Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015

Η "διαπραγμάτευση" και η κατάντια μας. Πώς φθάσαμε εδώ

Η στρατηγική της κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση στηρίχθηκε σε πυλώνες που αποδείχθηκαν (όπως αναμενόταν) σαθροί.

1. Χορεύουν οι αγορές;

Η τακτική της κυβέρνησης στηρίχθηκε στην πίστη για την αστάθεια που μπορεί να επιφέρει το GREXIT στη διεθνή και ευρωπαϊκή οικονομία προκαλώντας το φόβο των ηγετών και άρα την οπισθοχώρηση έναντι των ελληνικών διεκδικήσεων. Μια τέτοια αστάθεια εκφράζεται ως γνωστό με την πτώση των χρηματιστηρίων, την αύξηση των spreads των ομολόγων και την εκτός ελέγχου μείωση της αξίας του ευρώ έναντι των άλλων ισχυρών νομισμάτων. Σαφέστατα, για να έχει πολιτικό νόημα αυτή η αστάθεια πρέπει να έχει διάρκεια που να αποδεικνύει ότι το GREXIT όντως επηρέασε τα θεμελιώδη στοιχεία χωρών και μεγάλων επιχειρήσεων. Αλλιώς πως οι διακυμάνσεις της βραχυχρόνιας περιόδου αποδίδονται σε κερδοσκοπικές κινήσεις. Όμως και αυτές οι βραχυχρόνιες διακυμάνσεις ήταν ελάχιστες. Το ευρώ μάλλον ισχυροποιήθηκε, τα χρηματιστήρια κατέγραψαν περιορισμένες απώλειες, ενώ τα spreads στις αγορές ομολόγων των κρατών μελών της ευρωζώνης ελάχιστα επιδεινώθηκαν, και μάλιστα για λίγες μέρες.

Και πώς να είναι διαφορετικά. Οι μηχανισμοί χρηματοπιστωτικής και δημοσιονομικής σταθερότητας της ΕΕ έχουν ενισχυθεί δραματικά μετά το 2008. Τα κράτη μέλη (πλην της Ελλάδας) έχουν βελτιώσει τη δημοσιονομική σταθερότητα και έχουν προβεί σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Κυρίως όμως η μεγάλη αλλαγή είναι η υιοθέτηση της πολυπόθητης ποσοτικής χαλάρωσης που ολοκληρώνει τι οπλοστάσιο της ΕΚΤ να παρεμβαίνει σταθεροποιητικά όσο και αναπτυξιακά στις επιμέρους εθνικές αγορές. Πολύ περισσότερο εάν σε αυτά τα χαρακτηριστικά προσθέσουμε και την υπερβάλλουσα ρευστότητα του παγκόσμιου συστήματος λόγω της αύξησης της προσφοράς χρήματος στις ΗΠΑ την Κίνα και την ΕΕ που δίνει τη δυνατότητα επενδύσεων στα χρηματιστήρια και τις κεφαλαιαγορές. Ουσιαστικά η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ να αποσταθεροποιήσει με τη την πολιτική διαχείριση της ελληνικής κρίσης τις διεθνείς αγορές ήταν εκ προοιμίου αποτυχημένη, ενώ η τελική πραγμάτωση της, απλώς εξέθεσε τη χώρα.

2. Η βεβαιότητα ότι η Ελλάδα θα μείνει στο ευρώ γιατί χρωστάει πολλά…

Ο πρωθυπουργός σε μια τελευταία συνέντευξη του στην κρατική τηλεόραση ομολόγησε την απόλυτη πεποίθηση του ότι δεν θα «αφήσουν» την Ελλάδα ΝΑ φύγει από το ευρώ καθώς χρωστάει πολλά, επικαλούμενος μάλιστα ότι μόνο στην ΕΚΤ χρωστάει πάνω από 130 δισ. και υπονοώντας ότι η ΕΕ δεν θα τολμήσει να τα χάσει. Μόνο που δεν έχει πληροφορηθεί σωστά. Από αυτά τα 130 και πλέον δισ., τα 118 περίπου που είναι δάνεια του ELA στα ελληνικές τράπεζες μετατρέπονται μετά από χρεοκοπία ή έξοδο από πρόγραμμα ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΑ σε εθνικό χρέος, ενώ τα υπόλοιπα είναι ομόλογα που κατέχουν οι τράπεζες του ευρωσυστήματος. Στο σύνολο τους ωστόσο, έτσι και αλλιώς, αργά ή γρήγορα, από αυτή ή μια άλλη κυβέρνηση στο μέλλον, θα πρέπει να αποπληρωθούν.

3. Το δημοψήφισμα ως ενισχυτικό της διαπραγματευτικής δύναμης της κυβέρνησης

Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η επιλογή του ΟΧΙ θα ενισχύσει τη θέση της στη διαπραγμάτευση. Από την άλλη οι εκπρόσωποι της ΕΕ έχουν καταστήσει σαφές ότι η επιλογή του ΟΧΙ θέτει τέλος στη διαπραγμάτευση. Γίνεται έτσι αυταπόδεικτο γεγονός ότι το ΟΧΙ δεν μπορεί να ενισχύει μια διαπραγμάτευση που το αντισυμβαλλόμενο μέρος αρνείται να προσέλθει. Άνθρακες και αυτός ο «θησαυρός».

4. Η δημοσιονομική εκτροπή λόγω «αριστερής» ακύρωσης» του αστικού κράτους

Η κυβέρνηση ασχολήθηκε καιροσκοπικά με την πραγματική οικονομία. Περιόρισε τη ρευστότητα μαζεύοντας την από τους φορείς του δημοσίου, ανέστειλε πληρωμές, κατέφυγε σε ρυθμίσεις αμφιβόλου εισπραξιμότητας και πολιτικής ηθικής, ενώ παράλληλα αδρανοποίησε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς ως έμπρακτη απόδειξη της «αριστερής» «ανατροπής» του ρόλου του αστικού κράτους, Επιπλέον αδιαφόρησε πλήρως για τους παραγωγικούς φορείς περιορίζοντας τις επαφές μόνο για εργασιακά θέματα. Αποτέλεσμα η δημοσιονομική εκτροπή και η ύφεση που περιόρισαν τη διαπραγματευτική της ισχύ.

Όλες οι παραπάνω «στρατηγικές» συλλήψεις αποδεικνύουν την ιδεοληπτική «σοφιστεία» ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ που έχει φέρει τη χώρα σε ολέθριο αδιέξοδο.

Μετατρέπουν φαντασιακά τις «υποθέσεις» επί των οποίων εργάζονται σε δεδομένα και οικοδομούν φρούδες ελπίδες και προβληματικά πολιτικά και οικονομικά αποτελέσματα όσο και διπλωματική απομόνωση.

Στο πλαίσιο αυτό δεν διστάζουν να αγνοούν-παραβιάζουν τους ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥΣ κανόνες λειτουργίας της ΕΕ, των θεσμών της και ευρύτερα των διεθνών αγορών που μετέχει η χώρα (πολλές φορές μη γνωρίζοντας ή αδιαφορώντας να πληροφορηθούν).

Κάπως έτσι, παρασυρμένοι από τον επαναστατικό οίστρο ανατροπής του παγκόσμιου καπιταλισμού… κάπως έτσι με ανόητες εικοτολογίες… βρισκόμαστε χρεοκοπημένοι και εκτός πλαισίων της ΕΕ και του ΔΝΤ… Με περιορισμό στην κίνηση κεφαλαίων… εν δυνάμει κλειστές τράπεζες και το δραχμικό όραμα των νέο-αριστερών εθνολαϊκιστών επαναστατών προ των πυλών… σε μια προοπτική χάους που εγγυάται η υπερψήφιση του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα της Κυριακής…

Τουλάχιστον εναπόκειται σε εμάς τους πολίτες να αποφύγουμε το διχασμό και την πόλωση… Ας ευχηθούμε για το καλύτερο. Ας παλέψουμε για το ΝΑΙ και την διασφάλιση της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας και ας ομονοήσουμε για να ξεπεράσουμε σύντομα και με αλληλεγγύη τις απαραίτητες θυσίες που χρωστάμε για να διασφαλίσουμε το μέλλον των παιδιών μας.

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου