Οι Έλληνες ξενιτεύονται και πάλι.!

Τα τελευταία δύο χρόνια έχουν μεταναστεύσει στην Γερμανία μόνον 12.500 Έλληνες από την Ελλάδα.!
Πόσοι από εμάς γνωρίζαμε αυτή την πραγματικότητα και πόσοι από εμάς θα ακολουθήσουν αυτούς τους μετανάστες στα επόμενα χρόνια, στους επόμενους μήνες;

της Ελένης Παναγιωτίδου...

Πριν λίγες ημέρες διάβασα σε μια εφημερίδα μια είδη η οποία μου προξένησε έκπληξη και με έβαλε σε βαθιές σκέψεις. Τα τελευταία δύο χρόνια έχουν μεταναστεύσει στην Γερμανία μόνον 12.500 Έλληνες από την Ελλάδα.!
Πόσοι από εμάς στ’αλήθεια γνωρίζαμε αυτή την πραγματικότητα και πόσοι από εμάς θα ακολουθήσουν αυτούς τους μετανάστες στα επόμενα χρόνια, στους επόμενους μήνες άραγε;
Η διαφορά μεταξύ αυτών που πήραν τον δρόμο της ξενιτιάς την δεκαετία του΄60 και αυτών των τελευταίων 2 χρονών είναι ότι οι πρώτοι ξεκίνησαν με όνειρο να δημιουργήσουν περιουσία και να επιστρέψουν κάποια στιγμή στην πατρίδα. Ο λόγος όμως που το κάνουν οι σημερινοί Έλληνες , σύμφωνα με τον αρθρογράφο (και θα συμφωνήσω μαζί του) είναι εξ αιτίας της αυξανόμενης ανεργίας, του φόβου μιας γενικευμένης κρίσης και των χαμηλών μισθών που επικρατούν στη χώρα μας.
Εκτός από την Γερμανία, οι πατριώτες μας επιλέγουν και το Βέλγιο και την Ολλανδία και τις Σκανδιναβικές χώρες.
Θα μου πείτε κι εκεί δεν υπάρχει ανεργία;
Φυσικά και υπάρχει, μόνο που το ποσοστό είναι μικρό και ο βασικός μισθός σχεδόν διπλάσιος απ΄ότι εδώ. Με λίγα λόγια, εκεί δεν υπάρχει η γενιά των 700 ευρώ και υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές για να υποδεχτούν τους ξένους που θέλουν να δουλέψουν στις πατρίδες τους. Εδώ πολλοί ψάχνουν για δουλειά, αυτοί που έχουν απολυθεί χτυπούν πολλές πόρτες αλλά απάντηση δεν παίρνουν ή τα λεφτά είναι τόσο λίγα που δεν φτάνουν να συντηρήσουν μια οικογένεια 3-4 ατόμων!. Πολλοί διπλωματούχοι βέβαια επιλέγουν το εξωτερικό για να βρουν μια αξιοπρεπή δουλειά, γιατί εδώ θα καταλήξουν να γίνουν ταξιτζήδες, ψήστες σε ταβέρνες κ.α.
Με αυτόν τον τρόπο, κι ο Έλληνας έχει γίνει κι αυτός ένας από τους χιλιάδες "οικονομικούς μετανάστες" που κατακλύζουν και δική μας χώρα τα τελευταία 10 χρόνια. Μόνο που υπάρχουν διαφορές μεταξύ των Ελλήνων μεταναστών και αυτών που έρχονται στη χώρα μας από την Ασία (και αναφέρομαι μόνο σε αυτούς, γιατί οι άλλοι του πρώην ανατολικού μπλοκ είναι στην πλειοψηφία τους μορφωμένοι άνθρωποι με διπλώματα).
Εμείς έχουμε μια άλφα παιδεία, πηγαίνουμε σε αυτές τις χώρες ακολουθώντας την νόμιμη οδό, δεν είμαστε πρόσφυγες πολέμου ούτε πολιτικοί κρατούμενοι μήτε άβουλα όργανα των διεφθαρμένων κυβερνήσεων που μας αποστέλλουν σε ξένες χώρες με σκοπό να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των συμμαχικών τους κρατών !
Εμείς οι Έλληνες όμως είμαστε και τυχεροί καθώς πηγαίνουμε σε χώρες όπου υπάρχει πλήρη οργάνωση για την υποδοχή μεταναστών και εκτελείται κατά γράμμα. Στη Γερμανία π.χ. όποιος μετανάστης δεν έχει δουλειά με την κρατική αρωγή μπορεί να ζήσει αξιοπρεπώς μέχρι να βρει δουλειά, αφού λαμβάνει γύρω στα 650 ευρώ από το ταμείο πρόνοιας εξασφαλίζοντας έτσι το ενοίκιο του, το ρεύμα και το νερό και σταματώντας βεβαίως να κάνει την έξαλλη βραδινή ζωή της Ελλάδας , κάνοντας και οικονομίες. Επίσης, το κράτος τον υποχρεώνει να πάει σχολείο , να μάθει γερμανικά ώστε να μπορεί να βρει καλύτερη δουλειά !
Όλα αυτά δηλ. που λείπουν από τη δικιά μας χώρα και καταντάμε να βλέπουμε να κοιμούνται στους δρόμους δεκάδες μετανάστες ή να εκμεταλλεύονται από κερδοσκόπους που δεν λείπουν δυστυχώς από την πατρίδα μας.
Η ζωή στην ξενιτιά όπως μπορεί κανείς να φανταστεί είναι σκληρή και χρειάζεται κάποιος να δουλέψει 13-15 ώρες την ημέρα, να κάνει οικονομία, να θυσιάσει παλιές ελληνικές θυσίες του και να δώσει μάχη με την μοναξιά.
Παρόλα αυτά δεν το αποφασίζει ακόμα να γυρίσει πίσω στην Ελλάδα όσο βλέπει την κατάσταση να είναι σαθρή.!