Η μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση του Μαΐου [«Μάη» κατά την αριστερή φρασεολογία] του 1886 στο Σικάγο, που εις ανάμνησιν της γιορτάζεται η λεγόμενη «εργατική πρωτομαγιά» έγινε με κύριο αίτημα την θέσπιση του οκταώρου στην εργασία.
Πενήντα χρόνια μετά, ο τότε δικτάτορας της σοβιετικής ένωσης και Γενικός Γραμματέας του Σοβιετικού Κομμουνιστικού Κόμματος, «πατερούλης Στάλιν» θα παρασημοφορούσε έναν εργάτη των ανθρακωρυχείων του Ντονμπας, ονόματι Αλεξέι Γκριγκόριεβιτς Σταχάνοφ, που το κατόρθωμα του ήταν ότι ξεπέρασε τα ανθρώπινα όρια αντοχής, εξορύσσοντας από μόνος του σχεδόν 14πλασια ποσότητα κάρβουνου από ότι οι άλλοι εργάτες!
Ο σταχανοβισμός που πήρε το όνομα του από αυτόν τον δύστυχο εργάτη [πέθανε το 1970 μισούμενος από όλους τους εργάτες της τότε σοβιετικής ένωσης] σήμαινε την εντατικοποίηση της ανθρώπινης εργασίας μέχρι καταρρεύσεως, χωρίς καμία πρόσθετη αμοιβή, πέραν φυσικά της δόξας του Κόμματος [ένα είναι το Κόμμα] και της χλιδάτης ζωής της κομματικής νομενκλαντούρας. Σήμερα και μόνον η λέξη «σταχανοβισμός» φέρνει τρόμο σε όσους/ες είχαν την ατυχία να γνωρίσουν από πρώτο χέρι του «αγαθά» του υπαρκτού σοσιαλισμού, θυμίζοντας τους με τον πιο ωμό τρόπο ποιοι ήσαν αυτοί που μετέτρεψαν την πιο στυγνή «εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο», σε πρώτο σκαλοπάτι για να αναρριχηθούν στα κρατικά αξιώματα και να ζουν σαν μεγιστάνες εις βάρος των υπολοίπων.
Είναι μια από τις τραγικές ειρωνείες της Ιστορίας, ότι ακριβώς οι εμπνευστές του σταχανοβισμού, που εξανάγκαζαν τον εργάτη να δουλεύει σαν σκυλί σε άθλιες συνθήκες εργασίας χωρίς να κερδίζει τίποτα, σφετερίστηκαν το νόημα και τη ματωμένη μνήμη μιας εργατικής εξέγερσης, που ζήτησε ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και περιορισμό στην εντατικοποίηση της εργασίας. Αν η αριστερά δεν είχε κατορθώσει να «ξαναγράψει» προς το συμφέρον της την παγκόσμια ιστορία, τα μοναδικά κόμματα που θα έπρεπε να αποκλείονται από τη γιορτή της εργατικής πρωτομαγιάς, θα ήταν τα κομμουνιστικά, ως οι πιο αδίστακτοι σφετεριστές του νοήματος και της ζώσας μνήμης του Μαΐου του 1886 στο Σικάγο!
 |
| Ο αντιπαθέστατος κύριος της φωτογραφίας, έχει μούρη να βγαίνει και να μιλάει εξ ονόματος των εργατών! Ποιος; Αυτός που το κόμμα του βράβευσε τον Σταχάνοφ, για να ξεζουμίσει τον σοβιετικό εργάτη, προς όφελος μιας αδηφάγας νομενκλαντούρας. Ο προστάτης των λαθρεποίκων, που παίρνουν τη μπουκιά από το στόμα του Έλληνα εργάτη. Ο αφανής συνεργάτης των παγκόσμιων αφεντικών, που οργανώνουν συστηματικά την αντικατάσταση των ευρωπαϊκών λαών από αφροασιατικές μάζες, ώστε να έχουν φτηνά χέρια για τα εργοστάσια τους και φτηνή φρέσκια σάρκα για τα μπουρδέλα τους. Πρωτομαγιά θα έπρεπε να τους φτύνουν κάτι τέτοιους προδότες της εργατικής τάξης... |
Και για να έρθουμε εδώ στα δικά μας, όσο πίσω και αν πάμε στην ιστορία του ΚΚΕ, θα δούμε ότι πρόσφερε τις χειρότερες υπηρεσίες στην εργατική τάξη, εγκλωβίζοντας την σε μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις, που λειτουργούσαν εν τέλει εις βάρος των εργατών, όπως τα απεργιακά μπαράζ της δεκαετίας του 1930, τα οποία ήταν και ο βασικός λόγος της αποσταθεροποίησης του τότε καθεστώτος και της αδυναμίας της Ελλάδας να ξεπεράσει την παγκόσμια κρίση του 1929. Χαρακτηριστικά θα αναφέρω εδώ τις πρωτοφανείς κινητοποιήσεις του Μαΐου του 1936, που δημιούργησαν ουσιαστικά κατάσταση ακυβερνησίας σε μια τραγική περίοδο για την Ελλάδα αλλά και το λεγόμενο «σύμφωνο Σοφούλη – Σκλάβαινα» που δρομολογούσε τη συμμαχία του ΚΚΕ με το τότε αγροτικό κόμμα και τη βενιζελική παράταξη, με πρόσχημα τάχα μου τον κίνδυνο του «φασισμού»
Ευτυχώς για τον τόπο η δικτατορία Μεταξά [4η Αυγούστου του 1936] κατόρθωσε να περιορίσει την αντεθνική και διαλυτική δράση του ΚΚΕ και να προσφέρει πραγματικές υπηρεσίες στην εργατική τάξη, βάνοντας τα θεμέλια για το κράτος κοινωνικής πρόνοιας και τη θέσμιση του εργασιακού οκταώρου [κυρίαρχο αίτημα των εργατικών εξεγέρσεων του 1886].
Γιατί, αν περίμεναν οι εργάτες να δουν καλύτερες ημέρες από το ΚΚΕ, θα δούλευαν ακόμα σε συνθήκες Μάντσεστερ του 19ου αιώνα!
Ακόμα πιο εφιαλτική είναι η παγίδευση της εργατικής τάξης από τους κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές του ΚΚΕ, που συμβαίνει στις μέρες μας. Πέραν από τη διάλυση του παραγωγικού ιστού της χώρας μας [βιομηχανίες, ναυπηγεία, βιοτεχνίες] από τους εργατοπατέρες του κόμματος, που φυσικά βολεύτηκαν στον κρατικό μηχανισμό, στέλνοντας δεκάδες χιλιάδων εργάτες στην ανεργία, το ΚΚΕ πρωτοστατεί στο μεγαλύτερο έγκλημα κατά της αξιοπρέπειας και της αξίας της ανθρώπινης εργασίας – τη λαθρομετανάστευση.
Ο Μαρξ στο περίφημο κείμενο του, όπου κατηγορεί τα κύματα των λαθρομεταναστών για την υποβάθμιση της εργασίας, είχε γράψει ότι: οι αντιρατσιστικοί νόμοι είναι τα μανιφέστα των εργοστασιαρχών.
Τα λυγκόρνια του ΚΚΕ έφτασαν μέχρι και να διαγράψουν τις ρήσεις του μεγάλου του γκουρού, προκειμένου να συμβάλουν στο παιχνίδι των αφεντικών ώστε να γεμίσει η Ελλάδα με φτηνά εργατικά χέρια για τα εργοστάσια τους και φτηνή φρέσκια σάρκα για τα πορνεία τους. Είναι γνωστός άλλωστε ο καταστροφικός ρόλος των κομμουνιστών εργολάβων της δεκαετίας του 1990, που επέβαλαν τον Αλβανό εργάτη στην οικοδομή, καταλήγοντας φυσικά στο τέλος να μείνουν και οι ίδιοι άνεργοι [νέμεσις!]
Και μόνον η λυσαλέα υποστήριξη των λαθρεποίκων έναντι των Ελλήνων εργατών στην οποία πρωτοστατεί το ΚΚΕ, μετατρέπει την καπήλευση της εργατικής πρωτομαγιάς από τους κόκκινους μισθοφόρους των αφεντικών, σε πολιτική φάρσα.
Γι αυτό άλλωστε και το ΚΚΕ χάνει τη μία μετά την άλλη τις εργατικές συνοικίες [Πέραμα, Κερατσίνι, Νίκαια κ.λπ.] που θεωρούνταν παραδοσιακά τα εκλογικά του κάστρα, ενώ όλο και μεγαλύτερες μάζες εργατών συνειδητοποιούν τον ύπουλο ρόλο του και εντάσσονται στις τάξεις της Χρυσής Αυγής.
Ο εορτασμός της εργατικής Πρωτομαγιάς που σήμερα καπελώνεται από τους σφετεριστές του Μαΐου, θα γίνει αληθινά ένας φόρος τιμής στους νεκρούς εργάτες όλων των εποχών, ακριβώς όταν η ίδια η εργατική τάξη [αργά ή γρήγορα] ξωπετάξει με τις κλωτσιές, τους κόκκινους εργολάβους των εκμεταλλευτών της.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου