Η Άγκυρα δοκιμάζει τις αντοχές μας...

Ενώ οι τουρκικές προκλήσεις ξεπερνούν κάθε προηγούμενο, η ελληνική Κυβέρνηση πνιγμένη στην εσωστρέφεια και τη στερεοτυπική μονομανία της παραπαίει αδυνατώντας, όχι να απαντήσει, αλλά ακόμη και να κατανοήσει τις προθέσεις και το μακρόπνοο σχεδιασμό της πολιτικής της Άγκυρας.
Την περασμένη εβδομάδα, πέρα από τις καθημερινές παραβάσεις και παραβιάσεις στον εναέριο χώρο μας, που είναι πλέον καθεστώς, είχαμε μια πρωτοφανή πρόκληση. Ζεύγος τουρκικών μαχητικών που πετούσε υπό την προστασία άλλων πέντε έκανε διέλευση στα 500 πόδια (165 μέτρα) πάνω από τη φρεγάτα Σαλαμίς, αρχηγίδα ναυτικού σχηματισμού που πραγματοποιούσε την άσκηση αμφιβίων επιχειρήσεων Καταιγίς 2010. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, ότι στο συγκεκριμένο πλοίο είχαν επιβιβασθεί ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ πτέραρχος Ιω. Γιάγκος και ο αρχηγός ΓΕΝ αντιναύαρχος Δημ. Ελευσινιώτης, οι οποίοι παρακολουθούσαν την άσκηση μέχρι λίγες ώρες πριν το επεισόδιο. Η τουρκική πρόκληση είχε όλα τα χαρακτηριστικά μιας τακτικής υποστηρίξεως ναυτικών επιχειρήσεων με προσβολή πλοίου επιφανείας. Τα επτά αεροπλάνα (τύπων F-16C και F-4E) πετώντας σε σχηματισμό μπήκαν στον ελληνικό εναέριο χώρο κοντά στη Χίο και εκεί χωρίσθηκαν. Τα πέντε πήραν ύψος εφαρμόζοντας τακτική εξασφαλίσεως εναέριας επικρατήσεως. Πήραν θέσεις δηλαδή για να προστατεύσουν τα άλλα δύο που θα εκτελούσαν την αποστολή κρούσεως. Τα τελευταία κατέβηκαν σε ύψος αφέσεως όπλων και για να καταστήσουν την παρουσία τους πλέον εμφανή και πλέον προκλητική, συνέχισαν κάνοντας υπέρπτηση πάνω από τη φρεγάτα.

Προβλέπεται η αποδέσμευση όπλων

Αν το επεισόδιο αυτό είχε σημειωθεί εις βάρος χώρας με σοβαρότητα και αποφασιστικότητα το λιγώτερο που θα είχε συμβεί θα ήταν η ρίψη προειδοποιητικών βολών προς την κατεύθυνση των δύο αεροπλάνων κρούσεως και ο εγκλωβισμός με αντιαεροπορικά συστήματα των πλοίων των αεροπλάνων εναέριας επικρατήσεως, με παράλληλη έναρξη ελιγμών διασποράς από τα πλοία. Να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία ο κυβερνήτης πολεμικού πλοίου έχει το δικαίωμα να αποδεσμεύσει τη χρήση όπλων με πραγματικά πυρά εφ' όσον η κατάσταση θέτει σε κίνδυνο το πλοίο. Πόσο μάλλον που στη συγκεκριμένη φρεγάτα επέβαινε και ο αρχηγός του Στόλου.
Οι διαμαρτυρίες και τα διπλωματικά διαβήματα θα μπορούσαν να ακολουθήσουν. Η εθνική κυριαρχία όμως πρέπει να διασφαλίζεται εμπράκτως και επί του πεδίου. Εκεί όπου οι Τούρκοι την αμφισβητούν. Να θυμίσουμε ότι δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που οι Τούρκοι έστελναν τα πλοία τους να κάνουν "αβλαβείς διελεύσεις" μέχρι το Σούνιο. Από τότε που τα πολεμικά τους προσπαθούσαν να ασκήσουν έλεγχο της εναερίου κυκλοφορίας στο Αιγαίο ζητώντας από αεροπλάνα να δηλώσουν την πορεία και τις «προθέσεις» τους. Από τότε που έμπαιναν σε περιοχές δεσμευμένες για ασκήσεις με πραγματικά πυρά του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.
Ποιες ήσαν οι απαντήσεις τις οποίες δώσαμε στην τουρκική επιθετικότητα και την έμπρακτη αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στον αέρα και τη θάλασσα;
Ήταν άραγε η πανηγυρική υποδοχή του Ερντογάν και του νέο-οθωμανιστή κολαούζου του Νταβούτογλου;
Ήταν τα μνημόνια συνεργασίας που υπογράψαμε; Ή είναι η διαρκής αποδυνάμωση και απαξίωση των Ενόπλων μας Δυνάμεων από την κυβέρνηση, με προεξάρχοντα τον αρμόδιο υπουργό Ε. Βενιζέλο;
Αν αναλύσει κανείς, έστω και απλοϊκά την κατάσταση, θα δει ότι η Τουρκία βαδίζει πάνω σε συγκεκριμένο σχέδιο δοκιμάζοντας τις αντοχές μας σε πάρα πολλούς τομείς. Και δυστυχώς βλέπει ότι δεν υπάρχει αποφασιστικότητα για την δυναμική αντιμετώπιση της προσπάθειάς της να δημιουργήσει τετελεσμένα. Συνεπώς, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εγγράφει υποθήκες για τις αξιοποιήσει όταν η κατάσταση θα είναι ώριμη για να προχωρήσει σε νέες διεκδικήσεις.
Ενώ εμείς δεν κάνουμε τον κόπο κάν να προετοιμαζόμαστε διπλωματικά.
Ευθ. Π. Πέτρου