Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009

Ποιος θα είναι ο “εγγυητής” του "συστήματος";

Το τέλος της "εποχής Λαμπράκη", σηματοδοτεί και το τέλος ενός διαχρονικού συστήματος ισορροπιών μεταξύ των «δυνάμεων της διαπλοκής» και της πολιτικής εξουσίας στην χώρα μας.
Το κενό που θα αφήσει είναι προφανώς δυσαναπλήρωτο μιας και ούτε ο κ. Ψυχάρης, ούτε ο κ. Ρέστης έχουν τη δυνατότητα να παίξουν επαξίως ρόλο εγγυητού του συστήματος, κάτι άλλωστε που είναι πασιφανές τα τελευταία χρόνια.
Εκτός των άλλων ο ρόλος του «Πρίγκιπα» των παρασκηνίων απαιτεί επίπεδο και κουλτούρα, χαρακτηριστικά που σπανίζουν στον σημερινό κόσμο των εκδοτικών μπίζνες.
Από βλαχογιάπηδες βέβαια πήξαμε.
Δίνουν και παίρνουν λοιπόν τα σενάρια περί συμμαχιών και ισορροπιών. Ακόμα και για συνενώσεις των δύο μεγάλων εκδοτικών συγκροτημάτων (ΠΗΓΑΣΟΣ – ΔΟΛ), στο πλαίσιο της δημιουργίας ενός νέου συστήματος ισορροπίας, διαβάζουμε.
Ταυτόχρονα η προφανής αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να κυβερνήσει εξασθενίζει τις αντιστάσεις του απέναντι στην διαπλοκή, γεγονός που σε συνδυασμό με την αναπόφευκτη αναδιανομή της πίτας που προκαλεί η οικονομική κρίση, οδηγεί σε σκληρές επιχειρηματικές συγκρούσεις.
Μεταξύ των άλλων τα μέτωπα που ανοίγουν είναι τα εξής:
Σε κάθε περίπτωση οι κόντρες και οι διενέξεις που λαμβάνουν χώρα (σχηματικά) είναι οι εξής:
Μπόμπολας- Κόκκαλης: Ίσως η μητέρα των μαχών, που ακόμα δεν έχει λάβει τις ανάλογες διαστάσεις. Η κόντρα ξεκινά από τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα και καταλήγει και στη διαπάλη Ιntrakat-Ηλέκτωρα για τη διαχείριση και ενεργειακή αξιοποίηση των απορριμμάτων, πεδίο στο οποίο η «πίττα» αναμένεται να είναι κερδοφόρα τα επόμενα χρόνια.
Βαρδινογιάννης- Λάτσης: Το μήλον της έριδος επικεντρώνεται στο κομμάτι της ενέργειας. Ο όμιλος Λάτσης που έχει προς το παρόν στελεχώσει τις βασικές θέσεις της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και παρέχει ακόμα και σε άτυπο βαθμό συμβουλές στην οικονομική και ενεργειακή πολιτική.
Με ενδιαφέρον αναμένεται η στάση του ομίλου Κοπελούζου, φίλου της Οικογένειας Μητσοτάκη.
ΜΜΕ, η μείωση των διαφημιστικών εσόδων οδηγεί σε μεγάλες ανακατάξεις
Προσφέρεται λοιπόν μια μοναδική ευκαιρία στο πολιτικό σύστημα να ανακτήσει το χαμένο του γόητρο.
Σε κάθε περίπτωση, παράδειγμα προς αποφυγήν αποτελεί η διακυβέρνηση Καραμανλή. Διαβλέποντας το τέλος του σημερινού … «συστήματος εγγυοδοσίας» της διαπλοκής επιχείρησε να δημιουργήσει ένα νέο σύστημα ισορροπίας πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων στο οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο θα είχε ο ….κ. Ρουσόπουλος.
Τα αποτελέσματα τα είδαμε στο …Βατοπέδι.
antinews

Bookmark and Share

3 comments:

  1. Καμια εποχη δεν τελειωσε. Οι επιγονοι καραδοκουν και θα συνεχισουν ακαθεκτοι το εργο τους. Το συγκροτημα θα περασει στα χερια του εβραιου Ρεστη και ο παρασιτικος του ρολος θα συνεχιστει.

    Τις δηλωσεις του πατριωτη Καρολου για το θανατο του αρχινταβατζη τις διαβασατε; Ειναι ντροπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σεβαστητε, τον ανθρωπο, ακομα δεν εγινε η ταφη.
    Εκεινος, δεν μιλουσε, ουτε ηταν σαν εσας ανωνυμε3¨50

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευτυχως δεν ηταν σαν εμανα, αλλιως δε θα ημουν καθολου περηφανος...Ο θανατος δεν παραγραφει τις πραξεις εν ζωη και ο μακαριτης υπηρξε καθαρμα μεγιστου βεληνεκους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή