Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Εξίσωση προς τα κάτω; Φυσικά!

Tου Θανάση Ι. Νικολαΐδη
ΤΟ τραίνο των ονείρων μας. Τρέλα παιδική, σε εποχές «μουντζούρη» και με τη σιγουριά της σιδερογραμμής. Με τον μηχανοδηγό πρωταγωνιστή και ήρωα. Ένα φανάρι στα χέρια του σταθμάρχη κι ένα κλειδί βαρύ να δίνουν το σινιάλο μη καθυστερήσει το «τέρας», να σταθμεύσει, να πάρει κόσμο και εμπορεύματα «εποχής».
ΜΕ τα χρόνια, το τραίνο έγινε ηλεκτροκίνητο, ταχυκίνητο, σήμερα ηλεκτρονικό, αύριο…υπερηχητικό. Η γοητεία λιγόστεψε, οι μισθοί περίσσεψαν. Οι διεκδικήσεις απέδωσαν. Οι κυβερνήσεις ενέδωσαν, οι συνδικαλιστές θριάμβευσαν και το «πτυελοδοχείο» του δημοσίου γέμισε αποχρέμψεις πολιτικών, κυβερνήσεων και παραταξιακών «ιδεολόγων».
-Μας δίνεις επιδόματα, αλλιώς, «κατεβάζουμε» κόσμο.
-Πάρτε και μη το μάθει κανένας.
ΞΕΝΟ το χρήμα και η ψήφος ακριβή. Αγαπάμε την Ελλάδα, φτάνει να χαϊδεύουμε ηδονικά την καρέκλα της εξουσίας. Κι αν έρθει η ώρα, θα δείχνουμε ο ένας τον άλλο. Θα τσακωνόμαστε με ασπίδα τους νόμους που ψηφίσαμε για να μην πάει κανένας «μέσα», θα τρωγοπίνουμε ηλιαζόμενοι στην εύφορη κοιλάδα της πολιτικής κι αν ξεχειλίσει το χρέος του ΟΣΕ, δεν το χρωστάμε 'μεις. Το Κράτος τα χρωστάει, άλλος θα πληρώσει-αυτός που πληρώνει (το μάρμαρο)-με το ΔΝΤ στο κεφάλι του και τον γκρεμό μπροστά του.
ΔΕΝ προκαλούν μόνο οι μισθοί τους. Εκνευρίζουν και οι ίδιοι. Συνδικαλιστές είτε μεμονωμένοι. Με το ψέμα στα χείλη. Θέλαμε ειλικρίνεια, σε καιρούς χαλεπούς και μας σερβίρουν ψέματα. Δεκάδες χιλιάδες ευρώ το χρόνο ο…κόπος τους και των σιδηροδρόμων μας τα παλικάρια, αχόρταγα και καλομαθημένα, δεν ρίχνουν μια ματιά τριγύρω.
ΑΚΟΥΣΑΜΕ για μισθούς της βάσης, μας ζάλισαν οι (αντ)αμοιβές των "golden boys", θυμηθήκαμε τους «εργαζομένους» του λιμανιού, αλλά και τον αείμνηστο Χαρίλαο. Καθάριζε για τους πιλότους (μη πεινάσουν), για να κάνει πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη. Με τους υψηλόμισθους οι «αγώνες» των ΠΑΜΕιτών, μη λιγοστέψουν οι κρατικές σπατάλες. Με την…ιδεολογία «το Κόμμα», με το βρισίδι του ο Τσίπρας. Μη γίνει εξίσωση μισθών «προς τα κάτω».
Κι εμείς που διαφωνούμε με τους διαφωνούντες θέλουμε την Ελλάδα «προς τα 'πάνω».
Bookmark and Share

1 comments:

  1. ρε ιασωνα γραψε κατι για τον μελιγαλα ρε γαμωτο.

    βρηκα αυτο εδω την παραγραφο ντροπης ενος βασιλη νεδου
    http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=75&artid=168197&dt=11/09/2005

    για τον μελιγαλα,ντροπη να πουμε να γραφει τετοιες τριχες για την σφαγη

    αυτοι εδω ειναι οι ταγματασφαλιτες?(αραγε και εκεινους τους εσφαξαν απο ελληνικη οργη η απο μαρξιστικη οργη ως αντικομμουνιστες?)

    12 το μεσημέρι της 15ης Σεπτεμβρίου 1944. Ο Μελιγαλάς παραδίδεται στα χέρια των εξαγριωμένων ελασιτών με επί κεφαλής τον Άρη Βελουχιώτη με τους μαυροσκούφηδες εγκληματίες καβαλάρηδες του με Σλαβικά ρούχα της Στέπας.

    Ακολουθούν σκηνές φρίκης, σκηνές ντροπής για το ανθρώπινο γένος.
    Αμέσως σφάζονται 41 τραυματίαι εις το Νοσοκομείον με όλο το ιατρικό προσωπικό. Αθώα γυναικόπαιδα και γέροι κομματιάζονται εις τους δρόμους, έγκυοι γυναίκες ξεκοιλιάζονται, κοπέλες βιάζονται κτηνωδώς. Η Ελληνική σημαία κατεβαίνει από την Κοινότητα και εις την θέσιν της βάζουν ένα κόκκινο πανί.

    Εις τας 16 Σεπτεμβρίου φυλακίζονται όσοι απέμειναν ζωντανοί, ενώ τα γυναικόπαιδα κλείνονται χωρίς νερό και φαΐ σε διάφορα υπόγεια. 18 έγκριτοι Καλαματιανοί, οι οποίοι ατυχώς εγλύτωσαν, οδηγούνται εις την Καλαμάτα, όπου κατακρεουργούνται και τους κρεμούν εις τα πολύφωτα του Δημοτικού φωτισμού της κεντρικής πλατείας της Καλαμάτας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή