Τι παίχτηκε με το θέατρο της απεργίας πείνας;

Ζούμε δύο μήνες περίπου ένα θέατρο του παράλογου.
Έρχονται μετά φανών και λαμπάδων, ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ από την Κρήτη, 300 περίπου λαθρομετανάστες και καταλαμβάνουν τη Νομική, ανενόχλητοι και με «καθοδηγητές» τα γνωστά επιδοτούμενα «δίκτυα»: Και αυτά ανενόχλητα…
Ακολουθούν: 44 μέρες απεργίας πείνας(!!!) και ΑΔΙΑΛΛΑΞΙΑ (!) εκατέρωθεν. Η κυβέρνηση από τη μία και από την άλλη οι οργανωμένοι «εισβολείς» με τα καθοδηγητικά τους όργανα.
Τελεσίγραφα η κυβέρνηση και αδιαλλαξία τα επιδοτούμενα «δίκτυα»!!!
ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΙ όλοι στις θέσεις τους: Κυβέρνηση και οι επιδοτούμενοι «καθοδηγητές-αντιρατσιστές»: Το τέλειο σχήμα της προβοκάτσιας.
Και ξαφνικά εμφανίζεται το μαγικό ραβδάκι της Κίρκης και τους μεταμορφώνει όλους: Η αδιαλλαξία της κυβέρνησης πάει περίπατο και οι γνωστές «εστίες» και «δίκτυα» (πάντα ανενόχλητα και επιδοτούμενα) θριαμβολογούν για τη μεγάλη νίκη των εισβολέων λαθρομεταναστών που ήρθαν σαν εισαγόμενοι «πρωτοπόροι επαναστάτες» να διδάξουν την εργατική τάξη της Ελλάδας το πώς γίνονται και νικούν οι αγώνες!!!!
Από πρώτη ματιά όλα αυτά μοιάζουν με θέατρο του παράλογου.
Κάποιοι επίσης «θυμώνουν» δημαγωγικά (ΛΑ.Ο.Σ) για το κουρέλιασμα των νόμων, λες και υπάρχει τίποτα που να μην έχει γίνει κουρελού. Το ίδιο το Σύνταγμα έχει γίνει κουρέλι με τη συμμετοχή και του ίδιου του Καρατζαφέρη και της παρέας του οι οποίοι στηρίζουν κάθε κυβερνητικό πραξικόπημα…
Βγαίνουν τώρα τα προβοκατόρικα δεκανίκια του καθεστώτος για να δημαγωγήσουν εκ νέου, παίζοντας έτσι θαυμάσια το έργο της πολιτικής επιδότησης των «αντιπάλων» προβοκατόρων, δίδυμων αδελφών: Των επιδοτούμενων» αντιρατσιστών και των «αριστερών» «άλλοθί» τους…
Η πολιτική σκέψη δεν μπορεί να τραφεί, ούτε να ικανοποιηθεί με τις δημαγωγίες περί κουρελιάσματος των νόμων ή το θέατρο του παράλογου.
Το προβοκατόρικο παιχνίδι που άρχισε με την κατάληψη της Νομικής, συνεχίστηκε με την απεργία πείνας και έληξε (προσωρινά) με τη θεαματική «μεταμόρφωση» της στάσης των δήθεν εμπόλεμων στρατευμάτων, δεν στήθηκε για πλάκα, ούτε για να σκοτώσουν την ανία τους η κυβέρνηση και τα επιδοτούμενα «δίκτυα» των «καθοδηγητών.
Τι έγινε και έληξε, έστω προσωρινά, τόσο θεαματικά όσο άρχισε;
Μόνο πολιτικά μπορεί να προσεγγίσουμε το ζήτημα. Τρεις πιθανές εκδοχές υπάρχουν:

Πρώτη εκδοχή: Αλλαγή πλεύσης.
Το μαγικό ραβδάκι της Κίρκης εμφανίστηκε ΑΜΕΣΩΣ μετά την πρωθυπουργική φιέστα με τους αρχηγούς των κομμάτων!
Είναι πιθανόν, λοιπόν, οι ισχυροί μηχανισμοί εξουσίας να επέβαλαν μια πραξικοπηματική πολιτική λύση πιο «ομαλή» και «ανώδυνη» από μια πλαστή, προβοκατόρικη, αλλοδαπή «εξέγερση».
Οι αλλοδαποί στο δρόμο μπορεί να βελόνιαζαν τα αντανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας και να άνοιγαν το καπάκι μιας γενικευμένης σύγκρουσης των αλλοδαπών με τον οργισμένο ελληνικό λαό. Κάτι τέτοιο θα ήταν ανεξέλεγκτο και επικίνδυνο για το καθεστώς…
Πιθανότατα, συνεπώς, να άλλαξαν τα αρχικά σενάρια και να επετεύχθη μια άλλη, πιο «ειρηνική» πολιτική «ανωμαλία».
Αυτό σύντομα θα φανεί…

Δεύτερη εκδοχή: Το «εγχείρημα» δεν συσπείρωσε τις αλλοδαπές μάζες.
Μια πορτοκαλί «εξέγερση» με υλικό τους αλλοδαπούς έχει σαν βασική προϋπόθεση την κινητοποίηση και συσπείρωση ενός μαζικού όγκου αλλοδαπών, όγκος-υλικό και ασπίδα των προβοκατσιών.
Πιθανότατα λοιπόν, οι στρατιές των αλλοδαπών να μην «τσίμπησαν», παρά την τελετουργική φόρτιση των 44 ημερών της απεργίας πείνας και τις υστερικές εκκλήσεις των «αριστερών» δεκανικιών.
Πράγματι δεν παρατηρήθηκε καμία μαζική αλλοδαπή συμπαράσταση στους απεργούς από τους αλλοδαπούς.
Συνεπώς υπήρχε μεγάλος κίνδυνος το προβοκατόρικο «εγχείρημα» να αποτύγχανε και να γινόταν μια τρύπα στο νερό…

Τρίτη εκδοχή: Προπαρασκευαστική άσκηση ενίσχυσης των επιδοτούμενων μηχανισμών προβοκάτσιας.
Τέλος είναι πιθανόν όλο αυτό το προβοκατόρικο θέατρο να παίχτηκε για να ενισχύσει και να δικτυώσει τα «καθοδηγητικά» κλιμάκια της πολιτικής προβοκάτσιας (τα «δίκτυα» και τις ποικίλες «εστίες), ΜΕΣΑ σε πλατύτερα στρώματα των αλλοδαπών, για αυριανές «επιχειρήσεις».
Όλο το «εγχείρημα» φαίνεται και έτσι το παρουσιάζουν οι «καθοδηγητές», αλλά και τα «αριστερά» κόμματα, σαν μία μεγάλη νίκη του οργανωμένου αγώνα των λαθρομεταναστών.
Εύγλωττο είναι και το τελετουργικό σκηνικό: 44 μέρες νηστικοί και ημιθανείς οι «απεργοί» και διαδηλώνουν μπροστά στις κάμερες ΖΩΝΤΑΝΟΙ και με σηκωμένες τις γροθιές!!!!!
Με αυτή, λοιπόν, τη νικηφόρα περγαμηνή ελπίζουν οι μηχανισμοί προβοκάτσιας ότι θα πετύχουν μια καλύτερη οργάνωση μέσα στο αλλοδαπό πλήθος, μια πιο αποτελεσματική και μαζική κινητοποίηση του αλλοδαπού πλήθους…
Αυτές είναι οι τρεις πιθανές εκδοχές της θεαματικής μεταστροφής των δήθεν αδιάλλακτων «στρατών» αντιπαράθεσης.
Μπορεί να ισχύει η μία ξεχωριστά ή συμπληρωματικά: Οι δύο ή οι τρεις μαζί.

Γρήγορα πάντως τα πράγματα θα δείξουν…

resalto