Αφού ξέρουμε, γιατί δεν μπορούμε;

Του Δημήτρη Ιατρόπουλου
Μόλις μπει οριστικά το νερό στ αυλάκι, μόλις εκποιηθούνε τα φιλέτα είτε σε δημόσιες επιχειρήσεις, είτε σε νησιά είτε ακόμα-ακόμα και σε πνευματικό έμψυχο υλικό, (αφού η Εταιρία κάνει κι άλλη δουλειά εδώ μέσα στήνοντας και το παραμάγαζο της «Νέας Ιστορίας» και της ιδεολογικής της βάσης), τότε ο Υπάλληλος θα εξωπεταχτεί διακριτικά.
Tα πράγματα είναι γνωστά. Για πρώτη φορά από τότε που ιδρύθηκε, -αν ιδρύθηκε ποτέ, αλλά αυτό είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία- το κράτος της νεότερης Ελλάδας, οι Έλληνες ξέρουν τόσα πολλά, -σχεδόν όλα…- για τα τεκταινόμενα και τα συμβαίνοντα που σχετίζονται με τη μοίρα τους και την παραπέρα ζωή τους σ αυτή τη χώρα και κατ επέκταση σ αυτό τον πλανήτη.
Ξέρουν ποιο είναι το παγκόσμιο παιχνίδι της Εταιρίας που κανοναρχεί τις τύχες της υδρογείου και αποπειράται να βάλει κάτω από το δολοφονικό της σχέδιο όλες τις χώρες.
Ξέρουν ποιο είναι το παράρτημά της εδώ στην Ελλάδα αφού η Εταιρία έχει διορίσει εδώ τον δικό της Υπάλληλο.
Ξέρουν ότι οι «ελεύθερες εκλογές», κατευθύνονται μέσα από πλύση εγκεφάλου από τις μονάδες εκείνες των Μέσων που επηρεάζουν την κοινή γνώμη και δημιουργούν επίσης την κατάλληλη πλατφόρμα για την εισαγωγή του τρόμου και του πανικού στο ομαδικό υποσυνείδητο, ώστε εύκολα οι μάζες να κατευθυνθούν προς την ζητούμενη διεύθυνση εξουσίας.
Ξέρουν επίσης ότι σε σχέση με το διαφημιζόμενο παραμύθι περί αλλαγής και αποτοξίνωσης από τη διαφθορά και άλλα τέτοια «ηχηρά παρόμοια» πως έγραφε και ο Κωνσταντίνος Καβάφης, είναι άλλα λόγια ν αγαπιόμαστε και να πετάμε τη μπάλα έξω για καθυστέρηση.
Οι Υπάλληλοι της Εταιρίας, κρατούν για προσωπική τους χρήση το δικαίωμα να διορίζουν τους δικούς τους, να τρωγοπίνουνε εις υγείαν του κορόιδου και να ξεσκίζονται στις σπατάλες και σε βυζαντινού τύπου ταξίδια και λούσα, βολεύοντας τις γκόμενες ή τους γκόμενους τους, ταχτοποιώντας τους σφουγγοκωλάριους τους και αρπάζοντας απ όπου μπορούνε ότι περισσεύει από τη μεταφορά των κεφαλαίων απ την τσέπη του λαού στις τσέπες της Εταιρίας.
Ξέρουν επίσης οι Έλληνες ότι τα μεγάλα τζάκια, οι μεγαλοφραγκάτοι του τόπου εξακολουθούν να κυβερνούν ουσιαστικά, ερχόμενοι απευθείας οι ίδιοι σε επαφή με την μητρική Εταιρία, μιας και η Εταιρία βρίσκει σ αυτούς νοικοκυρεμένες παρτίδες, και άνετο και σωστό μοίρασμα των χρημάτων.
Οι μεγαλοεπιχειρηματίες της Ελλάδας δεν κάνουν αστεία με την Εταιρία η οποία βλέπει ότι ο Υπάλληλος είναι κουτσό άλογο τελικά και ούτε Γενικό Γραμματέα θα τον κάνουνε όπως του τάξανε στο ξεκίνημα, ούτε τίποτε ιδιαίτερο.
Μόλις μπει οριστικά το νερό στ αυλάκι, μόλις εκποιηθούνε τα φιλέτα είτε σε δημόσιες επιχειρήσεις, είτε σε νησιά είτε ακόμα-ακόμα και σε πνευματικό έμψυχο υλικό, (αφού η Εταιρία κάνει κι άλλη δουλειά εδώ μέσα στήνοντας και το παραμάγαζο της «Νέας Ιστορίας» και της ιδεολογικής της βάσης), τότε ο Υπάλληλος θα εξωπεταχτεί διακριτικά.
Θα αποσυρθεί στην ώρα του και αν μεν είναι καλό παιδί και δε μιλήσει, θα κουτσοβολευτεί κάπου στον πλανήτη με τα κερδισμένα του, αν όμως πάει να το παίξει και καλά «κάποιος», μαύρο φίδι που τον έφαγε το φουκαρά..
Όλα αυτά τα ξέρουν οι Έλληνες και καθημερινά τα κουβεντιάζουνε. Παράλληλα οι υπηρεσίες, οι τράπεζες και οι επιφορτισμένοι με το ψάξιμο της τσέπης τους, έχουν πείσει τον Υπάλληλο και κάποιους απ τους άλλους δίπλα του, ότι εδώ υπάρχει ακόμα «λίπος», υπάρχει ψαχνό.
Ότι οι Έλληνες τρώνε από τα έτοιμα και θα τη βγάλουνε για κάνα χρόνο ακόμη το πολύ, μέχρι να τα φτύσουνε οριστικά. Και μέχρι τότε εκτός από κλαδικές απεργίες κι αυτές για ξεκάρφωμα από τους παραϋπάλληλους εργατοπατέρες, η μεγάλη μάζα δεν θα ξεσηκωθεί πριν φτάσει στα όρια της πείνας. Πριν κινδυνέψει το θρυλικό «γάλα των παιδιών τους».
Όλα αυτά και πολλά ακόμη πλάγια και ύποπτα και πονηρά τα ξέρουν οι Έλληνες.
Δώσανε κι ένα πρώτο μήνυμα με την αποχή στις δημοτικές εκλογές.
Αλλά εκεί βλέπετε, όσοι ψηφίσανε, είτε βολεμένοι απ' το καθεστώς, είτε αναμένοντες να ξαναβολευτούν, είτε ανειδοποίητοι είτε και εντελώς αμόρφωτοι, φτιάξανε μια στοιχειώδη μάζα εκλογικού σώματος, απολύτως μειοψηφούσα βεβαίως, αλλά και η Αμερική με το 22% των αμερικανών κυβερνιέται..
Εξ άλλου το παιχνίδι με τη γλώσσα και τη διάλυση του πολιτισμικού ιστού αρχίζει να αποδίδει. Μαζί με την γλωσσική πρόσμιξη σε βαβελικό επίπεδο με τα εκατομμύρια των λαθρομεταναστών, μιλιούνται αυτή την ώρα στην Ελλάδα περίπου… 120 διαφορετικές γλώσσες, με κυρίαρχες φυσικά τις δέκα περίπου απ' αυτές!
Και ποια γιαγιούλα τώρα απ' τη Θράκη καταλαβαίνει τι σημαίνει «σπρεντς» και αναδιάρθρωση και επιμήκυνση, και πώς θα μπει στο Ιντερνέτ να κάνει φορολογική δήλωση ή να τσεκάρει τους καταλόγους της «διαφάνειας» που προβάλουν οι κομπιναδόροι υπουργοί του Υπάλληλου..
Αστεία πράγματα, καλαμπούρια κυριολεκτικά..
Οπότε, τι μένει άλλο από το να περιμένουμε, έτσι δε δείχνει το πράγμα;
Να περιμένουμε στημένα «θερμά επεισόδια» με τους Τούρκους; Ή να εκποιηθούν εν μια νυκτί τα φιλέτα μας; Να περιμένουμε να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο, ενώ έχει φτάσει κιόλας ο κόμπος στο χτένι;
Οι διάφορες αμυντικές κινήσεις του σημερινού ΄Ελληνα, είναι ακόμη εφευρήματα στο επίπεδο της μαχόμενης εξυπνάδας και τίποτε άλλο. Τα διόδια, κάποιες διαδηλώσεις και τα ρέστα.
Μόνο ένα μένει: Ένα τεράστιο βουβό λαϊκό κίνημα διαμαρτυρίας με τεράστιες διαδηλώσεις χωρίς πανό, χωρίς συνθήματα, χωρίς πάσες για προβοκάτσιες και μπάχαλα και ήρωες με το στανιό.
Αν το καταλάβουμε αυτό, θα υπάρξει ελπίδα να σταματήσουμε τον κατήφορο.
Αν όχι, θα μας πιάσουν για μια ακόμα φορά κορόιδο οι ψευτοσύμμαχοι και θα κάνουν τη δουλειά τους στην πλάτη μας.

• Θα μας φάνε την πατρίδα,
• θα τη μοιράσουν μεταξύ τους,
• θα μας πετάξουν στα όρια της φτώχειας
• και όταν θα αποφασίσουμε να αμυνθούμε
• δεν θα μπορούμε να πάρουμε τα πόδια μας,
• δεν θα ‘χουμε ρεύμα στο σπίτι μας
• και νερό στις βρύσες μας,
• δεν θα ‘χουμε φάει, δεν θα ‘χουμε κουράγιο,
• ναι, ακριβώς έτσι.

Κατηγορείστε με για λαϊκισμό και κινδυνολογία.

Πέστε ότι θέλετε, ξεσπάστε επάνω μου.

Μόνο κάντε μου μια χάρη: Κόψτε και κρατείστε αυτή την επισήμανση. Για να έχω ήσυχη απέναντι σας, τη συνείδησή μου, ότι υπήρξα κι εγώ ένας απ όσους, σας ειδοποίησαν κάποτε...