Έχετε ποτέ αναλογισθεί αν όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα, αν αυτή η εικόνα που έχουμε σχηματίσει για την οικονομική κατάσταση, την ανάγκη να ληφθούν μέτρα τα οποία θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερη ύφεση, σε μαρασμό τη μεσαία τάξη και σε εξαφάνιση το εμπόριο, είναι μια απάτη;
Σας πέρασε ποτέ από τη σκέψη το ενδεχόμενο ότι όλα αυτά γίνονται για να προετοιμάσουν το έδαφος μιας ελεγχόμενης κοινωνικής έκρηξης ώστε η Ελλάδα και οι Έλληνες, οι οποίοι σχεδόν έχουν πειστεί ότι ευθύνονται και πρέπει να πληρώσουν για τις «αμαρτίες» τους, να βρεθούν όμηροι ενός νέου συστήματος διακυβέρνησης που ετοιμάζεται με συγκεκριμένο και μεθοδικό τρόπο;
Η πρώτη φάση του σχεδίου ήταν να κατανοήσουμε τις ευθύνες μας, να ομολογήσουμε το «έγκλημα» μας, να αισθανθούμε τύψεις και κατόπιν να αποδεχθούμε το «κατηγορητήριο» προκειμένου να καταδικαστούμε με ελαφρυντικά. Γι αυτό και η τιμωρία του Μνημονίου, όταν επεβλήθη, προκάλεσε ανακούφιση, αφού μας είχαν κάνει να πιστέψουμε ότι η εναλλακτική ποινή θα ήταν η θανατική καταδίκη. Νομίζαμε ότι παραδεχόμενοι την «ενοχή» μας, έστω και με αντάλλαγμα την αξιοπρέπειά μας, θα εκτίαμε την ποινή που μας επέβαλλαν και μετά θα ήμασταν και πάλι ελεύθεροι. Τώρα, όλοι αντιλαμβανόμαστε, ότι μας την έστησαν.
Αποδεχόμενοι την «ενοχή» μας και ομολογώντας τις πράξεις μας, μας έκαναν να πιστέψουμε ότι θα εκτίσουμε μειωμένη ποινή και στη συνέχεια θα επιστρέψουμε στους… κανονικούς μας ρυθμούς. Και όλα αυτά την ίδια ώρα που η Πορτογαλία δίνει μάχη για να αποφύγει την ένταξη στο μηχανισμό στήριξης. Η Κυβέρνηση αποδεικνύεται θύμα των επιλογών της και το πιο σοβαρό είναι ότι με την τακτική που ακολουθεί φαίνεται να υλοποιεί το σχέδιο αποδόμησης του πολιτικού συστήματος. Διότι η φθορά της είναι το έλασσον με τον τρόπο που εξελίσσονται τα πράγματα.
Μια ματιά στις δημοσκοπήσεις αποκαλύπτουν το σχέδιο για την εγκαθίδρυση μιας «Δημοκρατίας» τεχνοκρατών, μιας κυβέρνησης «γκρίζων κοστουμιών» η οποία υποτίθεται ότι θα καλύψει το κενό διακυβέρνησης αναπληρώνοντας το έλλειμμα πολιτικής ηγεσίας. Μην έχετε καμία αμφιβολία ότι η «καραμέλα» που μας έδωσαν και την οποία πιπιλάμε αδιαλείπτως, περί «διεφθαρμένων» πολιτικών και «τελειωμένου» πολιτικού συστήματος, οδηγεί αναπόφευκτα τη κοινωνία σε λύσεις εκτός πολιτικής. Από τη στιγμή που η κοινωνία διαπιστώνει ότι οι θυσίες της δεν πιάνουν τόπο, θα απορρίψει στο πρόσωπο της Κυβέρνησης όλα τα κόμματα. Αυτό είναι το σχέδιο και δυστυχώς όλοι, πολιτικός κόσμος και πολίτες, το υπηρετούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Είμαστε άξιοι της τύχης μας.
ΧΑΡΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ
Σας πέρασε ποτέ από τη σκέψη το ενδεχόμενο ότι όλα αυτά γίνονται για να προετοιμάσουν το έδαφος μιας ελεγχόμενης κοινωνικής έκρηξης ώστε η Ελλάδα και οι Έλληνες, οι οποίοι σχεδόν έχουν πειστεί ότι ευθύνονται και πρέπει να πληρώσουν για τις «αμαρτίες» τους, να βρεθούν όμηροι ενός νέου συστήματος διακυβέρνησης που ετοιμάζεται με συγκεκριμένο και μεθοδικό τρόπο;
Η πρώτη φάση του σχεδίου ήταν να κατανοήσουμε τις ευθύνες μας, να ομολογήσουμε το «έγκλημα» μας, να αισθανθούμε τύψεις και κατόπιν να αποδεχθούμε το «κατηγορητήριο» προκειμένου να καταδικαστούμε με ελαφρυντικά. Γι αυτό και η τιμωρία του Μνημονίου, όταν επεβλήθη, προκάλεσε ανακούφιση, αφού μας είχαν κάνει να πιστέψουμε ότι η εναλλακτική ποινή θα ήταν η θανατική καταδίκη. Νομίζαμε ότι παραδεχόμενοι την «ενοχή» μας, έστω και με αντάλλαγμα την αξιοπρέπειά μας, θα εκτίαμε την ποινή που μας επέβαλλαν και μετά θα ήμασταν και πάλι ελεύθεροι. Τώρα, όλοι αντιλαμβανόμαστε, ότι μας την έστησαν.
Αποδεχόμενοι την «ενοχή» μας και ομολογώντας τις πράξεις μας, μας έκαναν να πιστέψουμε ότι θα εκτίσουμε μειωμένη ποινή και στη συνέχεια θα επιστρέψουμε στους… κανονικούς μας ρυθμούς. Και όλα αυτά την ίδια ώρα που η Πορτογαλία δίνει μάχη για να αποφύγει την ένταξη στο μηχανισμό στήριξης. Η Κυβέρνηση αποδεικνύεται θύμα των επιλογών της και το πιο σοβαρό είναι ότι με την τακτική που ακολουθεί φαίνεται να υλοποιεί το σχέδιο αποδόμησης του πολιτικού συστήματος. Διότι η φθορά της είναι το έλασσον με τον τρόπο που εξελίσσονται τα πράγματα.
Μια ματιά στις δημοσκοπήσεις αποκαλύπτουν το σχέδιο για την εγκαθίδρυση μιας «Δημοκρατίας» τεχνοκρατών, μιας κυβέρνησης «γκρίζων κοστουμιών» η οποία υποτίθεται ότι θα καλύψει το κενό διακυβέρνησης αναπληρώνοντας το έλλειμμα πολιτικής ηγεσίας. Μην έχετε καμία αμφιβολία ότι η «καραμέλα» που μας έδωσαν και την οποία πιπιλάμε αδιαλείπτως, περί «διεφθαρμένων» πολιτικών και «τελειωμένου» πολιτικού συστήματος, οδηγεί αναπόφευκτα τη κοινωνία σε λύσεις εκτός πολιτικής. Από τη στιγμή που η κοινωνία διαπιστώνει ότι οι θυσίες της δεν πιάνουν τόπο, θα απορρίψει στο πρόσωπο της Κυβέρνησης όλα τα κόμματα. Αυτό είναι το σχέδιο και δυστυχώς όλοι, πολιτικός κόσμος και πολίτες, το υπηρετούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Είμαστε άξιοι της τύχης μας.
ΧΑΡΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου