Μην ανησυχείτε, μια χαρά τα πάτε, μας λένε οι ..."τοποτηρητές" που μας κυβερνούν, μετά τους ελέγχους που διενήργησαν.
Ε και λοιπόν τί έγινε; απαντούν οι Ελληνες πολίτες. Τι να το κάνουμε να μας λένε ότι πηγαίνουμε καλά με δεδομένη την κατάντια μας και από την άλλη να κινδυνεύουμε να μας κλείσουν στης φυλακής τα σίδερα λόγω χρεών ή να ζούμε στη μιζέρια, την απόγνωση και την απαισιοδοξία. Ούτε ένα ούτε δύο είναι τα νοικοκυριά που πλέον δεν διαθέτουν λύσεις. Εχουν αφεθεί στην κυριολεξία στο έλεος Θεού κι ανθρώπων.
Άνω των 250.000 οικογενειών έχουν πλέον σηκώσει τα χέρια ψηλά και ζουν με την κάννη του όπλου στραμμένη στον κρόταφο. Η μείωση των εισοδημάτων, η ακρίβεια που συνεχίζεται, οι απολύσεις, το κλείσιμο εταιριών και καταστημάτων έχουν δημιουργήσει καταστάσεις πρωτόγνωρες στη μεγάλη μάζα του λαού που συναισθάνεται πλέον ότι αδυνατεί να εφεύρει τρόπους ώστε να ρυθμίσει τις οφειλές προς τρίτους και κυρίως τις τράπεζες που λειτουργούν ως ύαινες έτοιμες να πιουν το αίμα του θύματός τους.
Άνω των 250.000 οικογενειών έχουν πλέον σηκώσει τα χέρια ψηλά και ζουν με την κάννη του όπλου στραμμένη στον κρόταφο. Η μείωση των εισοδημάτων, η ακρίβεια που συνεχίζεται, οι απολύσεις, το κλείσιμο εταιριών και καταστημάτων έχουν δημιουργήσει καταστάσεις πρωτόγνωρες στη μεγάλη μάζα του λαού που συναισθάνεται πλέον ότι αδυνατεί να εφεύρει τρόπους ώστε να ρυθμίσει τις οφειλές προς τρίτους και κυρίως τις τράπεζες που λειτουργούν ως ύαινες έτοιμες να πιουν το αίμα του θύματός τους.
Αναλογισθείτε μόνον τι θα συμβεί αν τελικά οι φόβοι που έχουν διατυπωθεί ότι οι άνεργοι θα αγγίξουν το 1 εκατομμύριο επαληθευθούν.
Ηδη είμαστε οι πλέον απαισιόδοξοι για τα οικονομικά ζητήματα στην Ευρώπη. Τελευταίες μετρήσεις δε δείχνουν ότι αυξάνεται επικίνδυνα ο αριθμός των ανθρώπων που αυτοκτονούν στη χώρα μας. Το γέλιο δείχνει σιγά-σιγά να χάνεται στη γειτονιά μας.
Και την ίδια ώρα δεν βλέπουμε ακόμη τίποτα από την κυβέρνηση προς την κατεύθυνση των μέτρων ανάπτυξης.
Και την ίδια ώρα δεν βλέπουμε ακόμη τίποτα από την κυβέρνηση προς την κατεύθυνση των μέτρων ανάπτυξης.
Και η ανάπτυξη είναι η μόνη λύση ώστε να ξεφύγουμε.
Ο χρόνος πίστωσης που δόθηκε στην κυβέρνηση έχει παρέλθει προ πολλού, σε λίγο σώζονται και τα όποια περιθώρια υπομονής μπορούσε να έχει ο πολίτης, αυτός που βλέπει ό,τι είχε κτίσει τόσα χρόνια να γκρεμίζεται μπροστά στα μάτια του.
Ε, αφού αντέχουμε, πηδάτε και άλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως δεν είναι ανάγκη να κουράζουμε το μικρό μας μυαλουδάκι.
Σκέπτονται αυτοί, ΠΡΙΝ από εμάς ... ΓΙΑ εμάς.
http://lamogios.blogspot.com