Κίνητρα για να σπάσουν τα δεσμά της νικοτίνης

Του Νίκου Γίστου

Ενα μήνα πριν από την απαγόρευση του καπνίσματος στους κλειστούς χώρους, τα στατιστικά για το κάπνισμα στη χώρα μας παραμένουν απογοητευτικά, με το 58,1% των Ελλήνων και το 32,2% των Ελληνίδων να δηλώνουν ότι καπνίζουν καθημερινά.

Η φωτεινή πλευρά, στο κλίμα και της χθεσινής Παγκόσμιας Ημέρας κατά του Καπνίσματος, είναι οι ιστορίες ανθρώπων που «έσπασαν τα δεσμά» της νικοτίνης. Ενίοτε, η κατάλληλη αφορμή είναι αρκετή. Μία σχολική έκθεση - «κραυγή αγωνίας» του 8χρονου γιου του οδήγησε το 46χρονο οικοδόμο Γιώργο Τζελά στο Ιατρείο Καρδιακής Αποκατάστασης του νοσοκομείου «Αττικόν». «Ο μπαμπάς μου θα πεθάνει από το τσιγάρο», ήταν οι λέξεις που έκαναν τον κ. Τζελά, 30 χρόνια καπνιστή, να περιορίσει τα τσιγάρα του από 60 σε 5 την ημέρα. «Είναι σημαντικό να βρεθεί το κίνητρο της διακοπής. Υπάρχουν άνθρωποι που υπέστησαν καρδιακό επεισόδιο και το έκοψαν την επόμενη ημέρα. Καλό είναι όμως να μη φτάσει κανείς εκεί», τονίζει η καρδιολόγος του ιατρείου, κυρία Καλλιρρόη Κουρέα.

Το Ιατρείο άρχισε να λειτουργεί πιλοτικά τον Ιανουάριο. Μέσα σε 5 μήνες έχει δεχθεί ήδη 120 ασθενείς, που παρακολουθούνται από καρδιολόγο, ψυχολόγο και διατροφολόγο. «Το κάπνισμα είναι εξάρτηση από τη νικοτίνη και οφείλουμε να το διαχειριστούμε όπως την εξάρτηση από οποιαδήποτε άλλη ουσία, το αλκοόλ ή το χασίς», σημειώνει ψυχολόγος του Ιατρείου, κυρία Αθηνά Στεφανάτου. «Γι' αυτό στόχος μας δεν είναι η μείωση του τσιγάρου αλλά η πλήρης διακοπή του», προσθέτει.

Ο βαθμός της εξάρτησης του ασθενούς αξιολογείται με ερωτηματολόγιο, με πιο ενδεικτική την ερώτηση «πότε κάνεις το πρώτο σου τσιγάρο;». «Ξυπνάω στις 8 κι ένα από τα πρώτα πράγματα που κάνω είναι να καπνίσω. Οσο περισσότερο είμαι εκτός σπιτιού τόσο περισσότερο θέλω να καπνίσω. Πολλές φορές ακόμα και την ώρα που οδηγώ το τσιγάρο μού είναι αναγκαίο και το έχω συνέχεια στο μυαλό μου!», εξομολογείται ο 38χρονος γραφίστας και μουσικός Κώστας Μιχαλός.

Απεξάρτηση βήμα βήμα

«Ακτινογραφούμε» τα βασικά βήματα για τη διακοπή του καπνίσματος, με τη βοήθεια της καρδιολόγου κυρίας Καλλιρρόης Κουρέα.

1. Ενημέρωση του ασθενούς, χάραξη στρατηγικής, προετοιμασία: «Ο ασθενής πρέπει να προετοιμάσει τον εαυτό του και το χώρο του. Να εξαφανίσει τασάκια κι αναπτήρες, ώστε ξυπνώντας την ημέρα που ορίζουμε να βρεθεί σ' ένα διαφορετικό χώρο από αυτόν που είχε ως καπνιστής».

2. Βοηθήματα

- Υποκατάστατα νικοτίνης (τσίχλες, υπογλώσσια δισκία, αυτοκόλλητα, εισπνεόμενα σπρέι): «Οι τσίχλες και τα υπογλώσσια δισκία χρησιμοποιούνται κάθε φορά που ο καπνιστής έχει ανάγκη από ένα τσιγάρο. Χορηγούνται για περιορισμένο διάστημα (όχι πάνω από 12 εβδομάδες). Περιέχουν νικοτίνη, όχι όμως τις άλλες βλαβερές ουσίες του τσιγάρου. Τα αυτοκόλλητα (πατς) νικοτίνης τοποθετούνται στο θώρακα το πρωί και αφαιρούνται το βράδυ. Παρέχουν σταθερή ποσότητα νικοτίνης όλο το 24ωρο».

Κάντε "κλικ" στην εικόνα για πλήρες μέγεθος