Ερχεται, λοιπόν, ο τέως πρωθυπουργός της Βρετανίας, ο Γκόρντον Μπράουν, και τινάζει στον αέρα τη θηριώδη προπαγάνδα της Ενωσης και της ελληνικής κυβέρνησης για τη βοήθεια και το Μνημόνιο: Καθυστέρησαν οι αποφάσεις αυτές, λέει ο Μπράουν.
Και το κόστος -για να αποφύγει η Ελλάδα τη χρεωκοπία- αυξήθηκε από τα 30 δισ. στα 120 δισ. ευρώ! (Από το άρτι εκδοθέν βιβλίο του «Πέρα από το Κραχ», εκδόσεις «Πεδίο», που το έκανε χθες πρώτο θέμα η εφημερίδα «Δημοκρατία»)...
Οι καλόπιστοι -αλλά και οι αμνήμονες- θα σπεύσουν να επιρρίψουν τις ευθύνες αποκλειστικά στην Ενωση για την απαράδεκτη και οδυνηρή διεύρυνση του κόστους, που βαρύνει συντριπτικά τους ώμους της ελληνικής κοινωνίας. Στην ένσταση αυτή, την απάντηση -τεκμηριωμένη και πειστική- τη δίνει η ίδια η πραγματικότητα:
- Ο κ. Γ. Παπανδρέου όχι μόνο δεν διαπραγματεύτηκε στοιχειωδώς με την Ενωση, μόλις ανέλαβε τα ηνία...
- Οχι μόνο δεν πίεσε τους Ευρωπαίους, μεταβάλλοντας το ενδεχόμενο χρεωκοπίας της Ελλάδος σε υπερασπιστικό όπλο, ώστε να πετύχει και επιμήκυνση αποπληρωμής του χρέους καθώς και δάνειο με ανεκτό επιτόκιο...
- Οχι μόνο δήλωνε κομπαστικά στις αρχές του 2010 ότι θα τηρηθεί το... προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ (αυξήσεις κ.λπ.)...
- Οχι μόνο ξόρκιζε την ένταξη στον «Μηχανισμό Στήριξης»...
- Μιλούσαν μέσα στη Βουλή για το ενδεχόμενο να πτωχεύσει η Ελλάδα.
- Ανέφεραν τον «Τιτανικό», παραπέμποντας συνειρμικά στην καταστροφή.
- Και συκοφαντούσαν τους εργαζόμενους της χώρας σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
Το δίλλημα πριν ένα χρόνο ήταν άλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρεωκοπία τώρα ή μετά την προσπάθεια ανάνηψης.
Προτιμήθηκε η προσπάθεια γιά ανάνηψη. Και έγινε ο απαραίτητος δανεισμός (μήπως διαφωνεί κανένας ;) ταυτόχρονα από ΔΝΤ και ΕΕ.
Στη συνέχεια έπρεπε να αρχίσουν αμέσως οι σφαγές στα έξοδα του Δημοσίου και οι λελογισμένες φορομπηχτικές πολιτικές στον ιδιωτικό τομέα. Έγιναν ακριβώς τα αντίθετα.
Ενα χρόνο μετά, το διεφθαρμένο Δημόσιο εξακολουθεί να ρουφάει το μεγαλύτερο κομμάτι από τα δανεικά, να παράγει ελλείματα και να μην το αγγίζει κανένας.
Ταυτόχρονα οι διεφθαρμένοι καρχαρίες του ιδιωτικού τομέα συνεχίζουν να απολαμβάνουν προκλητικά όλα τα προνόμια που είχαν και να βρίζουν επιπλέον.
Άφθονες χαζές πέννες όπως και η συγκεκριμένη, τα βάζουν με το μνημόνιο και όχι με τις παραλήψεις των κυβερνώντων που είναι και η ουσία του προβλήματος.
Υ.Γ. Τα γραφόμενα του Μπράουν είναι του κώλου, μόνο και μόνο από την τάξη μεγέθους των αριθμών που αναφέρει. Για να έχουμε ετήσια αύξηση κόστους 120 δις, με τα τρέχοντα επιτόκια, πρέπει να αναφερθούμε σε κεφάλαια της τάξεως των 2.400 δις. Εσωσε το Ηνωμένο Βασίλειο και ας μείνει εκεί, εμείς έχουμε τον Μυταράκη.