ΚΚΕ: Μια συνεχώς αιμορραγούσα Ελληνική πληγή που δεν λέει να κλείσει, και που με απύθμενο θράσος παραχαράσσει μονίμως και με προκλητικό τρόπο την ιστορία του τόπου.
Από τον κυριακάτικο "Ριζοσπάστη" (11 Ιουλίου 2010), μάθαμε ότι "ολοκληρώνονται σήμερα οι εκδηλώσεις του 19ου Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου της ΚΝΕ, που ένωσε νέους και νέες από όλη τη χώρα σε ένα ταξίδι στην Ιστορία των αγώνων, των φωτεινών σελίδων του ΚΚΕ. Στο επίκεντρο βρέθηκε η Ακροναυπλία, ο "άγιος" αυτός τόπος όπου μαρτύρησαν τόσοι Έλληνες σύντροφοι, για το δίκιο της εργατικής τάξης, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό".
Λίγες ημέρες πριν, στις 6 Ιουλίου, η ίδια εφημερίδα μιλώντας για την Ακροναυπλία, αναφέρθηκε στο "κάτεργο όπου φυλακίστηκαν ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ και εκατοντάδες αγωνιστές οι οποίοι, αντί να λυγίσουν, απέδειξαν τη δύναμη του ανθρώπου να στέκεται όρθιος όταν γνωρίζει πως ο κόσμος μπορεί να αλλάξει και θα αλλάξει", υπογραμμίζοντας μάλιστα ότι "από την Ακροναυπλία πέρασαν πάνω από 600 κρατούμενοι, που στην πλειοψηφία τους ήταν ηγετικά στελέχη του Κόμματος και του εργατικού κινήματος. Ο στόχος των αντιπάλων να συντρίψουν σωματικά και ψυχικά τον ηγετικό πυρήνα του ΚΚΕ όχι μόνο δεν επιτεύχθηκε αλλά η Ακροναυπλία έμεινε διαχρονικό σύμβολο αξιοπρέπειας, περηφάνιας και αφοσίωσης στο δίκιο του λαού".
Η αλήθεια και τα ψέματα του ΚΚΕ
Η αλήθεια έχει καταγραφεί στο βιβλίο του Ν. Μέρτζου, "Τα 10 θανάσιμα αμαρτήματα του ΚΚΕ":
"...Οι πρώτοι Ακροναυπλιώτες στελέχη του Κ.Κ.Ε. απελευθερώθηκαν τον Ιούνιο του 1941 με επέμβαση της πρεσβείας της Βουλγαρίας. Η φασιστική κυβέρνηση της Βουλγαρίας απήτησε και πέτυχε -ως σύμμαχος της χιτλερικής Γερμανίας και ως δύναμη Κατοχής της Ελλάδος- να απελευθερωθούν ως Βούλγαροι το γένος τα φυλακισμένα ηγετικά στελέχη του Κ.Κ.Ε. που ανήκαν στην λεγόμενη "μακεδονική ομάδα". Μεταξύ αυτών ήταν ο Ανδρέας Τσίπας, που, αμέσως μετά την απελευθέρωσή του εκλέχθηκε Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε. από τον Ιούλιο του 1941 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1941. Μαζί του απελευθερώθηκε ως "σλαβομακεδόνας" -αν και βλαχόφωνος- ο δικηγόρος Ανδρέας Τζήμας, βουλευτής του Παλλαϊκού Μετώπου μέχρι την 4η Αυγούστου, που αμέσως προωθήθηκε στα ανώτατα ηγετικά κλιμάκια του ΚΚΕ μετά την απελευθέρωσή του από τους Βούλγαρους φασίστες: μέλος της Κ.Ε., μέλος του Πολιτικού Γραφείου του Κ.Κ.Ε., υπεύθυνος για την οργάνωση του ΕΛΑΣ στην Ρούμελη, μέλος της τριανδρίας που κατηύθυνε τελικά τον ΕΛΑΣ (μαζί με τον Γ. Σιάντο και τον στρατηγό Στέφανο Σαράφη) και χαρακτηριστικά σύνδεσμος του ΕΛΑΣ, κατά την Κατοχή, με το Γενικό Στρατηγείο του Τίτο στην Γιουγκοσλαβία".
Το για ποιους πολεμούσαν κάποιοι, αποκαλύπτεται για άλλη μια φορά...
Να κόψουν το παραμύθι
Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν στο ακέραιο και οι ίδιοι οι κομμουνιστές της εποχής, όπως ο Γιάννης Ιωαννίδης και ο Ανδρέας Τζήμας, στα απομνημονεύματά τους. Η απόπειρα βέβαια του ΚΚΕ να πλαστογραφήσει την ιστορία και να αποκρύψει τις παρτίδες του με ό,τι ανθελληνικό πέρασε από αυτό τον τόπο, έχει αποτύχει οικτρά. Εξάλλου, τα λένε ανερυθρίαστα οι ίδιοι, αποκαλύπτοντας ποιους αφεντάδες υπηρετούσαν.
Εν κατακλείδι: Η ιστορία δεν αναθεωρείται, όσο και αν προσπαθούν τα κομματικά έντυπα του ΚΚΕ.
Από τον κυριακάτικο "Ριζοσπάστη" (11 Ιουλίου 2010), μάθαμε ότι "ολοκληρώνονται σήμερα οι εκδηλώσεις του 19ου Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου της ΚΝΕ, που ένωσε νέους και νέες από όλη τη χώρα σε ένα ταξίδι στην Ιστορία των αγώνων, των φωτεινών σελίδων του ΚΚΕ. Στο επίκεντρο βρέθηκε η Ακροναυπλία, ο "άγιος" αυτός τόπος όπου μαρτύρησαν τόσοι Έλληνες σύντροφοι, για το δίκιο της εργατικής τάξης, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό".
Λίγες ημέρες πριν, στις 6 Ιουλίου, η ίδια εφημερίδα μιλώντας για την Ακροναυπλία, αναφέρθηκε στο "κάτεργο όπου φυλακίστηκαν ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ και εκατοντάδες αγωνιστές οι οποίοι, αντί να λυγίσουν, απέδειξαν τη δύναμη του ανθρώπου να στέκεται όρθιος όταν γνωρίζει πως ο κόσμος μπορεί να αλλάξει και θα αλλάξει", υπογραμμίζοντας μάλιστα ότι "από την Ακροναυπλία πέρασαν πάνω από 600 κρατούμενοι, που στην πλειοψηφία τους ήταν ηγετικά στελέχη του Κόμματος και του εργατικού κινήματος. Ο στόχος των αντιπάλων να συντρίψουν σωματικά και ψυχικά τον ηγετικό πυρήνα του ΚΚΕ όχι μόνο δεν επιτεύχθηκε αλλά η Ακροναυπλία έμεινε διαχρονικό σύμβολο αξιοπρέπειας, περηφάνιας και αφοσίωσης στο δίκιο του λαού".
Η αλήθεια και τα ψέματα του ΚΚΕ
Η αλήθεια έχει καταγραφεί στο βιβλίο του Ν. Μέρτζου, "Τα 10 θανάσιμα αμαρτήματα του ΚΚΕ":
"...Οι πρώτοι Ακροναυπλιώτες στελέχη του Κ.Κ.Ε. απελευθερώθηκαν τον Ιούνιο του 1941 με επέμβαση της πρεσβείας της Βουλγαρίας. Η φασιστική κυβέρνηση της Βουλγαρίας απήτησε και πέτυχε -ως σύμμαχος της χιτλερικής Γερμανίας και ως δύναμη Κατοχής της Ελλάδος- να απελευθερωθούν ως Βούλγαροι το γένος τα φυλακισμένα ηγετικά στελέχη του Κ.Κ.Ε. που ανήκαν στην λεγόμενη "μακεδονική ομάδα". Μεταξύ αυτών ήταν ο Ανδρέας Τσίπας, που, αμέσως μετά την απελευθέρωσή του εκλέχθηκε Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε. από τον Ιούλιο του 1941 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1941. Μαζί του απελευθερώθηκε ως "σλαβομακεδόνας" -αν και βλαχόφωνος- ο δικηγόρος Ανδρέας Τζήμας, βουλευτής του Παλλαϊκού Μετώπου μέχρι την 4η Αυγούστου, που αμέσως προωθήθηκε στα ανώτατα ηγετικά κλιμάκια του ΚΚΕ μετά την απελευθέρωσή του από τους Βούλγαρους φασίστες: μέλος της Κ.Ε., μέλος του Πολιτικού Γραφείου του Κ.Κ.Ε., υπεύθυνος για την οργάνωση του ΕΛΑΣ στην Ρούμελη, μέλος της τριανδρίας που κατηύθυνε τελικά τον ΕΛΑΣ (μαζί με τον Γ. Σιάντο και τον στρατηγό Στέφανο Σαράφη) και χαρακτηριστικά σύνδεσμος του ΕΛΑΣ, κατά την Κατοχή, με το Γενικό Στρατηγείο του Τίτο στην Γιουγκοσλαβία".
Το για ποιους πολεμούσαν κάποιοι, αποκαλύπτεται για άλλη μια φορά...
Να κόψουν το παραμύθι
Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν στο ακέραιο και οι ίδιοι οι κομμουνιστές της εποχής, όπως ο Γιάννης Ιωαννίδης και ο Ανδρέας Τζήμας, στα απομνημονεύματά τους. Η απόπειρα βέβαια του ΚΚΕ να πλαστογραφήσει την ιστορία και να αποκρύψει τις παρτίδες του με ό,τι ανθελληνικό πέρασε από αυτό τον τόπο, έχει αποτύχει οικτρά. Εξάλλου, τα λένε ανερυθρίαστα οι ίδιοι, αποκαλύπτοντας ποιους αφεντάδες υπηρετούσαν.
Εν κατακλείδι: Η ιστορία δεν αναθεωρείται, όσο και αν προσπαθούν τα κομματικά έντυπα του ΚΚΕ.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου