Τελικά είμαστε βλάκες ή ανίκανοι;;;

Οι άλλοι γιατί μπορούν, κι' εμείς όχι;

Είναι προφανές, ότι στην πατρίδα μας μερικά πράγματα τα λέμε, έτσι απλά για να τα λέμε!

Χωρίς να τρέφουμε την παραμικρή ελπίδα ότι θα αξιωθούμε να τα ζήσουμε και εμείς.

Όπως αυτό που είδαμε να συμβαίνει στη Γερμανία, όπου Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες πολιτικοί πραγματοποίησαν κοινή τηλεοπτική εμφάνιση για να εξηγήσουν στον κόσμο τι συμβαίνει με την οικονομική κρίση.

Αδύνατον να γνωρίσουμε τέτοιες δόξες εμείς εδώ. Ούτε και ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας μπορεί να ...σταθεί.

Είναι αδύνατον το δικό μας πολιτικό σύστημα να αρθεί επιτέλους στο ύψος των περιστάσεων και να αποδειχθεί αντάξιό τους.

Στη Γερμανία επιλέγουν να κάνουν μια κοινή προσπάθεια, αλλά στην Ελλάδα, σε απόσταση σχεδόν τριών χρόνων από τις εκλογές, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επισκέπτεται τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ζητεί εκλογές.

Τα ακούνε αυτά οι ξένοι και τρελαίνονται.

Ο κόσμος χάνεται, η χώρα είναι καταχρεωμένη και εμείς εδώ το βιολί μας.
Και, βέβαια, δεν συζητούμε να ζήσουμε στην Ελλάδα αυτό που συνέβη την προηγούμενη εβδομάδα στις Ηνωμένες Πολιτείες και όλοι έκαναν πως δεν το είδαν.

Η Ελληνοαμερικανίδα γερουσιαστής Ολυμπία Σνόου, μαζί με δύο ακόμη συναδέλφους της, αν και Ρεπουμπλικανοί, πρόσφεραν τις ψήφους τους στον Ομπάμα για να εγκριθεί το πακέτο οικονομικής στήριξης των 900 περίπου δισ. δολαρίων!

Χωρίς την ψήφο τους, οι Δημοκρατικοί δεν διέθεταν την αναγκαία πλειοψηφία.

Η «συμμορία των τριών», όπως τους αποκαλούν στις ΗΠΑ, επιμένουν πως θα δίνουν την ψήφο τους ανάλογα με τις ανάγκες της πατρίδας τους και όχι με βάση την κομματική τους τοποθέτηση.

Η σπαρτιατικής καταγωγής Σνόου μάλιστα δήλωσε πως σκοπεύει να συνεργαστεί με τους Δημοκρατικούς και σε άλλα σημαντικά θέματα, όπως είναι ο νευραλγικός τομέας της υγείας!
Τι θα γινόταν αν κάτι τέτοιο συνέβαινε στην Ελλάδα;

Χαμός!

Σκοτωμός!

Σφαγή!

Διαγραφές!

Κακό μεγάλο!

Αναλύσεις επί αναλύσεων!

Τι συνέβη στις ΗΠΑ;

ΤΙΠΟΤΑ!!!

Μας αρέσει να λέμε πως εδώ γεννήθηκαν η Δημοκρατία και η έννοια της ελευθερίας του λόγου, αλλά δεν αναγνωρίζουμε στους εκπροσώπους του έθνους το δικαίωμα να πράττουν κατά συνείδηση.

Στα λόγια είμαστε πρώτοι.

Στην πράξη όμως, υποκλινόμαστε στους κομματικούς στρατούς.

Τελικά μας καταράστηκαν, ή γεννηθήκαμε όντως βλάκες και ανίκανοι.