Τα σχολεία ξεκίνησαν. Για πολλούς τυχερούς από εμάς είναι αυτή μια ευκαιρία να ξαναέρθουμε σε επαφή με ενδιαφέροντα διδασκόμενα μαθήματα όπως η ιστορία μέσω των παιδιών μας. Ξαναφέρνουμε λοιπόν στίς μνήμες μας εκείνα τα μαθήματα που περιέγραφαν και εξιστορούσαν γεγονότα και επικές, ηρωικές μάχες και ήρωες, ηγέτες, πολιτικούς, πολιτισμούς, επαναστάσεις κινήματα και μπόλικη δράση.
Γιά παράδειγμα, διαβάζαμε και διδασκόμασταν για την αρχαϊκή εποχή,την ελληνιστική, την βυζαντινή εποχή, και τέλος την τουρκοκρατία και την ηρωική επανάσταση του γένους που έθεσε μετά από τόσες περιπέτειες αίμα και θυσίες τέλος στην τουρκοκρατία.
Όλα αυτά είχαν ένα πρωτεύοντα στόχο: Να δημιουργηθεί επιτέλους το σύγχρονο κράτος των Ελλήνων για να παίξει και να διεκδικήσει ρόλο και θέση στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Από πολλούς αστέρες τηλεοπτικούς που θέλουν να ξεχωρίζουν κατά τα λεγόμενά τους, από το γενικότερο χάλι που κυριαρχεί ειδικά στα τηλεοπτικά ΜΜΕ (αυτό είναι αλήθεια) ξεχωρίζω ιδιαίτερες εμμονές προς την ιστορία και τα επιτεύγματα που κατά την αρχαία ή και νεώτερη ιστορική περίοδο μεγαλούργησαν, διέπρεψαν κλπ κλπ. Και όλες αυτές οι αναφορές σε αντιδιαστολή (όχι άδικα) φυσικά με τους νεοέλληνες οι οποίοι δεν κρίνονται αντάξιοι των προγόνων τους.
Κύριοι, όσοι μεγάλοι Έλληνες ή άλλοι μεγάλοι ηγέτες μεγαλούργησαν, δεν το έκαναν επειδή ήξεραν άπταιστα την ιστορία τους ήξεραν χρονολογίες γεγονότα και δεν έκαναν λάθη στη γραφή ή επειδή ήταν τόσο μορφωμένοι ώστε άγγιζαν την αποχαύνωση.
Η ιστορία ΔΕΝ γράφεται από τους υπερμορφωμένους οι μεγάλες αποφάσεις και η έμπνευση στο λαό σου ΔΕΝ έχει την ανάγκη ενός σοφιστή που είναι χρήσιμος μεν ΑΛΛΑ ΔΕΝ είναι ηγέτης.
Ηγέτης ήταν για παράδειγμα ο Μ. Αλέξανδρος όταν αποφάσισε να λύσει με τον μόνο τρόπο που λύνονταν το γόρδιο δεσμό. Όταν αποφάσισε να μοιραστεί και με τον τελευταίο στρατιώτη του το νερό που είχε απομείνει και που ήταν τόσο ώστε να χωράει σε ένα και μόνο κύπελλο και έτσι το έχυσε στην άμμο.
Ηγέτης ήταν ο Λεωνίδας που πολέμησε και πέθανε δίπλα στον πιό απλό στρατιώτη του, και τόσα άλλα παραδείγματα μπορούμε να φέρουμε.
Κύριοι, είναι λάθος να αντιμετωπίζουμε την ιστορία σαν ένα μέσο επίδειξης των γνώσεων μας, και είναι λάθος επίσης να αντιμετωπίζουμε με δέος όλες αυτές τις πραγματικά γενναίες πράξεις. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο πραγματικός Έλληνας αλλά και οποισδήποτε άλλος λαός ή κράτος διαβάζει την Ιστορία του για έναν και μόνο λόγο. Διότι βλέπει ανταγωνιστικά όλες εκείνες εξέχουσες μορφές και οι οποίες παρελαύνουν από μπροστά του και του γνέφουν προκλητικά να τις ανταγωνιστεί να σπάσει το ρεκόρ τους.
Αυτό το νόημα και αυτό το σκοπό πρέπει να έχει η μελέτη της ιστορίας. Την διαβάζεις και τη μελετάς όσο γίνεται βιαστικά όμως και με σκοπό να μάθεις τί έκαναν οι προηγούμενοί σου και δυνητικά ανταγωνιστές σου. Και όλα αυτά γιατί πρέπει να γράψεις την δική σου εσύ και οι σύντροφοί σου. Ανταγωνιστικά πρέπει να προσεγγίζουμε την ιστορία. Την διαβάζουμε διότι θέλουμε να γράψουμε ΕΜΕΙΣ την δική μας, και κατά το δυνατόν καλλίτερη και λαμπρότερη.
Στις επερχόμενες εκλογές για πρώτη φορά θα απέχω από την υποχρέωσή μου αυτή σαν πολίτης. Δεν πιστεύω πλέον σε αυτό το πολιτικό σύστημα, που ψυχοραγεί αλλά καλά κρατεί προκειμένου να διατηρηθεί για λίγο ακόμα σε αυτό το κράτος ντροπής που έχουμε και που ανεχθήκαμε σαν δειλοί και ανάξιοι να παίξουμε αυτό που μπορούσαμε στην παγκόσμια αρένα.
Καλλίτερα να ξεκινήσουμε από την αρχή και αυτό δεν θα γίνει χωρίς θυσίες αίμα και δίψα όχι για το διάβασμα αλλά για την γραφή τώρα πλέον του μόνου μέσου για την αιωνιώτητα.
Της Ιστορίας.
ΙΙΤ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου