Ο Σαμαράς πέταξε το γάντι… στη Μεταπολίτευση.!

Βαδίζοντας τη μικρή απόσταση που χωρίζει την πρώτη σειρά των εδράνων της Αντιπολίτευσης, από το βήμα του ομιλητή στο Κοινοβούλιο, ο Αντώνης Σαμαράς υποψιαζόταν τον πολιτικό αντίκτυπο που θα είχε η υπέρβαση μιας ολόκληρης γενιάς, την οποία θα επιχειρούσε, από τον πρόλογο κιόλας της ομιλίας του, σε μια συζήτηση για τα εθνικά θέματα.

Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έπιασε εξ απήνης τη… Μεταπολίτευση, και τη Γενιά του Πολυτεχνείου, προτείνοντας να ελεγχθούν αναδρομικά οι δηλώσεις πόθεν έσχες, όλων των πολιτικών που κατέλαβαν το αξίωμα του υπουργού, από το 1974 μέχρι και σήμερα. Σε μια ηχηρή απόπειρα να αποκατασταθεί, όσο γίνεται πλέον, η σχέση εμπιστοσύνης που έχει χαθεί, ανάμεσα στον πολιτικό κόσμο και τον φυσικό ελεγκτή του: Τον ελληνικό λαό.

Με την πρότασή του, ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας πιθανόν να πρόλαβε μια αντίστοιχη πρωτοβουλία από τον Γιώργο Παπανδρέου. Ή, ακόμη καλύτερα για τον ίδιο, είχε μόνος την ιδέα, και την παρουσίασε «επί σκηνής», κατά τρόπο που δεν αφήνει περιθώρια για κριτική ή μισόλογα, ακόμη και όσους το συνηθίζουν… κατ’ επάγγελμα.

Επί της ουσίας τώρα, η πρόταση Σαμαρά έρχεται να συγχρονίσει το ρολόι του μέλλοντος για την ελληνική κοινωνία, με την ιστορική αυτογνωσία του πολιτικού δυναμικού της χώρας. Όσες δημοσκοπήσεις κι αν διενεργούνται, καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα:  Στα χρόνια της «καβουρδισμένης» εθνικής κυριαρχίας και αυτοτέλειας, οι Έλληνες πιστεύουν ότι ως εδώ μας έφερε η Μεταπολίτευση. Δηλαδή, η Γενιά του Πολυτεχνείου, που διαχειρίστηκε τις τύχες της χώρας, από τη στιγμή κιόλας της ένταξής της στην ΕΟΚ.

Στο πίσω μέρος αυτής της σκέψης όμως, υπάρχει κάτι βαθύτερο. Ως εδώ, μας έφερε κυρίως το ΠΑΣΟΚ. Και επειδή το σύνθημα «όλα στο φως», ο Γιώργος Παπανδρέου το λάνσαρε, αλλά το εγκατάλειψε να βολοδέρνει ως… εποχικό ριχτάρι, ο Αντώνης Σαμαράς σηκώνει το γάντι. Ή μάλλον, ανάβει τον φακό, ώστε να μπορούν να δουν όλοι…

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΖΕΡΒΟΣ