Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Μια πολυδύναμη κίνηση από τον ...Γιωργάκη.!

Ανεξαρτήτως του εύρους και του βάθους του Ανασχηματισμού και των δομικών αλλαγών, όλοι εκείνοι που αποκαλούσαν και εξακολουθούν να αποκαλούν τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου… "Γιωργάκη", καλά θα κάνουν να επανασταθμίσουν τις εκτιμήσεις τους.
Και ακόμη καλύτερα θα κάνουν να σκύψουν με προσοχή πάνω από την προχθεσινή του απόφαση για τους υποψηφίους δημάρχους που θα στηρίξει στην πρωτεύουσα και στη συμπρωτεύουσα και τον υποψήφιο περιφερειάρχη Πελοποννήσου: Ξεπέρασε τα κομματικά εσκαμμένα, παρά τις αντιδράσεις.
Η απόφαση του πρωθυπουργού για τα τρία αυτά σημαντικά ανοίγματα, μπορεί να αποδειχθεί ολέθρια για το Λαϊκό Κίνημα και τα Λαϊκά συμφέροντα, σίγουρα, όμως, θα καταστεί πολύτιμη και για τον ίδιο προσωπικά και για το ΠΑΣΟΚ και για το "μπλοκ εξουσίας" - το οποίο διευρύνεται και εμπλουτίζεται.
Και οι λόγοι είναι εμφανείς:
Πρώτο: Αποτελεί ανάχωμα στην αντιμνημονιακή ψήφο, ελαχιστοποιεί ενδεχόμενες ζημίες και παρέχει σε δορυφόρες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις ακόμη και την προοπτική της νίκης. Όταν, μάλιστα, αφορά περιοχές στις οποίες, κατά κανόνα, το ΠΑΣΟΚ υπήρξε πάντα μειοψηφία.
Δεύτερο: Στέλνει μήνυμα στην ελληνική κοινωνία, ότι η κομματική ορθοδοξία δεν είναι μοναδικό κριτήριο επιλογών, αλλά και η αξιοσύνη και η κοινωνική αποδοχή των προσωπικοτήτων που καλούνται να υπηρετήσουν τα κοινά.
Τρίτο: Διαμηνύει στους "αντιρρησίες" του κόμματός του ότι υπάρχουν και άλλες "δημοκρατικές δυνάμεις" και "κινήματα" στα οποία μπορεί να στηριχθεί και αρχίζει μια πιλοτική συνεργασία μαζί τους, προκειμένου να βολιδοσκοπηθούν εκατέρωθεν διαθέσεις και δυνατότητες ευρύτερων συνεργασιών.
Τέταρτο: Στις περιοχές στις οποίες το ΠΑΣΟΚ δύναται να επιτύχει σχετική ή απόλυτη πλειοψηφία, τοποθέτησε καθαρά "κομματικούς υποψηφίους", ώστε να δύναται το βράδυ των εκλογών να δηλώσει ότι στον εκλογικό χάρτη της χώρας υπερισχύει το "πράσινο" χρώμα.
Πέμπτο: Ενισχύει την αξιοπιστία του απέναντι σε πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, οι οποίες, ναι μεν είναι μικρές σε εκλογικά ποσοστά, αλλά διαμορφώνουν την κοινή γνώμη αντιστρόφως ανάλογα του εκλογικού ποσοστού τους, - με την παρουσία τους στα κανάλια και σε όλα τα πολιτικά και κοινωνικά φόρουμ. Και,
Εκτο: Αφαιρεί από την Αριστερά (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, Δημοκρατική Αριστερά, Οικολόγους κ.λπ.) το βασικότερο επιχείρημά της, εναντίον του Κινήματος: Ότι, δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ ποτέ δεν επιθυμούσε συνεργασία με τις δυνάμεις της Αριστεράς σε συνδικαλιστικό, τοπικό ή πολιτικό επίπεδο και πάντα λεηλατούσε τις ψήφους και τα συνθήματά της!
Δεν θα σπεύσουμε, φυσικά, να πούμε ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου προσβλέπει σ’ ένα άλλο μοντέλο άσκησης της εξουσίας ή ότι θέτει ως στρατηγικό στόχο του τις συνεργασίες. Απλώς, υπογραμμίζουμε τη σημασία του γεγονότος, διότι είναι ορατός ο κίνδυνος το Λαϊκό Κίνημα να μείνει χωρίς εφεδρείες…
Χρήστος Θεοχαράτος
Bookmark and Share

2 comments:

  1. ΞΕΧΑΣΕΣ ΤΟ ΟΛΕ!! ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ.
    ΛΙΒΑΝΩΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΟΛΕ : ΠΑΤΣΑΣ ΧΩΡΙΣ ΣΚΟΡΔΟΣΤΟΥΜΠΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τώρα που έγινε ο ανασχηματισμός, μπορούμε να κρίνουμε έκ του ασφαλούς μόνον την απελθούσα κυβέρνηση.

    Εδώ τα πράγματα είναι απλά. Η απελθούσα σε συνάρτηση με τον τόπο και τον χρόνο δεν έχασε.

    Τι θα κάνει η επόμενη ;

    Και μία από τα ίδια να δώσει πάλι κέρδος θα έχει. Βγάζει μία πολιτική και την παλεύει. Δεν υφίσταται αντιπολίτευση ώς εναλλακτική λύση, υφίσταται ώς ο καυγατζής και γκρινιάρης της παρέας.

    Τι λέει το Μνημόνιο στα ψιλά τα γράμματα ; Όχι εκλογές πριν την συμπλήρωση τριετίας και επιθυμητό η συμπλήρωση τετραετίας. (αυτά τα ψιλά γράμματα είναι όντως τόσο ψιλά που δεν μπορεί να τα τυπώσει εκτυπωτής και έτσι σφίξανε μόνο τα χέρια).

    Μέχρι του χρόνου τέτοιο καιρό έχουμε να ασχολούμαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή