Υποβαθμίσθηκε η Εθνική μας Επέτειος.!

Γράφει ο Βασ. Α. Κόκκινος

Και μόνον το γεγονός της απουσίας του πρωθυπουργού μας την ημέρα της εθνικής επετείου, για να λάβει μέρος στη Σύνοδο Κορυφής των χωρών μελών της Ευρωζώνης, υποβαθμίζει την εθνική μας επέτειο. Είναι αμφίβολο αν πρωθυπουργός των άλλων χωρών θα δεχόταν ποτέ να συγκληθεί η σύνοδος και να μετάσχει ο ίδιος την ημέρα της εθνικής εορτής της χώρας του.
Και αυτό έγινε όταν η χώρα βάλλεται από εχθρούς και φίλους, έχει δε ανάγκη ενισχύσεως του εθνικού φρονήματος του λαού της, όπως και της ομοψυχίας του. Εκτός εάν ο κ. Παπανδρέου ήθελε να εκμεταλλευθεί τη σύμπτωση για να αναπτύξει στους συναδέλφους του τη σημασία και το νόημα της Εθνεγερσίας του 1821.
Σήμερα τα εθνικά μας θέματα είναι όλα σε κρίσιμη φάση. Οι Τούρκοι, δια της διημέρου επισκέψεως του κ. Νταβούτογλου στη Θράκη, κατέδειξαν το αδιάπτωτο ενδιαφέρον τους υπέρ των ομοεθνών τους, για τους μουφτήδες των οποίων το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής δαπανά περί τα 4 έως 5 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Να σημειωθεί ότι ο προϋπολογισμός του προξενείου τούτου είναι ανώτερος εκείνου του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.
Η πρόσφατη παραβίαση των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Καστελόριζο από τουρκικό πολεμικό πλοίο και το σήμα, που αυτό απηύθυνε προς διερχόμενα ξένα πλοία, αποδεικνύουν την προσπάθεια των Τούρκων να επιβάλουν de facto την πρόταση του υπουργού των Εξωτερικών της χώρας τους.
Συγκεκριμένως, ζήτησε να αναγνωρισθεί ότι το Καστελόριζο δεν έχει υφαλοκρηπίδα και ένα τμήμα της ΑΟΖ προς τούτο να διατηρηθεί τουρκικό, διατηρουμένης της εδαφικής κυριαρχίας της Ελλάδος επί της νήσου, αφού, δε, γίνουν δεκτές οι ελληνικές απόψεις για τα όρια της υφαλοκρηπίδος μεταξύ νήσων Αιγαίου και Τουρκίας. Τα Σκόπια συζητούν προσφυγή τους κατά της Ελλάδος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Και όλοι οι γειτονικοί λαοί των Βαλκανίων προβάλλουν την εθνική τους ταυτότητα και σφυρηλατούν πολλαπλώς την εθνικότητά τους και την ομοψυχία τους.
Και εμείς; Ω, εμείς, στερούμενοι αξίων και ικανών πολιτικών, με άκαπτον ελληνικόν φρόνημα, οικτρά δε θύματα μιας άθλιας παραπλανητικής προπαγάνδας ηλεκτρονικών ΜΜΕ, παραμένουμε δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, προσμένοντες ίσως κάποιο θαύμα του στοργικού Θεού της Ελλάδος.
Αυτοί, που επέλεξαν τη σημερινή χρονική περίοδο για να αναδομήσουν την ιστορία μας, επιμένουν πως οι Έλληνες έχουν «οθωμανικό παρελθόν», που δεν πρέπει να ξεχνούν! Και ότι τάχα η επανάσταση του ελληνικού γένους του 1821 δεν είχε ιδεολογία. Ωσάν να μην ήταν ιδεολογία, η διακήρυξη των αγωνιζομένων με τα λόγια του Ρήγα Φεραίου, ότι πολεμούν «για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία, κι αν δεν τ΄ αποκτήσουν, τι ωφελεί να ζήσουν;». Υπάρχει πολυτιμότερο ιδανικό από την ελευθερία και ιερότερη ιδεολογία από αυτή της διεκδικήσεως της ελευθερίας;
Περαιτέρω, για να μειώσουν την ουσιώδη συμβολή της Εκκλησίας του Χριστού στη διατήρηση της εθνικής συνειδήσεως, της γλώσσης και των παραδόσεων του γένους των Ελλήνων, κατά την μακραίωνα τουρκοκρατία, ισχυρίζονται, ότι τάχα τους κληρικούς ενδιέφερε μόνον η μετά θάνατον ζωή και συνεπώς «τα είχαν βρει» με την κοσμική εξουσία των Τούρκων. Τα δε κρυφά σχολειά είναι ένας μύθος! Αυτά μάλιστα, που είναι άκρως αρεστά στους άθρησκους και άθεους αριστεριστές, αναπαράγονται σε διαφόρους ραδιοφωνικούς σταθμούς, με ειρωνικές και σατιρικές εκφράσεις κατά των κληρικών.
Αλλά αν δεν υπήρχαν κρυφά σχολειά και δεν δίδασκαν την ελληνική γλώσσα οι κληρικοί και οι μοναχοί, πώς θα διατηρούσαν την εθνική τους συνείδηση και τη γλώσσα οι Έλληνες, μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς, χωρίς την ύπαρξη κανενός είδους δημόσιας εκπαίδευσης; Διότι οι Τούρκοι κατακτητές δεν διέθεταν για τους σκλάβους Έλληνες κολλέγια, ούτε σχολεία οιασδήποτε μορφής.
Μας λέγουν ακόμη οι αυτοί προπαγανδιστές, ότι οι Έλληνες συνεβίωσαν με τους Τούρκους ειρηνικώς. Πολλοί αφελείς δε ακροατές τους διερωτώνται, γιατί να επαναστατήσουν κατά των Τούρκων οι πρόγονοί τους, αφού περνούσαν τόσο καλά και ουδείς τους ενοχλούσε. Όμως από την τετράτομη «Ιστορία της τουρκοκρατούμενης Ελλάδος» του Κων/νου Σάθα, πληροφορούμεθα, αντιθέτως, ότι οι Έλληνες δεν σταμάτησαν στιγμή την αντίσταση και τους αγώνες εναντίον των Τούρκων προς αποτίναξη του ζυγού τους, σε διάφορα σημεία, της άλλοτε βυζαντινής αυτοκρατορίας, καθ΄ όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας.
Τέλος, οι σύγχρονοι «αναδομητές» της Ιστορίας, προσπαθούν να μας πείσουν ότι φρικαλεότητες στην Τρίπολη διέπραξαν και οι Έλληνες αγωνιστές του 1821, σε βάρος των Τούρκων αμάχων και επομένως, όχι μόνον τα τουρκικά στρατεύματα κατά των ελληνικών πληθυσμών. Είναι λυπηρό το γεγονός, ότι όλα τα άνω ψεύδη αναπαράγονται από ορισμένους ακροαριστερούς και μεταφέρονται στους νέους Έλληνες, αντί να διαψεύδονται και να στηλιτεύονται επισήμως από τα μέλη των ιστορικών και φιλοσοφικών σχολών, των πνευματικών συλλόγων, όπως είναι οι δικηγορικοί σύλλογοι, κλπ.
Ο Βίσμαρκ απέδιδε το μεγαλείο της Γερμανίας στους διδασκάλους. Ορθότερο είναι να επισημανθεί ότι οι διδάσκαλοι συμβάλλουν στη μόρφωση, το φρόνημα και την ανάπτυξη όλων των λαών και των Ελλήνων. Οι τελευταίοι, μετά την ήττα του 1897, δεν θα είχαν το φρόνημα να αγωνισθούν κατά τους πολέμους 1912-1913 και 1919-1920, αν δεν είχαν άξιους διδασκάλους. Αλλά για να εκπληρούν την αποστολή τους οι τελευταίοι, πρέπει να είναι αντικειμενικοί, το δε ελληνικό τους φρόνημα να υπερισχύει της πολιτικής τους θέσεως. Τούτο όμως δεν συμβαίνει στους φανατικούς αριστεριστές, οι οποίοι έχουν αναγορεύσει τις θεωρίες του Μαρξ σε Ευαγγέλιο.
Γι΄ αυτό ο αείμνηστος Γεώργιος Παπανδρέου (παππούς), στην περίφημη, με αριθμό 1010 της 11ης Μαρτίου 1965, εγκύκλιο, που υπέγραψε ως πρωθυπουργός και υπουργός Παιδείας προς τους επιθεωρητές Μέσης Εκπαιδεύσεως, εφιστούσε την προσοχή τους στον κίνδυνο προσεταιρισμού μαθητών από την κομμουνιστική νεολαία Λαμπράκη, λέγων ότι «ο κομμουνισμός είναι εχθρός του έθνους και της δημοκρατίας».
Καθιστούσε δε τους καθηγητές υπευθύνους για τον «εθνικό φρονηματισμό των μαθητών», καθώς και για την ηθική και πολιτική αγωγή τούτων, υπογραμμίζων ότι καθηγητές διαφορετικών φρονημάτων δεν είχαν θέση στην εκπαίδευση. Συγκεκριμένως έγραφε: «Και αν συμβεί να υπάρξουν διδάσκαλοι, όχι ανήκοντες, αλλά και απλώς συμπαθούντες ή ανεχόμενοι την κομμουνιστική προπαγάνδα, δεν έχουν θέση εις την εκπαίδευση. Όσοι πιστεύουν εις τα ιδεώδη των, τα υπερασπίζονται. Την υπεράσπιση των ιδανικών μας και την έμπνευση της νέας γενεάς έχει αναθέσει η ελληνική δημοκρατία εις τον εκπαιδευτικόν κόσμον».
Αλλά οι Έλληνες αριστεροί εκπαιδευτικοί, ενώ έχουν ορκισθεί πίστη στη δημοκρατία, προσπαθούν να μεταδώσουν στους μαθητές τους ιδεολογία που την επιβουλεύεται και προωθεί τον ολοκληρωτισμό της δικτατορίας του προλεταριάτου.