Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

Η Ελλάδα… χαρά του κάθε Αριστερού

Τα γεγονότα της Νομικής είναι γνωστά σε όλους.
Τα ηθικά διδάγματα όμως;
Όπως, η κατάλυση του πανεπιστημιακού ασύλου από τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και της άκρας αριστεράς, τις Ακαδημαϊκές αρχές που αδυνατούν να εγγυηθούν την λειτουργία του πανεπιστημίου, την Αστυνομία η οποία δεν αντιλήφθηκε την μετάβαση εκατοντάδων λαθρομεταναστών από την Κρήτη στην Αθήνα, την κυβέρνηση που παρακολουθούσε αμήχανη τα δρώμενα.
Η Ελλάς είναι από την μεταπολίτευση και εντεύθεν η χαρά του κάθε αριστερού. Εδώ και πολλά χρόνια είναι η χαρά και του κάθε λαθρομετανάστη. Αρκεί στην χώρα μας να δηλώσεις αριστερός και αμέσως ανοίγουν οι πύλες του παραδείσου. Αρκεί να δηλώσεις «αντιρατσιστής» και μπορείς να καταλύσεις τους νόμους της συντεταγμένης πολιτείας. Όλα στο όνομα του «ανθρωπισμού» και του σοσιαλισμού. Τι θα γινόταν όμως αν οι χιλιάδες εταιρίες, στις οποίες το κράτος χρωστά την επιστροφή του ΦΠΑ, δήλωναν ότι δεν μπορούν να πληρώσουν τους μισθούς των εργαζομένων τους;
Τι θα συνέβαινε, αν αγανακτισμένοι Έλληνες φορολογούμενοι καταλάμβαναν το υπουργείο Οικονομικών ή το γενικό λογιστήριο του κράτους; Πως θα αντιδρούσε η αριστερόστροφη πανεπιστημιακή μας κοινότητα, αν οι φοιτητές του ΛΑ.Ο.Σ. καταλάμβαναν το Πάντειο και την Νομική, διαμαρτυρόμενοι για τους προπηλακισμούς που υφίστανται και την παράνομη απαγόρευση συμμετοχής τους στις φοιτητικές εκλογές από τους αριστερούς;
Πριν λίγους μήνες η δημοτική τηλεόραση της Θεσσαλονίκης έπαιξε την ταινία «Γράμμος-Βίτσι». Αμέσως το ΚΚΕ, πήρε τηλέφωνο τον κ. Παπαγεωργόπουλο και την διοίκηση του καναλιού και η ταινία κόπηκε στον αέρα, χωρίς πολλά-πολλά. Αν παιζόταν το «Ψυχή βαθειά» και έπαιρναν τηλέφωνο οι δεξιοί θα κοβόταν η ταινία; Και αν κοβόταν, μήπως οι αριστεροί θα ωρύονταν για την λογοκρισία και θα απειλούσαν θεούς και δαίμονες; Το ερώτημα βεβαίως είναι τελείως ρητορικό, γιατί είναι γνωστή η ιδεολογική δειλία των δεξιών στην Ελλάδα.
Πριν 3,5 χρόνια έστειλα επιστολή διαμαρτυρίας στον πρόεδρο του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου κ. Παπαλιό, διαμαρτυρόμενος για την κρατική χρηματοδότηση της ταινίας «Μακρόνησος» – κυβέρνηση Ν.Δ. – λέγοντάς του ότι δεν δέχομαι να φορολογούμαι για να χρηματοδοτείται η αριστερή προπαγάνδα. Αν θέλουν οι αριστεροί να βάλουν χρήματα από την τσέπη τους και να γυρνούν όποια ταινία θέλουν. Ο κ. Παπαλιός μού απήντησε ότι η ταινία χρηματοδοτήθηκε γιατί είχε «καλλιτεχνικό ενδιαφέρον» και όχι για ιδεολογικούς λόγους. Όσοι την έχουν δει μπορούν να κρίνουν ποιος είχε δίκαιο.
Τα αναφέρω όλα αυτά, γιατί δείχνουν πιστεύω επαρκώς το «who is the boss» στην Ελλάδα. Όπως δείχνουν και πως φθάσαμε έως εδώ. Με ποιες νοοτροπίες, ιδέες και ανθρώπους. Στο ζήτημα της Νομικής το σύνολο της Ελληνικής Δεξιάς αντέδρασε σωστά και αποφασιστικά. Συνήθως αντιδρούσε μόνο ο Γ. Καρατζαφέρης και ο ΛΑ.Ο.Σ., αυτή την φορά τα πράγματα ήταν καλύτερα. Να ελπίσουμε σε ένα θαύμα, ότι η Δεξιά αποκτά ιδεολογικά και πολιτικά αντανακλαστικά;
Γιατί όχι. Έτσι και αλλιώς, ως χριστιανοί πιστεύουμε στα θαύματα!

ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Bookmark and Share

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου