Βερολίνο ή Αθήνα;

του Παναγιώτη Δούμα

Αντικρίζοντας τα αποτελέσματα την Κυριακή που πέρασε, βλέποντας τους διάφορους Ασιάτες και Αφρικανούς να πανηγυρίζουν μπροστά στο περίπτερο του ΠΑΣΟΚ για την αναμενόμενη νομιμοποίησή τους και διαπιστώνοντας ότι η βουλή μας θα ενισχυθεί ακόμη περισσότερο από αδερφές, φυγόστρατους, άσχετους τηλεστάρ και γλάστρες, επικοινώνησα με τον Ντίτερ Στάιν, εκδότη της εφημερίδας Junge Freiheit, στο Βερολίνο και τον ρώτησα αν θα με συμβούλευε να μεταναστεύσω στην γερμανική πρωτεύουσα.

Η απάντησή του ήταν αφοπλιστική:

______________________
"Αγαπητέ κ. Δούμα,
Συμμερίζομαι την αγανάκτησή σας, ειδικά αντικρίζοντας τους ζητωκραυγάζοντες Ασιάτες και Αφρικανούς, όμως πιστέψτε με, η Αθήνα εξακολουθεί να είναι πολύ πιο ευρωπαϊκή πόλη από το Βερολίνο. Για την ώρα, διεξάγεται στην χώρα μας μία έντονη συζήτηση σχετικά με την συνέντευξη ενός πολιτικού της SPD, του κ. Σαρρατσίν, στην οποία άσκησε σκληρή κριτική ιδιαίτερα στους μουσουλμάνους μετανάστες. Σας παραθέτω αποσπάσματα αυτής της συνεντεύξεως και βγάλτε τα συμπεράσματά σας μόνος σας:
"...Οι Βιετναμέζοι:

Οι γονείς δεν μιλούν σχεδόν καθόλου Γερμανικά, πουλούν τσιγάρα ή έχουν κάποιο περίπτερο. Οι Βιετναμέζοι δευτέρας γενεάς έχουν συχνά καλύτερους βαθμούς στο σχολείο από τους Γερμανούς. Αντιθέτως, εξαιρετικά χαμηλές είναι οι κοινωνικές αλλά και σχολικές επιδόσεις της ομάδος των Τούρκων και των Αράβων. Ακόμη κι όταν μιλάμε για την Τρίτη γενεά, πολλοί εξ’ αυτών δεν έχουν επαρκή γνώση της γερμανικής γλώσσας, αρκετοί δεν έχουν καν απολυτήριο Γυμνασίου. Χρειαζόμαστε ποιότητα και όχι ποσότητα. Δεν είμαι υποχρεωμένος να αποδεχθώ κανέναν, ο οποίος δεν ενεργεί λογικά και το μόνο που κάνει είναι να παράγει νέα μαντιλοφόρα κοριτσάκια. Αυτό ισχύει για το 70% του αραβικού πληθυσμού του Βερολίνου. Μεγάλος δε αριθμός Αράβων και Τούρκων σ’ αυτήν την πόλη δεν έχει τον παραμικρό παραγωγικό ρόλο, πέραν του εμπορίου φρούτων και λαχανικών και δεν περιμένω να προκύψει κάποια νέα προοπτική".

_________________________
Η αλήθεια είναι ότι δεν σοκαρίστηκα και εξακολουθώ να θέλω να μετοικήσω στο Βερολίνο. Από την άλλη, αναρωτιέμαι, ποιος από την νέα ή την παλαιά κυβέρνηση θα είχε το σθένος να στείλει την καριέρα του στον αγύριστο κοιτάζοντας την αλήθεια κατάματα και περιγράφοντάς την δημοσίως.

Ποιος θα τολμούσε να πει ότι στην χώρα μας έχουμε ανάγκη από ποιότητα και όχι από ποσότητα;

Ποιος θα τολμούσε να θέσει ζήτημα ποσόστωσης και ποιοτικού ελέγχου στους μετανάστες που εισέρχονται ή διαμένουν στην χώρα μας παρανόμως;
Κανείς φυσικά!

Γι’ αυτό είναι το Βερολίνο μια καλύτερη πόλη κι ας έχει παραδοθεί στον ζυγό της πολιτικής ορθότητας. Τουλάχιστον εκεί υπάρχουν αντιστάσεις μέσα από το ίδιο το κατεστημένο και είναι αυθεντικές και αυθόρμητες.

Όχι σαν κάποιους που ωρύοντο πριν μερικούς μήνες και διεκήρυσσαν την μηδενική ανοχή στην λαθρομετανάστευση και τώρα ετοιμάζονται να νομιμοποιήσουν και το τελευταίο καρυδιάς καρύδι που μας κουβαλήθηκε από κάθε σημείο του ορίζοντος.

e-grammes