Η παγκόσμια οικονομική κρίση, στη δίνη της οποίας βρίσκεται τους τελευταίους μήνες η χώρα μας, ανέτρεψε σταθερές, στερεότυπα και συμπεριφορές, που μέχρι πριν από λίγο καιρό θεωρούσαμε δεδομένες. Κεκτημένα, όπως τα γνωρίζαμε μέχρι τώρα, μετατράπηκαν σε ζητούμενα και, παράλληλα, αναδείχθηκαν ζητήματα που είχαν μπει στο περιθώριο της ατζέντας, όπως το πολιτικό έλλειμμα στην Ευρώπη, η ανάγκη για ένα νέο ισχυρό σύστημα οικονομικής διακυβέρνησης, η αναθεώρηση και η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους.
Ουσιαστικά, η κρίση αποκάλυψε χρόνιες αδυναμίες και παθογένειες που συσσωρεύονταν επί χρόνια κάτω από το χαλί της ισχυρής ανάπτυξης των τελευταίων χρόνων στην Ελλάδα αλλά και στην ευρωζώνη.
Ο Γουόρεν Μπάφετ, ο Αμερικανός επενδυτής, συνηθίζει να λέει ότι "μόνο όταν υποχωρήσει η παλίρροια μπορεί να διαπιστώσει κανείς ποιος κολυμπούσε γυμνός". Είναι λοιπόν ώρα να δούμε κατάματα την αλήθεια για τις προοπτικές της Ελλάδας. Αυτό που έχει σημασία είναι η χώρα να χαράξει τη δική της στρατηγική εξόδου από την κρίση και έως τώρα η κυβέρνηση δείχνει ανέτοιμη για αυτή τη μεγάλη πρόκληση.
Οι καθυστερήσεις, τα είπα-ξείπα των υπουργών για βασικές μεταρρυθμίσεις, όπως η απελευθέρωση των επαγγελμάτων και η εξυγίανση των ΔΕΚΟ, απειλούν να τινάξουν στον αέρα κάθε προσπάθεια ανάκαμψης και κυρίως τις θυσίες μισθωτών και συνταξιούχων.
Αυτό που πλέον προέχει είναι η δημιουργία ενός ελληνικού αναπτυξιακού μοντέλου. Η οικονομία έχει εισέλθει σε περίοδο βαθιάς ύφεσης. Χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις βρίσκονται σε αδιέξοδο, η ανεργία εκτινάσσεται σε επίπεδα- ρεκόρ, ιδίως στους νέους και τις γυναίκες. Η Ελλάδα όμως δεν απειλείται μόνο από το έλλειμμα ανάπτυξης, το… έλλειμμα κράτους, ούτε από τη φυγή κεφαλαίων. Κυρίως κινδυνεύει από το τεράστιο κενό που θα δημιουργηθεί στο ανθρώπινο δυναμικό και στον παραγωγικό ιστό της χώρας εάν τα πιο ζωντανά κομμάτια της κοινωνίας μας, οι νέοι επιστήμονες, οι νέοι αγρότες, τα νέα στελέχη τού αύριο εγκαταλείψουν τη χώρα για να αναζητήσουν αλλού το δικό τους δρόμο.
Η απάντηση δεν βρίσκεται σε άλλους αριθμούς και ελλείμματα, αλλά στην Παιδεία.
Αυτό είναι το όπλο απέναντι στην κρίση, αλλά δυστυχώς και αυτό είναι ένα ακόμη θύμα των περικοπών της τρόικας.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΤΣΑΒΟΥ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου