 |
| Πατήστε για μεγέθυνση |
Εντάξει. Και επί γερμανικής κατοχής υπήρξαν κάμποσοι Ες-εσέδες που, στον ελεύθερο χρόνο τους, όταν δεν έβγαζαν νύχια και δεν τοποθετούσαν καυτά αυγά στις μασχάλες των κρατουμένων τους, άκουγαν μανιωδώς κλασική μουσική, εκστασιάζονταν διαβάζοντας ποίηση και το έριχναν ποικιλοτρόπως στη βαριά διανόηση θεωρώντας (ίσως υποσυνείδητα) ότι κατ’ αυτό τον τρόπο περνούν από αλτρουιστικό Καθαρτήριο…
Αυτού του είδους η «διπλή ζωή» δεν είναι ασύνηθες φαινόμενο, γι’ αυτό και όποιος ισχυρίζεται ότι υπάρχει ασυμβίβαστο μεταξύ φιλοτεχνίας και μισανθρωπίας κάνουν μεγάλο λάθος. Μπορεί κανείς πανεύκολα να αγαπά τους πίνακες, τα γλυπτά και τα καλλιγραφημένα γραπτά πονήματα, αλλά να μισεί τους απανταχού υπαλλήλους. Στο κάτω- κάτω, αν δε βασανίζεται ο κοσμάκης, πώς θα υπάρξουν τα ερεθίσματα για την καλλιτεχνική παραγωγή του μέλλοντος... Και η μουσική και η ποίηση και η ζωγραφική κι όλες οι άλλες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης ανέκαθεν ευδοκιμούσαν σε συνθήκες γενικευμένου θυμού, αδικίας, φόβου, πόνου, αδιεξόδων κλπ.
Γι’ αυτό κι εγώ, όταν διάβασα ότι ο κάπταιν Δημήτρης Δασκαλόπουλος, είναι συλλέκτης έργων Τέχνης και συγκαταλέγεται στις 100 πιο ισχυρές προσωπικότητες που απανθίζει κάθε χρόνο το περιοδικό “Art Review” δεν ξαφνιάστηκα καθόλου. Πιστεύω μάλιστα ότι τα έργα της συλλογής του που θα εκτίθενται ως το τέλος του ερχόμενου Μάη στην “Whitechapel Gallery” πρέπει να είναι εξαιρετικά. Φαντάζομαι ήδη τους χαρακτηριστικότερους τίτλους:
ΓκουέρνΙΚΑ
Νεκρή Αγορά
Η τελευταία Σύνταξη
Ο απολυμένος
Η αρπαγή της επιδότησης
Ο Άγιος Φραγκίσκος δεχόμενος τη μισθολογική μείωση
Ο Ιππότης με το κομπόδεμα στο στήθος
Αφηρημένα σοσιαλιστικά είδωλα
Προσωπογραφία του Θεοδώρου Παγκάλου (τριλογία)
Το μαρτύριο του Αγρίου Ενοικίου
Η Πέμπτη σφραγίδα της Επικαιροποίησης
Μόνα Λύσσα
Καπέλα και πείνα
Υπάλληλος που πήζει
Το καθαρτήριο του ΕΣΥ
Ο μπάρμπα- Ντομινίκ
Η Αθήνα εν ώρα φοροκαταιγίδας κλπ
Εννοείται ότι όλα αυτά τα έργα κοστίζουν μια περιουσία. Εκτός από Τέχνη αποτελούν και επένδυση. Την ανάγκη των άλλων, ως γνωστόν, εύκολα την κάνεις φιλοτεχνία αντί για φιλοτιμία…
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου