Η νύκτα της μέρας που ζούμε...

Γράφει ο Ιάσων

" και εί μ'όνος ελάκτισεν,

αντιλακτίσε τούτον ηξιώσατ'άν ; "*

Σωκράτης

Η κρισι που βιωνει η Ελληνικη κοινωνια ειναι πραγματικη... Και ειναι γενικευμενη.

Ειναι κρισι Εθνικη, Κρισι Πολιτικης εξουσιας η οποια μονοπωλειται απο λιγες οικογενειακες δυναστειες και ασημαντους κληρονομους ονοματων.

Κρισι Οικονομικη που δημιουργειται απο την κακη διαχειρισι, την κατασπαταλησι υλικων και ανθρωπινων πορων,

Τελος κρισι Πολιτιστικων αξιων.

Της θρησκειας, της ηθικης της λογοτεχνιας της τεχνης.

Και η σημερινη ανυπαρξια ηγετικης μορφης, επιτεινει την καταστροφη.

Ετσι ουδεις, απο εκεινους που ωφειλαν, αποτολμα να ομολογηση την τραγικη Αληθεια.

Οτι δηλαδη η χωρα μας ξεπερασε το χειλος του γκρεμου και οτι εκει που βρισκεται μεταξυ φθορας και αφθαρσιας, η Εθνικη επιβιωσις απαιτει ομονοια, κοινη συμπορευσι, σκληρη εργασια, νοικοκυρεμα , αυτοελεγχο, πειθαρχια στους Νομους.

Ταυτοχρονα εξ ισου αν οχι περισοτερον λειψανδρη ειναι η ηγεσια των φιλοσοφων, των πνευματικων ταγων, που αντι να συμβουλευουν και να φωτιζουν με τη σοφια τους τον σκοτεινο μοναχικο μας δρομο, εχουν μονο μισητικους και ταξικους λογους να θυμηθουν, αφυπνιζοντας αγρια ενστικτα που εκτρεφει η αγωνια ο φοβος για την ελλειψι καθε προοπτικης στο μελλον.

Μεσα σ αυτό το ζοφερο παρον, που βιωνουμε τον θανατο της φαντασιας, την καταστροφη της δημιουργιας , τον ολοκληρωτισμο της απαιδειας, την αθανασια του λαικισμου, η νυχτα της Ελλαδος ειναι μακρα και ατελειωτη.

Δεν είναι η σημερινη μονον.
Βεβαια, ουδεμια ευθυνη γι αυτό φερει ο συμπαθεστατος καλλιτεχνης και η φιλοτιμη προσπαθεια του στο ολοστρογγυλο μηδεν του απειρου που βρισκομαστε.
Όμως κι αν όλα αυτά δεν ησαν αληθινα .

Κι αν ακομη ενας μονο στον κοσμο ολο, ενστερνιζετο την αποψι αυτή.

Αυτή η αποψι θα ηταν εξ ισου σεβαστη και ελευθερη να διατυπωθει.

Και αυτή η δυνατοτητα μας παρεχεται ελευθερα χωρις καμια δεσμευσι ή προσυμφωνια και ανταλλαγματα στο πολιτισμενο ελευθερο, βημα του διαδικτυακου ημερολογιου του κου Γιαννιωτη.
Είναι ιδιον της γενικευμενης αυτης κρισεως, που περιγραψαμε, αναρθρες κακοηχες βαρβαρες αλογες φωνες να θεωρουν διαλογο την υβρι, εγκλημα την σκεψι, κακουργημα την άλλη αποψι, γνωμη τον μονοτονο ογκανισμο τους στον λογο..
Ως εάν η απειρια των ηχων της μουσικης ηταν μονο μια νοτα.

Η δικη τους η υβρις.

ΙΑΣΩΝ

____________________________________

* Τό νά μην θυμώνει κάποιος είναι γνώρισμα σοφού. Γιαυτό μία μέρα κάποιος κλώτσησε τόν Σωκράτη, τότε όλοι ταράχθηκαν καί ήθελαν νά καταγγείλουν τόν νεαρό αυτόν, τότε ό Σωκράτης είπε : "καί εί μ’όνος ελάκτισεν , αντιλακτίσε τούτον ηξιώσατ’άν;".