνατοποθετηθεῖ σέ σχέση μέ τούς προεκλογικούς του λεονταρισμούς.
Κατά τό τελευταῖο τρίμηνο, ὁ κ. Τσίπρας βρέθηκε ἀντιμέτωπος μέ μία κατάσταση τήν ὁποία μᾶλλον δέν περίμενε. Ὅταν ἔπαιρνε τήν ἀπόφαση γιά τήν πρόωρη διάλυση τῆς Βουλῆς, ἀρνούμενος νά ὑπερψηφίσει ὁποιοδήποτε πρόσωπο θά πρότεινε ἡ τότε κυβερνητική πλειοψηφία γιά τό ἀξίωμα τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας, προφανῶς δέν εἶχε ἐκτιμήσει τί ἀκριβῶς τόν ἀνέμενε ἄν ἀνεδεικνύετο Πρωθυπουργός.
Ὁ κ. Εὐάγγ. Βενιζέλος τόν εἶχε προειδοποιήσει ἐγκαίρως, ὅταν ὁ κ. Τσίπρας τόν ἐπεσκέφθη στό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν. Τόν εἶχε ρωτήσει γιατί βιάζεται νά ἀνέλθει στην ἐξουσία, ἀφοῦ οὕτως ἤ ἄλλως θά τήν ἐξασφάλιζε ὅποτε και ἄν διενεργοῦντο οἱ ἐκλογές. Καί τοῦ εἶχε ἐπισημάνει ὁ κ. Βενιζέλος ὅτι ἄν ἄφηνε τήν Κυβέρνηση Σαμαρᾶ νά ὁλοκληρώσει τήν τετραετία της, θά παρελάμβανε τήν χώρα καί την οἰκονομία σέ πολύ καλύτερη κατάσταση, ἀφοῦ τό δύσκολο ἔργο θά εἶχε γίνει ἀπό τούς ἀντιπάλους του. Σύμφωνα λοιπόν μέ τά διαρρεύσαντα τότε στόν Τύπο, ἀπό τήν ἀπάντηση πού ἔδωσε ὁ κ. Τσίπρας στόν κ. Βενιζέλο φάνηκε νά μήν ἔχει συναίσθηση τῶν δυσκολιῶν πού θά ἀντιμετώπιζε ἄν ἐξελέγετο σέ αὐτή τήν συγκυρία Πρωθυπουργός.
Αὐτές τίς δυσκολίες, προφανῶς τίς διεπίστωσε ὁ κ. Τσίπρας τώρα. Κατάλαβε ὅτι ἡ διαπραγμάτευσις μέ τούς δανειστές δέν εἶναι παιχνιδάκι. Ἄλλο εἶναι νά κατηγορεῖ τήν Κυβέρνηση Σαμαρᾶ γιά ἐνδοτισμό καί νά τήν χαρακτηρίζει ὡς ὑποτελῆ στήν Γερμανία (Κυβέρνηση Μερκελιστῶν) καί ἄλλο εἶναι νά βρίσκεται ὁ ἴδιος ἀντιμέτωπος ἔναντι ὁλοκλήρου τοῦ εὐρωπαϊκοῦ κατεστημένου, τό ὁποῖο τόν βλέπει ἀπό θέσεως ἰσχύος καί μπορεῖ ἀνά πᾶσαν στιγμή νά τοῦ κλείσει τήν στρόφιγγα τῆς χρηματοδοτήσεως καί νά ὁδηγήσει τήν χώρα σέ ταμειακή ἀσφυξία. Αὐτό ἀκριβῶς συνέβη κατά τό τελευταῖο τρίμηνο. Καί μάλιστα μέ ἕναν τρόπο πού ἀρχικῶς ἄφηνε στόν κ. Τσίπρα ἀρκετά περιθώρια κινήσεων. Οἱ Εὐρωπαῖοι δέν τοῦ εἶπαν ὄχι σέ ὅλα. Δέχθηκαν τίς αἰτιάσεις του γιά ἀντικατάσταση τῆς Τρόϊκα μέ τούς «θεσμούς» καί ἀντικατάσταση τοῦ Μνημονίου μέ ἕνα πρόγραμμα τό ὁποῖο θά κατηρτίζετο μέ την εὐθύνη τῆς ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως. Ἀλλά ἡ Κυβέρνησις Τσίπρα δέν ἀνταποκρίθηκε στήν πρόσκληση. Χαράμισε τον χρόνο μέ τίς δημιουργικές ἀσάφειες καί ἄλλες ἀθλιότητες και ὁδηγήθηκε μόνη της σέ ἀδιέξοδο.
Οἱ ἀριστερές τάσεις
Τώρα λοιπόν, ἀφοῦ παρῆλθε ἄπρακτο ἕνα ὁλόκληρο τρίμηνο κατά τό ὁποῖο ἡ Κυβέρνησις δέν ἐπέδειξε στούς πιστωτές τίποτε τό ἁπτό καί ἐφικτό, τόσο γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ δημοσιονομικοῦ, ὅσο καί γιά τίς διαρθρωτικές ἀλλαγές πού ἔχει ἀνάγκη ὁ τόπος, οἱ Εὐρωπαῖοι ἔχουν ἀρχίσει νά πιέζουν ἀφόρητα. Καί ἐνῶ ἡ ἑλληνική πλευρά παριστάνει τήν αἰσιόδοξη ὡς πρός τό ὅτι τελικῶς θά ἐξευρεθεῖ λύσις (ἔντιμος συμβιβασμός), ἀπό τίς Βρυξέλλες τά μηνύματα εἶναι ἄκρως ἀνησυχητικά. Διότι ἁπλούστατα, ἡ Ἀθήνα δέν ἔχει προτείνει κάτι συγκεκριμένο γιά τά μεγάλα ἀγκάθια πού εἶναι τό ἐργασιακό καί τό ἀσφαλιστικό καί λέει μισόλογα γιά τό θέμα τῶν ἰδιωτικοποιήσεων. Οἱ δέ ἀριστερές τάσεις τοῦ Σύριζα, πού ἐκπροσωποῦνται καί στήν Κυβέρνηση, ἀποκλείουν κάθε συμβιβασμό πού θά ἀκύρωνε τό ριζοσπαστικό πρόγραμμα πού ἔχει ὑποσχεθεῖ στόν ἑλληνικό λαό τό κόμμα αὐτό. Και προκρίνουν τήν μετωπική ρήξη μέ τήν Εὐρώπη, ἔστω καί ἄν αὐτή θά ὁδηγήσει στήν ἔξοδο τῆς χώρας ἀπό τήν Εὐρωζώνη, μέ ὅ,τι αὐτό συνεπάγεται γιά τήν Ἑλλάδα.
Πάντως τό νέο στοιχεῖο πού ἀνατρέπει κάπως τά πράγματα γιά τόν Σύριζα εἶναι οἱ δημοσκοπήσεις. Τώρα οἱ ἐρωτώμενοι φέρονται νά προτιμοῦν κατά συντριπτική πλειοψηφία (70%) τήν ὑπογραφή συμφωνίας μέ τούς ἑταίρους, ἀκόμη και ἄν αὐτή περιέχει «μνημονιακά μέτρα». Ἐδῶ ὁ παραλογισμός δέν ἔχει ὅρια. Πρίν ἀπό ἕξι μῆνες, ἐρωτώμενοι οἱ πολίτες ἄν ἐπιθυμοῦν ἤ ὄχι ἐκλογές, ἀπαντοῦσαν κατά συντριπτική πλειοψηφία (60%) ὅτι δέν θέλουν πρόωρες ἐκλογές, ὥστε νά ἀποφευχθεῖ ἡ ἀναστάτωσις πού θά προκαλεῖτο ἀπό τήν τυχόν κυβερνητική ἀλλαγή. Δηλαδή προτιμοῦσαν νά ὁλοκληρώσει τήν θητεία της ἡ Κυβέρνησις Σαμαρᾶ, ἀκριβῶς λόγω τῆς ἀνωμαλίας πού διαισθάνοντο ὅτι θά προκαλοῦσε ἡ ἄνοδος στήν ἐξουσία τοῦ κ. Τσίπρα. Ὅμως ὅταν ἔγιναν οἱ ἐκλογές, ἀφοῦ ἔτσι ἀπεφάσισε τό πολιτικό μας σύστημα, οἱ ψηφοφόροι ἔσπευσαν νά ψηφίσουν αὐτό πού προηγουμένως ἤθελαν νά ἀποφύγουν: Τήν ἀναστάτωση! Καί τώρα πού ἀνῆλθε ὁ Σύριζα στήν ἐξουσία καί ἄρχισαν νά ἀντιλαμβάνονται καί νά ἀνησυχοῦν γιά τίς συνέπειες, ἐμφανίζονται ὅτι θέλουν πάση θυσία τήν ὑπογραφή συμφωνίας μέ τούς δανειστές, ἀκόμη καί ἄν αὐτή περιέχει μνημονιακά μέτρα! Ὁμολογουμένως τί νά πεῖ κανείς; Ὁ ἑλληνικός λαός μοιάζει να μήν ξέρει τί θέλει. Ἄλλα ἐπιζητεῖ τήν μία ἡμέρα, ἄλλα πράττει τήν ἑπομένη. Καί τελικῶς προσπαθεῖ νά ἀναιρέσει τις συνέπειες τῶν δικῶν του ἀποφάσεων! Ἐκεῖ βρισκόμαστε τώρα: Οἱ πολίτες ζητοῦν νά ὑπογραφεῖ πάση θυσία συμφωνία, ὥστε νά ἀπομακρυνθεῖ ὁ κίνδυνος τοῦ Grexit καί τῆς πτωχεύσεως, τόν ὁποῖο ὅμως οἱ ἴδιοι ἐπανέφεραν στό προσκήνιο μέ τίς ἐπιλογές τῆς 25ης Ἰανουαρίου.
Κρίσιμο σταυροδρόμι
Ὅλα αὐτά εἶναι βέβαιο ὅτι ἀπασχολοῦν τώρα τόν Πρωθυπουργό. Τό σταυροδρόμι ἐνώπιον τοῦ ὁποίου βρίσκεται εἶναι κρισιμότατο.
- Ὁ ἕνας δρόμος εἶναι αὐτός τῆς καταστροφῆς. Ἄν προκρίνει τήν ρήξη ὅπως τόν προτρέπουν νά πράξει κάποιοι ἀνεγκέφαλοι ὑπουργοί καί τά μέλη τῶν πρώην συνιστωσῶν τοῦ Σύριζα, οἱ συνέπειες θά εἶναι καταλυτικές γιά τόν τόπο: Χρηματοδοτική ἀσφυξία, πανικός στίς ἀγορές, κλονισμός τῆς ἐμπιστοσύνης πρός τήν ἑλληνική οἰκονομία, πανικός καί στό ἐσωτερικό, μαζικές ἀναλήψεις τραπεζικῶν καταθέσεων καί φυγή κεφαλαίων στό ἐξωτερικό, περιορισμοί στήν κίνηση κεφαλαίων, στάσις πληρωμῶν τοῦ δημοσίου, οἰκονομική κατάρρευσις και πιθανώτατη ἔξοδος τῆς χώρας ἀπό την εὐρωζώνη.
- Ὁ ἄλλος δρόμος εἶναι αὐτός τοῦ συμβιβασμοῦ. Παρ΄ ὅτι ὁ κ. Τσίπρας κατά τήν πρόσφατη συνέντευξη εἶπε ὅτι γιά νά προσφέρει κανείς στόν τόπο του πρέπει νά ἀναλαμβάνει και κινδύνους, ἐδῶ οἱ κίνδυνοι εἶναι παμμέγιστοι. Διότι σέ περίπτωση ρήξεως μέ τούς δανειστές εἶναι σχεδόν βέβαιο ὅτι θά συμβοῦν τά προαναφερθέντα. Οἱ Εὐρωπαῖοι δέν ἀστειεύονται. Καί ὅσο καί ἄν θέλουν νά ἀποφύγουν τέτοια γεγονότα, ἄν ξεπεράσουμε τήν δική τους κόκκινη γραμμή δέν θά διστάσουν νά μᾶς θυσιάσουν. Ἀκόμη καί γιά παραδειγματισμό. Γιά νά δοῦν ὅλοι οἱ ἄλλοι ὅτι ἡ πολιτική πού ἔχει χαραχθεῖ ἀπό τίς Βρυξέλλες εἶναι ὑποχρεωτική. Ὅποιος δεν τήν ἀκολουθεῖ, καταστρέφεται.
Στήν πραγματικότητα λοιπόν, δέν ὑπάρχει κάν δίλημμα.
Ἡ πολιτική πού πρέπει νά ἀκολουθηθεῖ εἶναι μονόδρομος. Καί οἱ ἀποφάσεις πού πρέπει νά ληφθοῦν εἶναι δεδομένες. Ἁπλῶς, στήν περίπτωση Τσίπρα πρέπει νά πεισθοῦν τά στελέχη τοῦ Σύριζα καί τῆς Κυβερνήσεως ὅτι δέν ὑπάρχει ἄλλη ἐπιλογή. Ἀλλά ἡ τελική εὐθύνη γιά ὅ,τι θά ἀποφασισθεῖ τελικῶς, ἀνήκει στόν Πρωθυπουργό. Ὁ κ. Τσίπρας ἐπωμίζεται προσωπικῶς μία τεράστια ἐθνική εὐθύνη. Ἀπό τίς ἀποφάσεις του θά κριθεῖ τό μέλλον τῆς Ἑλλάδος.
Εφημ."Εστία" στις 02.05.2015 / via
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου