Σάββατο 23 Απριλίου 2011

"Μαύρη επέτειος" για την κυβέρνηση.!


«Μαύρη επέτειο» βιώνουν η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ με τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την ημέρα που ο πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, ανακοίνωσε από το ακριτικό Καστελόριζο στις 23 Απριλίου ότι η Ελλάδα καταθέτει επίσημο αίτημα προσφυγής στο Μηχανισμό Στήριξης.
Ένα αίτημα, που άνοιξε την «πόρτα» για την είσοδο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στη χώρα και κατ’ επέκταση στην Ε.Ε. και για το οποίο η κυβέρνηση Παπανδρέου δέχτηκε πολύ σκληρή κριτική, μέσα κι έξω από το ΠΑΣΟΚ, που έφτασε ακόμα και σε καταγγελίες για μεθοδευμένες κινήσεις από την πλευρά της, ώστε η χώρα να παραδοθεί στα χέρια της Τρόικας.
Με μια μακροσκελή δήλωση και δραματικό ύφος, την ημέρα εκείνη ο πρωθυπουργός αιτιολογούσε την απόφασή του λέγοντας: «Σήμερα, η κατάσταση στις αγορές απειλεί να αποδομήσει όχι μόνο τις θυσίες του ελληνικού λαού, αλλά και την ομαλή πορεία της Οικονομίας. Δεν θα το επιτρέψουμε»!
Περίπου ένα χρόνο μετά κι έπειτα από σωρεία λαθών και αποδεδειγμένης αδυναμίας της κυβέρνησης να ανταποκριθεί επιτυχώς στις ασφυκτικές απαιτήσεις του Μνημονίου ή να διαπραγματευτεί επί της ουσίας καλύτερους όρους για την εφαρμογή του, ο κ. Παπανδρέου εμφανίστηκε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του για να ομολογήσει την αποτυχία της επιλογής που έκανε για να βγάλει τη χώρα από την κρίση και να ζητήσει στήριξη για τη λήψη νέων επώδυνων μέτρων μέσα στην επόμενη τετραετία, θέτοντας εκ νέου το δίλημμα ότι σε διαφορετική περίπτωση η χώρα θα οδηγηθεί στην καταστροφή!
Εν μέσω των αφόρητων πλέον πιέσεων που δέχεται η κυβέρνηση από όλες τις πλευρές (η αντιπολίτευση την κατηγορεί ότι δεν διαπραγματεύτηκε επαρκώς με την Ε.Ε. κι οδήγησε τη χώρα στο γκρεμό, κορυφαία κυβερνητικά στελέχη αρνούνται να συναινέσουν σε νέες επώδυνες αλλαγές, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ εγείρουν θέμα αναδιάρθρωσης και διαφοροποιούνται πλήρως με την οικονομική πολιτική που ασκείται, ο υπουργός Οικονομικών βρίσκεται με την «πλάτη στον τοίχο» και το κόμμα θυμίζει «καζάνι που βράζει»), μιλώντας στους βουλευτές του κόμματός του την Παρασκευή 15 Απριλίου, ο κ. Παπανδρέου παραδέχτηκε ότι: «Η αλήθεια πλέον δεν κρύβεται. Κανένας δεν θέλει να την κρύψει και ιδιαιτέρως εμείς. Είμαστε στην Εντατική». Και ομολόγησε τη δεινή θέση στην οποία η κυβέρνηση έχει περιέλθει λέγοντας: «Δεν υπάρχει συγκεκριμένη ημερομηνία εξόδου από την κρίση. Είναι στο χέρι μας αν θα βγούμε νωρίτερα ή αργότερα»!
Υπό την πίεση αυτή, η απόφασή του να καθυστερήσει την ανακοίνωση των νέων μέτρων για ένα μήνα, παρά το γεγονός ότι στις αρχές του μήνα αναμένεται ο νέος τακτικός έλεγχος από το κλιμάκιο της Τρόικας που κατά κοινή ομολογία δεν θα είναι καθόλου εύκολος για την κυβέρνηση και τη χώρα, προκάλεσε πολλές συζητήσεις εντός κι εκτός ΠΑΣΟΚ για τις προθέσεις του. Στο επίκεντρο των συζητήσεων αυτών βρίσκεται έντονα το σενάριο που θέλει τον κ. Παπανδρέου, υπολογίζοντας τις κοινωνικές αντιδράσεις που προκαλούν οι δεσμεύσεις έναντι της Τρόικας και την κινητικότητα που επιδεικνύουν οι εσωκομματικοί αντίπαλοί του στο ΠΑΣΟΚ, αποφασισμένο να αναλάβει πρωτοβουλίες, προχωρώντας είτε σε ανασχηματισμό είτε το πιθανότερο σε πρόωρες εκλογές.
«Αιμορραγία» στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία στη Βουλή επέφερε το Μνημόνιο, αφού στάθηκε η αιτία για να διαγραφούν τέσσερις βουλευτές, οι οποίοι αρνήθηκαν να υπερψηφίσουν τα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα. Οι Γ. Δημαράς, Σ. Σακοράφα, Β. Οικονόμου, που δήλωσαν «παρών» στην ψηφοφορία για το Μνημόνιο και στη συνέχεια ο Β. Παπαχρήστος, που αρνήθηκε να υπερψηφίσει το νομοσχέδιο για τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, έθεσαν συνειδητά εαυτόν εκτός κόμματος, καταγγέλλοντας μάλιστα με σκληρές εκφράσεις την πολιτική του Μνημονίου, που με προσήλωση εφάρμοσε όλο τον προηγούμενο χρόνο η κυβέρνηση Παπανδρέου..
«Από τα μέτρα αυτά πλήττονται μόνον και για μια άλλη φορά αυτοί που ευθύνονται ελάχιστα ή καθόλου», δήλωσε χαρακτηριστικά η Σοφία Σακοράφα, για να ομολογήσει μάλιστα αργότερα: «Όσες φορές και να διαβάσω το Μνημόνιο ανατριχιάζω. Κάθε μέρα και περισσότερο»!
Από την πλευρά του, ο Βασίλης Οικονόμου κατήγγειλε πως τα «μέτρα που επιβλήθηκαν από μηχανισμούς που συμμετείχαν ενεργά στην κατακρήμνιση της ελληνικής Οικονομίας ή ανέχτηκαν σιωπηρώς τα κερδοσκοπικά παιχνίδια σε βάρος της χώρας μας ζητούν σήμερα από τον ελληνικό λαό να δεχτεί τη μετατροπή της Ελλάδας σε μια τριτοκοσμική χώρα. Ζητούν την κατάργηση βασικών εργασιακών δικαιωμάτων, την υποχώρηση του βιοτικού επιπέδου του λαού και την καταστροφή της μεσαίας τάξης».
Ο Γ. Δημαράς, σε μία έντονα συναισθηματική δήλωση, ανέφερε: «Δηλώνω "παρών" στις γενεές των συγγενών αλλά και των άλλων συν-Ελλήνων, που έχουν την ίδια κοινωνική καταγωγή με μένα. Δηλώνω "παρών" στη μάνα μου και τον πατέρα μου, που με γέννησαν και με μεγάλωσαν αγωνιζόμενοι κάθε μέρα και νύχτα για να υπερασπιστώ την αξιοπρέπεια, την τιμή και το δικαίωμα των απλών ανθρώπων στη ζωή. Δηλώνω "παρών" στα παιδιά μου και στα παιδιά όλου του κόσμου που καλούνται και κείνα να μοχθήσουν και να αγωνιστούν για μια καλύτερη Ελλάδα».
Λίγους μήνες αργότερα το νέο «χτύπημα» για την κυβέρνηση ήρθε μέσα από την «αυλή» του Γ. Παπανδρέου. Ο βουλευτής κι ένθερμος υποστηρικτής του πρωθυπουργού σε εσωκομματικό επίπεδο Β. Παπαχρήστος επεδίωξε τη διαγραφή του, δηλώνοντας: «Κι αν δεν μπορείς να κάνεις τη ζωή σου όπως τη θες, τούτο προσπάθησε, όσο μπορείς, μην την εξευτελίσεις…»!

Bookmark and Share

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου