Ο Πολύφημος και οι όμηροί του.!

Του Γρηγόρη Ρουμπάνη 

Ήταν πολύ ο κόσμος. Περισσότερος από ποτέ, από την ημέρα που ανέλαβε ο Γιώργος Παπανδρέου. Μεγάλη και η αγανάκτηση. Μεγαλύτερη από ποτέ, μετά το εγχείρημα Σημίτη να συντρίψει το ασφαλιστικό σύστημα. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός δηλώνει απτόητος. Με αρκετή δόση ειρωνείας.
Ο άκαπνος και δόλιος Παπανδρέου έχει φέρει τα πράγματα εκεί που εξ αρχής επιθυμούσε: τη χώρα δεμένη πισθάγκωνα στους ανθρωποφύλακες του ΔΝΤ και τους Ευρωπαίους ομότεχνούς του. Και τους πολίτες της, απελπισμένους χωρίς διέξοδο.
Ήταν μεγάλες οι χτεσινές διαδηλώσεις. Σε ολόκληρη την Ελλάδα. Στην Αθήνα το Ρόιτερ τους υπολόγισε στους 100.000. Μεγάλη ήταν και η αστυνομική κινητοποίηση. Και αποτελεσματικό το έργο της. Συμπλοκές με τις γνωστές ομάδες των αντιεξουσιαστών, καπνογόνα στον κύριο όγκο της πορείας, προσαγωγές, συλλήψεις και ανακοινώσεις για λάφυρα που θα κάνουν εντύπωση στα τηλεοπτικά δελτία των 8: τσεκούρια, τόξα, βέλη κλπ.
Την επόμενη φορά ίσως το μενού να έχει πολιορκητικούς κριούς, καταπέλτες και καζάνια με καυτό λάδι…
Και ελάχιστη οσμή από πλατεία Ταχρίρ (του Καΐρου) είχε η χτεσινή μέρα. Πριν όμως σουρουπώσει καλά-καλά, οι εκπαιδευμένες δυνάμεις του Χρήστου Παπουτσή έδιωξαν από την πλατεία Συντάγματος τις λίγες εκατοντάδες που υποστήριξαν την ιδέα του Αλέκου Αλαβάνου να μετατρέψουν το κέντρο της Αθήνας σε εστία διαρκούς αντίστασης-με τι οργάνωση και ποια προοπτική αλήθεια;
Οι διαδηλώσεις, τα αιτήματα των απεργών και οι ταραχές προβλήθηκαν με επάρκεια από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Περιέγραψαν μια κοινωνία που έχει φτάσει στα όριά της, ανθρώπους που δεν βλέπουν το αύριο, νέους που δεν έχουν μέλλον.
Τα πληροφορήθηκε και ο πρωθυπουργός, εκεί στη Φιλανδία όπου βρισκόταν για να διαπραγματευτεί (ανεπιτυχώς, όπως και στο Βερολίνο) καλύτερους όρους αποπληρωμής των δανείων που και ο ίδιος παρέλαβε τώρα και στο παρελθόν (για να τα σκορπίσει σε "διαμεσολαβήσεις" και ΜΚΟ).
"Καταλαβαίνω -είπε στους δημοσιογράφους που τον ρώτησαν- τις διαμαρτυρίες, θα ήθελα να ήμουν κι εγώ εκεί", αλλά έχει ένα όνειρο. Ναι: "να καταστούμε Φιλανδία του Νότου"!
Εμφανώς και δεν μίλησε σοβαρά.
Ο Γιώργος Παπανδρέου εκτός από killer είναι και είρων.
Κατά μια έννοια, διεστραμμένος δολοφόνος.
Της ελληνικής κοινωνίας.
Ωστόσο δεν έχει τύψεις, ούτε ενοχές. Όπως κάθε δολοφόνος του είδους. Δεν τον ενδιαφέρει το σώμα που σπαράσσει μπροστά του.
Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι το υπουργικό συμβούλιο, η Κοινοβουλευτική Ομάδα και οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ. Τους οποίους έχει αρχίσει να καθαιρεί. Και αύριο να διαγράψει. Το ίδιο θα συνεχίσει να κάνει με τους βουλευτές του. Στο τέλος, ως άλλος γενναιόδωρος Πολύφημος, θα αφήσει τους υπουργούς.
Μέχρι να μείνει με λίγους, τους απαραίτητους, ως προστασία, για να μπορέσει να αποδράσει ασφαλώς.