ΠΡΩΤΟΝ, επιφυλάσσει στον εαυτό του και µόνο τη διακριτική µεταχείριση όλων των καναλιών που υποχρεούνται εκ των πραγµάτων να του παραχωρήσουν την ηµέρα και την ώρα της µεγαλύτερης τηλεθέασης για να πει αυτά που θέλει, χωρίς τον αντίλογο της αντιπολίτευσης. Δείγµα της πολιτικής αλαζονείας της κυβέρνησης είναι και το γεγονός ότι παραπέµπει στην κρατική ΕΡΤ κάθε άλλον ενδιαφερόµενο πολιτικό αρχηγό για συνέντευξη Τύπου, επιβάλλοντάς του ουσιαστικά να απευθυνθεί σε πολύ µικρότερο κοινό. Πρόκειται για µια αντιδηµοκρατική πρακτική, πρωτοφανή στα προεκλογικά χρονικά της Μεταπολίτευσης.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, ξεπερνά κάθε φαντασία το γεγονός ότι µια τηλεοπτική συνέντευξη του πρωθυπουργού µε εκπροσώπους όλων των καναλιών δεν γίνεται σε τηλεοπτικό στούντιο αλλά στο Μέγαρο Μαξίµου και ότι δεν έχει συντονιστή δηµοσιογράφο, αλλά τον κυβερνητικό εκπρόσωπο! Είναι απορίας άξιον πώς η απόφαση αυτή δεν έχει προκαλέσει την αντίδραση της ΕΣΗΕΑ.
Ποια δεοντολογία µπορεί να επιτρέψει σε µια δηµοκρατική χώρα να συντονίζει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έναν τηλεοπτικό διάλογο µεταξύ δηµοσιογράφων κι ενός πολιτικού αρχηγού;
ΤΡΙΤΟΝ, πώς είναι δυνατόν ένας πρωθυπουργός προεκλογικά να επιλέγει τον τηλεοπτικό διακαναλικό µονόλογο, αρνούµενος ένα ντιµπέιτ µε όλους τους άλλους αρχηγούς, οι οποίοι το ζητούν µετ’ επιτάσεως;
Προφανώς, ο Γιώργος Παπανδρέου έχει την ψευδαίσθηση ότι είναι µόνος του σε αυτή τη χώρα.
Θα καταλάβει όµως το βράδυ των εκλογών ότι αυτή η µοναξιά που επέλεξε είναι πολύ σκληρή.
Επειδή ο ΓΑΠ είναι μεγαλομανής και θεωρεί ότι είναι κάτι σαν πλανητικός σωτήρας με ιερή υποχρέωση να διαφωτίσει τους καθυστερημένους Έλληνες και να σώσει ίσως και την ανθρωπότητα, αντιγράφει συμπεριφορές άλλων "διαπρεπών" μεγαλομανών ηγετών, όπως: Τσαουσέσκου, Φιντέλ Κάστρο, Κιμ Ιλ Σουνγκ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην πραγματικότητα, μας διοικεί ένα καθεστώς με επίφαση νομιμότητας, μία παρεούλα γύρω από τον ΓΑΠ με τη στήριξη μεγαλοεκδοτών και καναλαρχών.
Μιλάμε φυσικά για το μερίδιο εξουσίας που τους απομένει και δεν έχει εκχωρηθεί στην Τρόικα.