Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

Μύθος το ..."μέγεθος" του δημόσιου τομέα.!

Ήθελα να κάνω χαλαρά τις διακοπές μου κι εγώ αλλά δεν με αφήνει το χαζοκούτι. Άκουγα έναν καθηγηταρά να αναλύει πόσο μεγάλος είναι ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα, ότι πρέπει να μειωθεί, οτι πληρώνουμε πολλά κλπ κλπ.
Που να με πάρει η ευχή, αν είναι τοσο μεγάλος ο δημόσιος τομέας γιατί έχει τόσο χάλια υπηρεσίες?
Είπα να το ψάξω και εγώ. Λίγο απο εδω κι απο εκεί με την χάλια mobile σύνδεση που έχω κάτι βρέθηκε.
Έχουμε και λέμε λοιπόν.
Στην Ελλαδίτσα μας με βάση την απογραφή το ποσοστό των δημοσιών υπαλλήλων είναι γύρω στο 8% του πλυθησμού.
Ας κάνουμε μια σύγκριση με τις προηγμένες χώρες.

Ελλάδα: 8%
Αγγλία: 20%
Γαλλία: 22%
Καναδάς: 26%

Μάλιστα. Άρα δεν έχουμε πολλούς δημόσιους υπαλλήλους, μάλλον λίγους έχουμε.
Πάμε τώρα να δούμε τα έξοδα του δημόσιου τομέα ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Ελλάδα: 40%
Αγγλία: 43%
Γαλλία: 54%
Καναδάς: sorry δεν βρήκα.

Πως γίνεται με μικρότερο δημόσιο τομέα να έχουμε τόσο ύψηλα έξοδα λειτουργίας του δημοσίου? Παίρνουν τόσα πολλά λεφτά σε σχέση με τους φτωχούληδες Άγγλους και Γάλλους συναδέλφους τους? Η μπας και φταίνε κάτι προμήθειες του δημοσίου, κατι ζήμενς, μήζενς κλπ?
Από όπου κι να το πιάσεις καταλήγεις πάντα στην Ελλάδα του Μαυρογυαλούρου. Φάγαν, φάγαν, φάγαν και ψάχνουν κάπου να τα φορτώσουν. Τώρα ο στόχος είναι οι υπάλληλοι.
Αν δηλαδή το 8% γίνει 5% θα σωθεί η Ελλάδα. Τρίχες κατσαρές. Απλά δεν θα δουλεύει τίποτα και τα κοράκια θα συνεχίσουν να τρώνε. Οκ, και μένα μου έχει έρθει να κατραπακιάσω υπάλληλο αλλά δεν μπαίνουν όλοι και όλα στο ίδιο τσουβάλι.
Πριν φύγω για μπάνιο αφήνω ένα link για να μην πει κανένας οτι τα έβγαλα απο το μυαλό μου.
http://econlog.econlib.org/archives/2005/11/france_uk_produ.html
Βάζω τα κεφτέδια μου στο τάπερ κι ας βρει άλλο κορόιδο ο Ελληνικός Τουρισμός να του πληρώνει 9 ευρώ ένα φραπέ και ενα τοστ "ανάμεικτο".

Γιάννης Μ.

6 comments:

  1. Στη Γερμανία, οι δημόσιοι υπάλληλοι (περίπου 6 εκατ.) αποτελούν το 14% του συνολικού εργατικού δυναμικού (ιδιωτικός και δημόσιος τομέας), όταν το αντίστοιχο ποσοστό στην Ελλάδα είναι 22,3% (1 εκατ. δημόσιοι υπάλληλοι και 4,5 εκατ. συνολικό εργατικό δυναμικό στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα).
    Σε μία άλλη μεγάλη χώρα, την Ιταλία με ΑΕΠ 1,5 τρισ. ευρώ και πληθυσμό 60 εκατ., απασχολούνται 3,6 εκατ. δημόσιοι υπάλληλοι που αντιστοιχούν στο 14,5% των εργαζομένων
    Η Ιρλανδία διαθέτει έναν από τους πιο αποτελεσματικούς δημόσιους τομείς. Μικρή σπατάλη (μόλις 7% των πρωτογενών δαπανών) και υψηλή αποδοτικότητα που φτάνει το 93%.Απασχολεί 37.300 δημόσιους υπαλλήλους (17,7% των συνολικών μισθωτών) και τα επιδόματα περιορίζονται στα βασικά (παιδιά, υπερωρίες κ.λπ).
    Και όσο αναφορά τις αποδοχές των δημοσίων, στη Γερμανία για παράδειγμα, οι μέσες ονομαστικές ετήσιες αποδοχές στον ιδιωτικό τομέα ανέρχονται σε 31.000 ευρώ και στον δημόσιο στα 35.000 ευρώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν παράγουμε τίποτε. Δεν έχουμε βιομηχανία, έχουμε υψηλή φορολογία,
    δεν εκμεταλευόμαστε τον τουρισμό (φανταστείτε 4.000 βραχονησίδες με ένα λιμανάκι κι 1 cafe-restaurant πάνω).
    Σκόπιμα δεν έχουν δώσει τεχνογνωσία στην ελλληνική ύπαιθρο. Την γεωγραφία που έχει η Ελλάδα δεν τη έχει καμία χώρα.
    Ποτάμια σε υψόμετρο,βροχές χειμώνα -καλοκαίρι, απίστευτα βουνά.

    Σιγά-σιγά κάποιοι λογικοί αφήνουν την πόλη και το δημόσιο τομέα και ασχολούνται με την παραγωγή παραδοσιακών προϊόντων που πουλούν μέσω internet (μέχρι τώρα τους εμπόδιζε το κράτος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κοιτάξτε τι μ πορεί να φτιαξει ο άνθρωπος κι εμείς μιλάμε για δημόσιο τομέα:

    ΠΡΟΤΥΠΟ ΧΩΡΙΟ η Ανάβρα της Μαγνησίας


    Τε 18/2/2009
    Το άρθρο μας το κοινοποίησε αναγνώστης μας

    ΠΡΟΤΥΠΟ ΧΩΡΙΟ
    Μαθήματα χρηστής Διακυβέρνησης προς ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και άπαντες πολιτικούς.

    Πρόκειται για ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριό που κατάφερε μετά από συστηματική προσπάθεια, όχι μόνο να σταθεί όρθιο, αλλά να γίνει πρότυπο ανάπτυξης.
    Για τη μεγάλη ανατροπή που έρχεται από την Ανάβρα του νομού Μαγνησίας.
    Στις δυτικές πλαγιές της Οθρυος, σε υψόμετρο 1.000 μέτρων και σε απόσταση 40 χιλιομέτρων από την κοντινότερη κωμόπολη (τον Αλμυρό), οι 700 κάτοικοι, όλοι τους κτηνοτρόφοι, απολαμβάνουν εισοδήματα από 30 έως 100 χιλιάδες ευρώ και μια ποιότητα ζωής που μπορεί να συγκριθεί μόνο με την πλούσια Ελβετία. Εδώ ο κόσμος δεν φεύγει προς τα αστικά κέντρα, αλλά επιστρέφει στο χωριό του. Με ποσοστό ανεργίας στο μηδέν και με μέσο όρο ηλικίας τα 40 έτη, ο πληθυσμός διπλασιάστηκε μέσα στα τελευταία 15 χρόνια.
    Οι υποδομές του υποδειγματικές:
    Το αιολικό πάρκο, που δίνει έσοδα 100.000 ευρώ ετησίως στην κοινότητα, τα τρία υπερσύγχρονα κτηνοτροφικά πάρκα που στεγάζουν το χειμώνα (όταν η Ανάβρα αποκλείεται από τα χιόνια) 25.000 ζώα, το πρότυπο σφαγείο, που θυμίζει χειρουργείο, το διώροφο πάρκινγκ των 60 θέσεων, το γυμναστήριο με τα τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα, τα γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, το λαογραφικό μουσείο και φυσικά το περιβαλλοντικό-πολιτιστικό πάρκο, έκτασης 240 στρεμμάτων.

    Η κοινωνική μέριμνα κατέχει πρώτιστη θέση:
    νηπιαγωγείο και δημοτικό του «κουτιού», αγροτικό ιατρείο (πάντοτε στελεχωμένο), δωρεάν στέγαση για τους δασκάλους και τους γιατρούς, «Βοήθεια στο σπίτι», σχεδιασμός για γηροκομείο, ακόμα και για πισίνα!

    Πoιο είναι άραγε το μυστικό της επιτυχίας; Πώς μια μειονεκτική περιοχή κατάφερε το «θαύμα»;
    Η μάχη με τη μιζέρια άρχισε τις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν τα ηνία της κοινότητας πήρε ο Δημήτρης Τσουκαλάς, ένας άνθρωπος που άφησε την Αθήνα για να γυρίσει στο χωριό του και να προσφέρει στη γενέτειρά του.
    Με ένα διάλειμμα 4 χρόνων, είναι από τότε κοινοτάρχης της Ανάβρας.
    Η κατάσταση που συνάντησε ήταν απελπιστική. Τα γελάδια, οι χοίροι και τα πρόβατα κυκλοφορούσαν ελεύθερα στο χωριό. Στους χωματόδρομους. Δεν υπήρχε πουθενά άσφαλτος. Το χειμώνα περπατούσες μέσα στη λάσπη, το καλοκαίρι η σκόνη σε έπνιγε.
    «Προτεραιότητά μας ήταν η κατασκευή κτηνοτροφικών πάρκων, για να μπει τέλος στην αναρχία που επικρατούσε. Με φως, νερό και σωστή δόμηση, σταβλίζουν τα ζώα τους το χειμώνα. Τους υπόλοιπους μήνες βόσκουν ελεύθερα στα βουνά. Αυτός είναι και ο λόγος που το κρέας τους φημίζεται για την ξεχωριστή γεύση του. Η κτηνοτροφία είναι η πηγή των εισοδημάτων στην Ανάβρα», λέει ο πρόεδρος της κοινότητας. «Ίσως εγώ είμαι ο πιο φτωχός του χωριού, αφού η σύνταξη που παίρνω από τη ΔΕΗ, όπου έφυγα με το βαθμό του επιθεωρητή, κυμαίνεται στα 2.500 ευρώ».

    συνεχίζεται....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βάσεις ανάπτυξης

    Η πρόοδος συνεχίστηκε με την κατασκευή του σφαγείου βιολογικής γραμμής, το μοναδικό δημόσιο στην Βάσεις ανάπτυξης
    Η πρόοδος συνεχίστηκε με την κατασκευή του σφαγείου βιολογικής γραμμής, το μοναδικό δημόσιο στην Ελλάδα, με πιστοποίηση από τη ΔΗΩ. Έτσι μπήκε τάξη και δημιουργήθηκε η βάση για την ανάπτυξη της βιοκτηνοτροφίας, με συνέπεια οι παραγωγοί να κερδίζουν σημαντικά ποσά από τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με χρήματα της οποίας έγιναν οι παραπάνω υποδομές.
    Ξύπνιος, σχολαστικός και με όραμα ο πρόεδρος παρακολουθεί ανελλιπώς κάθε κοινοτικό πρόγραμμα και το εκμεταλλεύεται δεόντως. Το μεγαλύτερο επίτευγμά του, όπως λέει ο ίδιος, είναι ότι κατάφερε να αλλάξει τη νοοτροπία των συγχωριανών του. Στην αρχή έφεραν αντιρρήσεις στα σχέδιά του, αλλά με επιμονή και υπομονή τούς έπεισε.
    Τώρα τους καλεί να δημιουργήσουν τυποποιητήρια για τα προϊόντα τους, ώστε να ολοκληρωθεί το φάσμα της βιολογικής παραγωγής.
    Η Ανάβρα δεν βάσισε την ανάπτυξή της στο κράτος. Ήθελε έσοδα δικά της. Έτσι, πριν από τρία χρόνια ολοκλήρωσε το έργο του αιολικού πάρκου, με τις 20 ανεμογεννήτριες και ανάδοχο την ισπανική εταιρία Gamesa.

    Έσοδα
    Το ρεύμα το αγοράζει η ΔΕΗ, ενώ η κοινότητα για τη χρήση του χώρου, που της ανήκει, εισπράττει έως και 100.000 ευρώ το χρόνο. Υπό δημοπράτηση βρίσκεται και η ανάπτυξη υδροηλεκτρικού εργοστασίου, από το νερό των πηγών της Ανάβρας. Από εκεί θα εισπράττονται άλλες 100.000 ευρώ.
    Η επιστροφή στις ρίζες είναι μια σταθερή πολιτική για τον κ. Τσουκαλά. Για να ενισχυθεί κι άλλο ο πληθυσμός, έκανε επέκταση του οικισμού και δίνει οικόπεδα σε άστεγους δημότες στο μισό της αντικειμενικής τους αξίας και με αποπληρωμή σε 5 δόσεις.

    συνεχίζεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μετανάστες σε... ορεινό παράδεισο
    «Δεν μας λείπει τίποτα. Εγώ, παρόλο που γεννήθηκα στην Αθήνα, ήρθα στο χωριό των γονιών μου, μόλις γνώρισα εδώ, κατά τη διάρκεια των διακοπών, το σύζυγό μου τον Παναγιώτη. Κάναμε τρία παιδιά. Δουλεύουμε με τον άνδρα μου φροντίζοντας τα 100 γελάδια που έχουμε. Πηγαίνουμε γυμναστήριο, πίνουμε τα τσιπουράκια μας στις 5 ταβέρνες του χωριού και αν θέλουμε νυχτερινή ζωή πεταγόμαστε μέχρι τον Δομοκό ή τον Αλμυρό», λέει η Νίκη Μηλιώνη.
    Οι ηλικιωμένοι αισθάνονται ασφάλεια με τη μόνιμη παρουσία της αγροτικής γιατρού. Η Ελένη Τριανταφύλλου δέχεται 8 με 9 άτομα καθημερινά στο ιατρείο. Πήγε στην Ανάβρα στις 5 Αυγούστου και για τους επόμενους 9 μήνες που θα μείνει εκεί νιώθει τυχερή που βρέθηκε σε ένα τόσο φιλικό περιβάλλον. Μάλιστα, δεν επιβαρύνεται από την τσέπη της, γιατί μένει σε διαμέρισμα που της παραχώρησε η κοινότητα (όπως και οι τρεις δάσκαλοι).
    Ο Αποστόλης Καπέλος και ο Πολύζος Κανατούλης είναι δυο νέοι κτηνοτρόφοι. Παίκτες στην ποδοσφαιρική ομάδα του χωριού (Α.Ο. ΟΘΡΥΣ), κάθονται στο καφενείο και συζητούν πώς θα αντιμετωπίσουν τον ΔΟΜΟΚΟ, την ισχυρότερη ομάδα της περιοχής. Περηφανεύονται για την προαγωγή στην Α' Ερασιτεχνική, αλλά και για τα επιτεύγματα του χωριού τους. «Να πάτε να δείτε το περιβαλλοντικό πάρκο», μας λένε.
    Συναντάμε έναν παράδεισο. Αιωνόβια πλατάνια, σε μια διαδρομή πέντε χιλιομέτρων, με γεφύρια, παιδικές χαρές, πετρόκτιστη διακόσμηση και με τους λαγούς και τα ελάφια να ξεπετάγονται μέσα από τα ξέφωτα, με φόντο τον υδάτινο κόσμο του Ενιππέα (παραπόταμου του Πηνειού).
    Εδώ κρατάει ακόμα το έθιμο της δρυστέλας, όπου οι νοικοκυραίοι πλένουν ρούχα και χαλιά με τα ορμητικά νερά των πηγών. Μια περιφραγμένη έκταση, συνολικού εμβαδού 240 στρεμμάτων, που αποτελεί ταυτόχρονα και μουσείο παράδοσης. Άλλη μια ευκαιρία για να εισπράττει η κοινότητα έσοδα, καθώς πολλά σχολεία εκδηλώνουν ενδιαφέρον για επίσκεψη και αναμένεται να μπει συμβολικό εισιτήριο για τα έξοδα συντήρησής του.
    Το πλέον μεγαλόπνοο σχέδιο, αυτή την περίοδο, είναι η επικείμενη εγκατάσταση συστήματος τηλεθέρμανσης. Με προϋπολογισμό 1.700.000 ευρώ (από ευρωπαϊκά κονδύλια) και με μελέτη από το ΤΕΙ Κοζάνης η Περιφέρεια έχει πει ήδη το «ναι».
    Ένας κεντρικός λέβητας θα τοποθετηθεί στο πάνω μέρος του χωριού και από εκεί θα διοχετεύονται υπόγειοι αγωγοί από τους δρόμους της Ανάβρας με καυτό νερό. Το κάθε σπίτι θα συνδέεται με το σύστημα και θα έχει ολόκληρο το χειμώνα ζεστό νερό και θέρμανση, με μια ελάχιστη επιβάρυνση. Θα λειτουργεί με την καύση βιομάζας (κοπριές των ζώων, ξερά φύλλα, άχυρο κ.ά).

    http://www.chiosnews.com/cn1822009638230.asp

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΑΥΤΑ ΤΑ ΒΛΕΠΕΤΕ ΕΚΕΙ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ;ΑΛΛΑ ΝΑ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ.ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟΝ Κ.ΤΣΟΥΚΑΛΑ,ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΗΣΗ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥΣ ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥΣ;ΕΤΣΙ ΘΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΜΙΖΕΡΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΑΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ.ΑΣ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΟΒΑΡΑ.ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΟΤΑΝ ΔΑΝΕΙΖΟΝΤΑΙ,ΟΧΙ ΟΤΑΝ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή