Το ...πράγμα.!

Δεν θυμάμαι αν σας το έχω πει αλλά ήδη διάγω την μέση ηλικία (είμαι ήδη στα δεύτερα ..ήντα) και ελπίζω να ζήσω άλλα τόσα και περισσότερα. Το ένα από τα τρία καλά που έχει αυτή η ηλικία, θα το θυμάσθε και από τον ΣΩΚΡΑΤΗ, είναι ότι δεν σε πιάνει ο ύπνος και έτσι σου μένει χρόνος πολύς να τον μοιράσεις στο καφενείο με φίλους, στο περπάτημα με φίλους, στην ταβέρνα με φίλους, στο διαδύκτιο και στο διάβασμα ενώ την τηλεόραση την αποκλείεις λόγω ωριμότητας ενώ το δεύτερο είναι ότι κοιμάσαι ανά πάσα στιγμή όπου βρεις (στην καρέκλα, στο κρεββάτι, όρθιος κτλ). Σου απομένει και πάρα πολύς χρόνος να συνομιλήσεις με τον εαυτό σου, να ανατρέξεις στο παρελθόν και να αξιολογήσεις τα πιθανότατα σφάλματά σου με σκοπό, άλλα να τα δικαιολογήσεις και άλλα να τα θάψεις πιο βαθιά στο υποσυνείδητο γνωρίζοντας όμως ότι κάποια ημέρα θα αναδυθούν και πάλι.
Έτσι λοιπόν τις προάλλες, στο καφενείο (όπου όλοι μας λύνουμε όλα τα Ελληνικά και παγκόσμια προβλήματα) μάλωνα με τους φίλους μου για τον λόγο που ο Γιωργάκης μου έκοψε άλλο ένα 100ευρω, σαν να λέμε εκατόδραχμο δηλαδή, από την σύνταξή μου πετάχθηκε ένας που δεν είχε μιλήσει καθόλου μέχρι τότε και μας λέει:
"Εσείς φταίτε για το χάλι σας. Και δεν φταίτε μόνο για το δικό σας χάλι αλλά και για το χάλι της Ελλάδας γιατί έχετε για πρωθυπουργό ένα ΠΡΑΓΜΑ".
Του ζητήσαμε εξηγήσεις, τι ήθελε να μας πει αλλά αυτός έμεινε σιωπηλός και σε λιγάκι έφυγε. Ένα άλλο χαρακτηριστικό της ηλικίας μου είναι ότι προσωρινά ξεχνά τα πολύ πρόσφατα αλλά τα θυμάται μετά από ημέρες και έτσι σήμερα, πέντε ημέρες μετά, ξυπνώντας και πίνοντας το καφεδάκι μου ανέτρεξα στην εγκυκλοπαίδεια (Επιστήμη και Ζωή έχω) και στο λήμμα "πράγμα" διάβασα τα εξής:
"ΠΡΑΓΜΑ" είναι κάθε αντικείμενο ενσώματο, αυθύπαρκτο και απρόσωπο που μπορεί να εξουσιασθεί από τον άνθρωπο. Στοιχεία λοιπόν της έννοιας του πράγματος είναι το "ενσώματο", το "αυθύπαρκτο" το "απρόσωπο" και τέλος το να είναι "δεκτικό εξουσίασης" και διακρίνονται σε:
α) κινητά και ακίνητα,
β) σε αντικαταστατά και αναντικατάστατα,
γ) σε αναλωτά και μη αναλωτά και
δ) σε διαιρετά και αδιαίρετα και, βοηθούμενος τόσο από σύγχρονο λεξικό της νεοελληνικής όσο και από λεξικό της αρχαίας ελληνικής, φωτίστηκα! Πράγματι έτσι είναι λοιπόν και είχε δίκιο ο σιωπηλός φίλος.
Ο πρωθυπουργός της χώρας είναι ένα "πράγμα".
Όλος ο κόσμος ξέρει ότι ο λαοπρόβλητος πρωθυπουργός μας είναι πάντα το "αντικείμενο" αγάπης του Ελληνικού λαού τόσο που και ο ίδιος ντρέπεται να κυκλοφορήσει φοβούμενος την εκδήλωση της "υπερβολικής λατρείας" μας.
Είναι επίσης γνωστό σε όλους τους Έλληνες ότι στο άτομο του πρωθυπουργού μας είναι ενσωματωμένες όλες οι αρετές και όλα τα προτερήματα της φυλής μας. Την ευφυΐα την διακρίνει κανείς μόλις τον κοιτάξει στα ολοκάθαρα μάτια του και μαζί βλέπει την φιλαλήθεια (ποτέ του δεν λέει άλλα τώρα και άλλα αύριο), την ντομπροσύνη, την ανδρεία (είδατε πως καταπολέμησε το δημόσιο χρέος;), την λεβεντιά (είδατε πώς χορεύει το ζεϊμπέκικο;), την μαχητικότητα (για τα εθνικά θέματα), την γενναιότητα( το μόνο που του απομένει είναι να βυθίσει το ΧΟΡΑ, αλλά και αυτό δεν θα του ξεφύγει), την φιλοπατρία (προς τις ΗΠΑ βέβαια), την φιλαλληλία (ποιος άλλος θα έκανε υποφέροντας διακοπές 40 ημέρες για μας τους υπόλοιπους που δεν είχαμε αυτήν την δυνατότητα;).
Δεν είναι "αυθύπαρκτος" ο πρωθυπουργός μας; Δεν έχει δηλαδή αυτοτελή ύπαρξη; Έχει και παραέχει. Ποτέ του δεν έκανε χρήση του ονόματος Παπανδρέου. Το ότι έγινε υπουργός στις κυβερνήσεις του πατέρα του είναι τυχαίο και έχει να κάνει με την αναγνώριση της προσωπικής του αξίας. Δεν στηρίζεται στο μαφιόζικο εκδοτικό και μιντιακό κατεστημένο της χώρας για την ύπαρξή του ενώ την αυθυπαρξία του μας την απέδειξε πολλές φορές, αρχή κάνοντας τότε το βρώμικο '89 που παρότρυνε τον μακαρίτη Ανδρέα, σε επιτακτικό τόνο μάλιστα, "Πατέρα παραιτήσου, ντροπιάζεις το όνομα που με τόσο κόπο ανέδειξα καθώς και το πολιτικό μου μέλλον που μόνος μου έκτισα σιγά-σιγά".
Αυτά που λένε οι κακόβουλοι περί δήθεν εξάρτησής του από την mother Μαργαρίτα ή τις ΗΠΑ είναι ασύστολα ψέματα. Βέβαια θα του πήγαινε καλύτερα το "ανύπαρκτος" γιατί όλοι μας έχουμε ακούσει τους φανατικούς ΠΑΣΟΚους να φωνάζουν εκστασιασμένοι:
Ο Γιωργάκης, "δεν υπάρχει!, δεν υπάρχει!".
Κανένας νορμάλ Έλληνας δεν θα μπορέσει να αμφισβητήσει το πόσο "απρόσωπος" είναι ο Λεβέντης μας. Το αντίθετο μάλιστα! Έχετε δει εσείς πιο απρόσωπο πρωθυπουργό απ' τον ΓΑΠ; Όχι, πέστε μου ποιος άλλος πρωθυπουργός της χώρας θα μπορούσε να τον συναγωνισθεί στο σημείο αυτό. Εγώ μάλιστα πιστεύω, ότι στο θέμα αυτό, πρέπει να είμαστε και υπερήφανοι γιατί μάλλον έχουμε την παγκόσμια αποκλειστικότητα.
Μας μένει λοιπόν το "δεκτικό εξουσίασης"; Μπορεί σε όλα τα άλλα να υπάρχουν κακόβουλες αντιρρήσεις αλλά εδώ... Εδώ κανείς μα ΚΑΝΕΙΣ Έλληνας ή ξένος θα μπορούσε ποτέ του να αμφιβάλει ότι ο πρωθυπουργός μας είναι "δεκτικός εξουσίασης". Δεν μας έφερε τάχα το ΔΝΤ; Δεν αγωνίστηκε για την υπόθεση του "μνημονίου"; Δεν δέχεται με δουλικότητα κάθε λίγο και λιγάκι την επιθεώρηση - έλεγχο των οργάνων της ΕΚΤ και της ΕΕ; Δεν επικοινωνεί σχεδόν καθημερινά με τον Όλι Ρεν για να πάρει γραμμή; Ή μήπως δεν κάνει ότι του λέει ο φίλος Ερντογκάν; Το κάνει και το παρακάνει.
Ποιος λοιπόν κακοήθης και απροσάρμοστος Έλληνας θα αρνηθεί το αυτονόητο;
Επίσης δεν είναι κινητός ο Γιώργος; Μα όλη την ώρα κινείται. Μα επάνω σε κανώ θα βρίσκεται, μέσα σε αεροπλάνο ή επάνω σε διάδρομο γυμναστικής όλο θα κινείται. Ακόμη και ποδήλατο έμαθε (που λέει ο λόγος γιατί, όλο πέφτει) για να μας αποδείξει ότι κινείται. Αλλά και το ακίνητο το κατέχει καθώς, αποδεδειγμένα, το μυαλό του δεν κινείται.
Μήπως δεν είναι για μας τους Έλληνες αντικαταστατός;
Οι επόμενες βουλευτικές εκλογές μάλλον θα το αποδείξουν ενώ ταυτόχρονα είναι και αναντικατάστατος για ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΗΠΑ και ΕΕ.
Τώρα αν είναι αναλωτός ή μη αναλωτός δεν μπόρεσα να βρω βοήθεια στα λεξικά και δεν ξέρω αν έχουν σχέση με το αναλώσιμος. Επίσης δεν πρέπει να έχουν σχέση με το ανάλατος γιατί και αυτή η ιδιότητα, μάλλον, δεν του ξεφεύγει. Όσο για διαιρετός ή μη διαιρετός θα σας γελάσω και περιμένω (αν βέβαια αναρτηθεί) τα τεκμηριωμένα σχόλιά σας για να ολοκληρωθεί το παρόν περισπούδαστο (;;;) πόνημα.
Και παρακαλώ πολύ να με βοηθήσετε και στην έννοια της "αξίας" του συγκεκριμένου "πράγματος".
Λέτε αν τον πουλούσαμε "θα τα πιάναμε τα λεφτά μας"; Αν τους τον δίναμε τζάμπα....;
Ηρέμησα λοιπόν και σκεφτόμουν το πόσο δίκαιο είχε ο άγνωστος όταν κάτι σαν αστραπή πέρασε από το μυαλό μου. Καλά απέδειξες ότι ο πρωθυπουργός σου είναι ένα "πράγμα" αλλά για να έχεις για πρωθυπουργό ένα "πράγμα" σίγουρα θα είσαι και συ "πράγμα".
Και τότε άρχισα να εξακριβώνω ότι τα περισσότερα από τα στοιχεία της έννοιας του "πράγματος" μου ταίριαζαν γάντι και .....
Άρα και εγώ λοιπόν είμαι ένα "πράγμα".
Η λογική αυτό λέει και η καθημερινότητα το αποδεικνύει. Οπότε άρχισα να σκέφτομαι την καθημερινότητα και να εξηγώ καταστάσεις και γεγονότα που μέχρι τώρα μου φαίνονταν παράξενα έως και ανεξήγητα.
Πράγμα λοιπόν είμαι και για τον λόγο αυτόν και το κράτος μου συμπεριφέρεται σαν αναλώσιμο πράγμα.
Τι να πρωτοθυμηθώ!
Την λειτουργία της δημοκρατίας στην χώρα μου;
Την εκτίμηση των κυβερνήσεων προς το (α)πρόσωπό μου;
Την παροχή υπηρεσιών;
Την περιφρούρηση της ατομικής και οικογενειακής γαλήνης;
Την σιγουριά του αύριο;
Το ξεπούλημα της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της πατρίδας μου από (και) Αμερικανό πολίτη-πρωθυπουργό στο αμερικάνικο ΔΝΤ;
Την παγκόσμια γελοιποίησή μου σαν άνθρωπος από τον ίδιο το πρωθυπουργό της χώρας μου;
Την απόδοση της δικαιοσύνης σύμφωνα με τα νομοθετημένα από τους εκάστοτε ισχυρούς για τους εκάστοτε ισχυρούς;
Τότε βασιζόμενος στο τρίτο καλό της ηλικίας μου, στην κρίση μου, και σκεπτόμενος σαν του θεϊστές, λυτρώθηκα. Όλα είναι καλώς καμωμένα, όπως ακριβώς θα έπρεπε να είναι και δεν θα μπορούσαν να είναι καλύτερα είπα στον εαυτό μου. Πράγμα είσαι και σαν πράγμα σε αντιμετωπίζουν όλοι. Το μόνο που θα έπρεπε να κάνεις ίσως, είναι να επαναστατήσεις και να διεκδικήσεις ώστε, από τώρα και στο εξής, να υπάγεσαι στο Εμπράγματο Δίκαιο, έτσι δεν είναι;
Αλλά ο εαυτός μου δεν μου απάντησε. Έριχνε ήδη τον ύπνο του ....."εμπράγματου" δικαίου, όρθιος.

Οδυσσεύς Πάτσης
Ιωάννινα