Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

Η ενότητα εξαρτάται από την συνείδηση...

Η πολυθρύλητη ενότητα του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας διασφαλίζεται μόνο αν όσοι συμμετάσχουν στην εκλογή της 29ης Νοεμβρίου ψηφίσουν κατά συνείδηση, με καθαρό μυαλό, με λογισμό και μ’ όνειρο.
Η άποψη ότι οι άνθρωποι είναι κοπάδια μεταφερόμενα ανάλογα με την καθοδήγηση που κάθε φορά δέχονται, είναι και επικίνδυνη και αντιδημοκρατική.
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας σήμερα δεν είναι ούτε ποιος θα κρατήσει τη σφραγίδα της ούτε πώς θα φανατιστούν περισσότερο οι μεν εναντίον των δε. Διότι αν κάτι τέτοιο συμβεί, τότε χωρίς αμφιβολία πολύ σύντομα θα μιλάμε για ένα μικρό κόμμα, όπου κάποιοι θα έχουν τη σφραγίδα και θα δηλώνουν νικητές, αλλά μέσα στο φανατισμό τους θα ξεχνούν ότι ο αντίπαλος δεν βρίσκεται μέσα στο κόμμα τους.
Το αψίκορο πάθος - ελάττωμα και συνάμα αρετή της φυλής - δεν πρόκειται να βοηθήσει και σ’ αυτήν την περίπτωση. Σε καιρό ειρήνης, το αψίκορο πάθος συνήθως καταλήγει σε μια πρόσκαιρη νίκη, ακολουθούμενη από αλλεπάλληλες ήττες και ταπεινώσεις.
Δεν είναι η πρώτη φορά που όλα δείχνουν πως η Νέα Δημοκρατία θα περάσει από μια μακρά περίοδο νύχτας και ανυπαρξίας.
Ο αντίπαλος στέκει στη γωνία και τρίβει τα χέρια του.
Την ίδια ώρα - και λόγω της μακράς εσωκομματικής προεκλογικής περιόδου - οι διεκδικητές της προεδρίας υποχρεώνονται να δίνουν απαντήσεις επί παντός επιστητού. Λες και κρίνονται τώρα ως διεκδικητές της πρωθυπουργίας, λες και μπροστά μας έχουμε εθνικές εκλογές.
Ετσι, ακούμε σειρά από «θα», αλλά βέβαια δεν ακούμε το «πώς».
Αλλά το «θα» - όπως και το «αν» που έλεγε ο Κολοκοτρώνης - σ’ αυτή τη χώρα πολλές φορές το έσπειραν και δεν φύτρωσε.
Ο ελληνικός λαός, όμως, (και επομένως και οι Νεοδημοκράτες) έχει χορτάσει από «θα».
Αυτή τη στιγμή, το μόνο που πρέπει να ενδιαφέρει είναι ποιος θα τα καταφέρει καλύτερα να ανασυντάξει το κόμμα, ώστε να προσελκύσει περισσότερους πολίτες.
Τα μεγάλα κόμματα, όπως η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ οφείλουν να λένε συνεχώς «ανοίξαμε και σας περιμένουμε».
Χωρίς αποκλεισμούς και, κυρίως, χωρίς ρεβανσισμούς…
Σοφία Βούλτεψη

2 comments:

  1. Από κανάλι σε κανάλι και από εφημερίδα σε εφημερίδα τα τσιράκια.
    Έχουν βγεί παγανιά και οργώνουν τις επικοινωνιακές γειτονιές, κάθε είδους.
    Κάθε μέρα τα ίδια και η Σoφία.
    Που βρίσκει το χρόνο και μας κάνει και μαθήματα κοινοτυπίας;
    Έλα κορίτσι μου, μέρος του προβλήματος είσαι και εσύ, που θα μας την πείς κιόλας.
    Κρίμα γιατί ο πατέρας της ήταν προσωπικότητα και όχι τσιράκι και μάλιστα φτηνό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ρε παιδιά παίζουν και τα τελευταία τους χαρτιά αυτές τις μέρες.
    Βγήκε σήμερα και είπε στο μπλόγκ του ο γνωστός πρασινοφρουρός Κούλογλου ότι ο Αβραμόπουλος δεν πήρε τα ανταλλάγματα που ήθελε από τη Θεοδώρα Μητσοτάκη γι’ αυτό πήγε με το Σαμαρά.
    Χωρίς να λέει που τα ξέρει, τίποτε.
    Τίποτε απολύτως.
    Μας περνάνε για πασόκους – μπέεε.
    Καταλάβαμε όλοι τί παίζει;
    ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΝΤΑΒΑΔΩΝ ΕΧΕΙ ΒΑΛΕΙ ΛΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΜΕΝΟΥΣ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΕΙΡΑ.
    Με οποιοδήποτε τρόπο, αρκεί να ψηφίσουμε την κόρη του Μητσοτάκη.
    ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΝΑ ΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΕΝΟΣ ΓΙΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΝΑ ΕΚΛΕΞΟΥΝ ΜΙΑ ΚΟΡΗ ΠΗΤΣΟΤΑΚΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή