Γράφει ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΤΣΟΥΡΗΣ,
Καθηγητής Φιλολογίας Παν/μίου Ιωαννίνων
La vérité est en marche; rien ne peut plus l’arréter (η αλήθεια βρίσκεται σε πορεία. Τώρα τίποτα δεν μπορεί να τη σταματήσει). Αυτά είχε δηλώσει ο Εμίλ Ζολά αναφορικά με την περίφημη υπόθεση Ντρέυφους.
Αυτή η διαχρονική σοφή ρήση έχει εφαρμογή σε όλες τις εποχές και σε όλες τις περιτπώσεις, όσο και αν προσπαθήσει κανείς να συσκοτίσει τα πράγματα και να συγκαλύψει την αλήθεια.
Μοιάζει η Αλήθεια με τις Ομηρικές Λιτές, που μέλημά τους είναι να ακολουθούν κατά πόδας την Άτη, την νοητική τύφλωση των ανθρώπων, ιδιαίτερα των ηγετών, η οποία Άτη είναι εύρωστη και αρτίπους, όπως λέει ο Όμηρος, και γι’ αυτό το λόγο προχωράει μπροστά αφήνοντάς τες πίσω σε μεγάλη απόσταση και φτάνει σε όλα τα σημεία της γης προκαλώντας συμφορές στους ανθρώπους.
Η Αλήθεια, όπως οι Λιτές, είναι κουτσή, ρυτιδωμένη από το χρόνο, αλλοίθωρη, και γι’ αυτό ακολουθεί, για να διορθώνει τις συμφορές που προκάλεσε η Άτη στους ανθρώπους. Το τίμημα αυτού που καταλαμβάνεται από την Άτη είναι το πάθος, η συμφορά, «ἵνα βλαφθείς ἀποτείσῃ», ώστε το πάθημα να του γίνει μάθημα.
Δυστυχώς, όμως, όπως μας διδάσκει η ιστορία και όπως σοφώτατα πρόβαλε επί σκηνής ο μέγας τραγωδός Αισχύλος στους Πέρσες (472 π.Χ.), στην περίπτωση του ηγέτη που καταλαμβάνεται από την Άτη, τη νοητική τύφλωση – και αυτό συμβαίνει, ιδιαίτερα όταν αυτός ηγείται μιας παντοδύναμης, κατά την άποψή του, χώρας – η συμφορά και η καταστροφή πλήττει αδιακρίτως τους πάντες, και πολύ περισσότερο τους υπηκόους, τον λαό.
«Ὕβρις γὰρ ἐξανθοῦσ’ ἐκάρπωσε στάχυν / ἄτης, ὅθεν πάγκλαυτον ἐξαμᾶι θέρος», όπως ο Αισχύλος σε μια εξαιρετική εικόνα την παρουσιάζει. Η ύβρις, η αλαζονεία δηλαδή, μετά την ανθοφορία σχηματίζει καρπό ένα στάχυ νοητικής τύφλωσης, το αποτέλεσμα της οποίας είναι ένας αξιοθρήνητος θερισμός.
Ο σημερινός πρωθυπουργός της χώρας, ο κ. Παπανδρέου, κατειλημμένος, δυστυχώς, λόγω του κληρονομικού «δικαιώματος» τόσο ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως από φιλαρχία όσο και ως πρωθυπουργός απο ενδεδυμένη με τον μανδύα της δημοκρατικότητας αλαζονεία, ουκ ολίγες φορές αποδεικνύεται να μην λέει την αλήθεια στον ελληνικό λαό.
Πρώτα, ο ισχυρισμός του ότι δεν γνώριζε την πραγματική κατάσταση της οικονομίας, όταν προεκλογικά, το 2009, υποσχόταν «λαγούς με πετραχήλια» στους ψηφοφόρους, επαναλαμβάνοντας ότι «λεφτά υπάρχουν». Όπως αποδείχτηκε αργότερα, ο κ. Παπανδρέου δεν έλεγε την αλήθεια. Πρόσφατη δημοσκόπηση δείχνει ότι 9 στους 10 πολίτες πιστεύουν ότι ο νυν πρωθυπουργός ήξερε την πραγματικότητα.
Δεύτερο, για έξι μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας ο κ. Παπανδρέου, αντί να λάβει αμέσως τα κατάλληλα μέτρα, με τις επανειλημμένες δηλώσεις του ιδίου και των υπουργών του περί επικείμενης χρεοκοπίας κατέστησε συνειδητά την Ελλάδα χώρα υποτελή στους διεθνείς δανειστές της. Αυτή την περίοδο της προσχεδιασμένης, όπως φαίνεται, «απραξίας» με τις συνέπειές της την καταλογίζουν τώρα οι πάντες στον πρωθυπουργό.
Όπως αποκάλυψε ο πρόεδρος του ΔΝΤ κ. Στρος Καν, ο κ. Παπανδρέου ένα μήνα μετά την ανάληψη της εξουσίας βρισκόταν σε διαρκή επαφή μαζί του και αδιαφανώς και υπογείως προετοίμαζε την προσφυγή της χώρας στο υπό Αμερικανική επιρροή Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Την ίδια περίοδο διαβεβαίωνε τον ελληνικό λαό ότι δεν σκόπευε να προσφύγει σε αυτόν τον οργανισμό!
Είναι γνωστός ο αλαζονικός και εξωπραγματικός τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε το πρόβλημα του δανεισμού από την ΕΕ ο νυν πρωθυπουργός. Όλοι θυμούνται, λίγο πριν από την υπογραφή του Μνημονίου, την επιχείρηση «εκβιασμού» των ευρωπαίων εταίρων και ιδιαίτερα της Γερμανίας με το διαβόητο «περίστροφο στο τραπέζι» και την «απειλή» ότι θα προσφύγει στο ΔΝΤ! Ο εκβιασμός, όπως ήταν επόμενο, δεν έπιασε, αφού δεν είναι δυνατό ο αδύναμος να εκβιάσει τους ισχυρούς και ιδιαίτερα αυτούς που τους έχει απόλυτη ανάγκη. Έτσι, ο κ. Παπανδρέου κατέφυγε και στο ΔΝΤ, όπως είχε προσχεδιάσει, πιθανώτατα, όπως τουλάχιστον υποθέτει σχετικό επώνυμο άρθρο της Ελευθεροτυπίας (9.5.11), μετά από έμμεσες Αμερικανικές υποδείξεις!
Το πρόσφατο φιάσκο με τον δεύτερο επιχειρηθέντα εκβιασμό των Ευρωπαίων ηγετών εκ μέρους του Πρωθυπουργού και του Υπουργού του των Οικονομικών με την απειλή ότι η Ελλάδα θα επιστρέψει στη δραχμή, στη μυστική συνάντηση του Λουξεμβούργου, η οποία αποκαλύφθηκε από το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel και έκανε την Ελληνική κυβέρνηση να τρέχει και να μή φτάνει, για να διαψεύσει αυτή τη φήμη και να κατηγορήσει μάλιστα για προβοκάτσια, δείχνει ξεκάθαρα ότι ο κ. Παπανδρέου δεν έχει συναίσθηση της πραγματικότητας και ότι παίζει επικίνδυνα παιχνίδια σε βάρος της χώρας.
Έκτοτε, παρά το επαναλαμβανόμενο από τον ίδιο και τον επί των Οικονομικών Υπουργό του ότι δεν πρόκειται να ληφθούν άλλα μέτρα, το μόνο «έργο» που επαναλαμβάνεται διαρκώς είνα η λήψη νέων μέτρων, κυρίως φορομπηκτικού και εισπρακτικού χαρακτήρα, με συνέπεια την όλο και μεγαλύτερη ύφεση, την ανεργία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση, χωρίς να φαίνεται κάποια ελπίδα διεξόδου από την κρίση.
Τί κατάφερε ο κ. Παπανδρέου στον ενάμιση χρόνο που κυβερνάει αυτή τη χώρα; Πρώτα πρώτα, την πλήρη ανυποληψία της χώρας μας στην Ευρώπη και τον κόσμο! Φοβάσαι και ντρέπεσαι πια, όταν βρίσκεσαι στο εξωτερικό, να ομολογήσεις ότι είσαι Έλληνας! Αμέσως, σε θεωρούν κλέφτη, τεμπέλη και απατεώνα. Δεύτερο, με «υπογραφή» του ιδίου και των βουλευτών του επίσημη υποθήκευση των περιουσιακών στοιχείων της χώρας στους δανειστές της! Πλήρης παράδοση, για να μην χρησιμοποιήσουμε άλλη πρόθεση! Η παράδοση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας στους ξένους δανειστές. Τρίτο, η αύξηση του δημοσίου χρέους στο 160% του ΑΕΠ και, όπως δείχνουν τα πράγματα, σχεδιάζεται περαιτέρω δανεισμός 50-60 δις ευρώ και ένα νέο σκληρότερο Μνημόνιο για τη διετία 2012-2013, πράγμα που σημαίνει περαιτέρω αύξηση του δημόσιου χρέους. Τέταρτο, εκτόξευση της ανεργίας στα ύψη. Πλησιάζει και είναι σίγουρο ότι θα ξεπεράσει σύντομα το 20% του εργατικού δυναμικού της χώρας. Πέμπτο, αύξηση της φτώχειας και υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου του λαού, με τους μισθούς σταδιακά αλλά σταθερά να πλησιάζουν τους μισθούς της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας! Έκτο, αδυναμία προσέλκυσης ξένων επενδύσεων, αφού η φορολογία των επιχειρήσεων είναι ασυγκρίτως μεγαλύτερη αυτής που ισχύει στις περισσότερες βαλκανικές χώρες.
Καλό είναι να γνωρίζουν οι κυβερνώντες του χθες και του σήμερα ότι, όπως έλεγε ο Θαλής, «Σοφώτατον χρόνος. Ανευρίσκει γαρ πάντα» (Θαλής). Τα οποιαδήποτε ψέματα ο χρόνος τα αποκαλύπτει!
Καθηγητής Φιλολογίας Παν/μίου Ιωαννίνων
La vérité est en marche; rien ne peut plus l’arréter (η αλήθεια βρίσκεται σε πορεία. Τώρα τίποτα δεν μπορεί να τη σταματήσει). Αυτά είχε δηλώσει ο Εμίλ Ζολά αναφορικά με την περίφημη υπόθεση Ντρέυφους.
Αυτή η διαχρονική σοφή ρήση έχει εφαρμογή σε όλες τις εποχές και σε όλες τις περιτπώσεις, όσο και αν προσπαθήσει κανείς να συσκοτίσει τα πράγματα και να συγκαλύψει την αλήθεια.
Μοιάζει η Αλήθεια με τις Ομηρικές Λιτές, που μέλημά τους είναι να ακολουθούν κατά πόδας την Άτη, την νοητική τύφλωση των ανθρώπων, ιδιαίτερα των ηγετών, η οποία Άτη είναι εύρωστη και αρτίπους, όπως λέει ο Όμηρος, και γι’ αυτό το λόγο προχωράει μπροστά αφήνοντάς τες πίσω σε μεγάλη απόσταση και φτάνει σε όλα τα σημεία της γης προκαλώντας συμφορές στους ανθρώπους.
Η Αλήθεια, όπως οι Λιτές, είναι κουτσή, ρυτιδωμένη από το χρόνο, αλλοίθωρη, και γι’ αυτό ακολουθεί, για να διορθώνει τις συμφορές που προκάλεσε η Άτη στους ανθρώπους. Το τίμημα αυτού που καταλαμβάνεται από την Άτη είναι το πάθος, η συμφορά, «ἵνα βλαφθείς ἀποτείσῃ», ώστε το πάθημα να του γίνει μάθημα.
Δυστυχώς, όμως, όπως μας διδάσκει η ιστορία και όπως σοφώτατα πρόβαλε επί σκηνής ο μέγας τραγωδός Αισχύλος στους Πέρσες (472 π.Χ.), στην περίπτωση του ηγέτη που καταλαμβάνεται από την Άτη, τη νοητική τύφλωση – και αυτό συμβαίνει, ιδιαίτερα όταν αυτός ηγείται μιας παντοδύναμης, κατά την άποψή του, χώρας – η συμφορά και η καταστροφή πλήττει αδιακρίτως τους πάντες, και πολύ περισσότερο τους υπηκόους, τον λαό.
«Ὕβρις γὰρ ἐξανθοῦσ’ ἐκάρπωσε στάχυν / ἄτης, ὅθεν πάγκλαυτον ἐξαμᾶι θέρος», όπως ο Αισχύλος σε μια εξαιρετική εικόνα την παρουσιάζει. Η ύβρις, η αλαζονεία δηλαδή, μετά την ανθοφορία σχηματίζει καρπό ένα στάχυ νοητικής τύφλωσης, το αποτέλεσμα της οποίας είναι ένας αξιοθρήνητος θερισμός.
Ο σημερινός πρωθυπουργός της χώρας, ο κ. Παπανδρέου, κατειλημμένος, δυστυχώς, λόγω του κληρονομικού «δικαιώματος» τόσο ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως από φιλαρχία όσο και ως πρωθυπουργός απο ενδεδυμένη με τον μανδύα της δημοκρατικότητας αλαζονεία, ουκ ολίγες φορές αποδεικνύεται να μην λέει την αλήθεια στον ελληνικό λαό.
Πρώτα, ο ισχυρισμός του ότι δεν γνώριζε την πραγματική κατάσταση της οικονομίας, όταν προεκλογικά, το 2009, υποσχόταν «λαγούς με πετραχήλια» στους ψηφοφόρους, επαναλαμβάνοντας ότι «λεφτά υπάρχουν». Όπως αποδείχτηκε αργότερα, ο κ. Παπανδρέου δεν έλεγε την αλήθεια. Πρόσφατη δημοσκόπηση δείχνει ότι 9 στους 10 πολίτες πιστεύουν ότι ο νυν πρωθυπουργός ήξερε την πραγματικότητα.
Δεύτερο, για έξι μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας ο κ. Παπανδρέου, αντί να λάβει αμέσως τα κατάλληλα μέτρα, με τις επανειλημμένες δηλώσεις του ιδίου και των υπουργών του περί επικείμενης χρεοκοπίας κατέστησε συνειδητά την Ελλάδα χώρα υποτελή στους διεθνείς δανειστές της. Αυτή την περίοδο της προσχεδιασμένης, όπως φαίνεται, «απραξίας» με τις συνέπειές της την καταλογίζουν τώρα οι πάντες στον πρωθυπουργό.
Όπως αποκάλυψε ο πρόεδρος του ΔΝΤ κ. Στρος Καν, ο κ. Παπανδρέου ένα μήνα μετά την ανάληψη της εξουσίας βρισκόταν σε διαρκή επαφή μαζί του και αδιαφανώς και υπογείως προετοίμαζε την προσφυγή της χώρας στο υπό Αμερικανική επιρροή Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Την ίδια περίοδο διαβεβαίωνε τον ελληνικό λαό ότι δεν σκόπευε να προσφύγει σε αυτόν τον οργανισμό!
Είναι γνωστός ο αλαζονικός και εξωπραγματικός τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε το πρόβλημα του δανεισμού από την ΕΕ ο νυν πρωθυπουργός. Όλοι θυμούνται, λίγο πριν από την υπογραφή του Μνημονίου, την επιχείρηση «εκβιασμού» των ευρωπαίων εταίρων και ιδιαίτερα της Γερμανίας με το διαβόητο «περίστροφο στο τραπέζι» και την «απειλή» ότι θα προσφύγει στο ΔΝΤ! Ο εκβιασμός, όπως ήταν επόμενο, δεν έπιασε, αφού δεν είναι δυνατό ο αδύναμος να εκβιάσει τους ισχυρούς και ιδιαίτερα αυτούς που τους έχει απόλυτη ανάγκη. Έτσι, ο κ. Παπανδρέου κατέφυγε και στο ΔΝΤ, όπως είχε προσχεδιάσει, πιθανώτατα, όπως τουλάχιστον υποθέτει σχετικό επώνυμο άρθρο της Ελευθεροτυπίας (9.5.11), μετά από έμμεσες Αμερικανικές υποδείξεις!
Το πρόσφατο φιάσκο με τον δεύτερο επιχειρηθέντα εκβιασμό των Ευρωπαίων ηγετών εκ μέρους του Πρωθυπουργού και του Υπουργού του των Οικονομικών με την απειλή ότι η Ελλάδα θα επιστρέψει στη δραχμή, στη μυστική συνάντηση του Λουξεμβούργου, η οποία αποκαλύφθηκε από το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel και έκανε την Ελληνική κυβέρνηση να τρέχει και να μή φτάνει, για να διαψεύσει αυτή τη φήμη και να κατηγορήσει μάλιστα για προβοκάτσια, δείχνει ξεκάθαρα ότι ο κ. Παπανδρέου δεν έχει συναίσθηση της πραγματικότητας και ότι παίζει επικίνδυνα παιχνίδια σε βάρος της χώρας.
Έκτοτε, παρά το επαναλαμβανόμενο από τον ίδιο και τον επί των Οικονομικών Υπουργό του ότι δεν πρόκειται να ληφθούν άλλα μέτρα, το μόνο «έργο» που επαναλαμβάνεται διαρκώς είνα η λήψη νέων μέτρων, κυρίως φορομπηκτικού και εισπρακτικού χαρακτήρα, με συνέπεια την όλο και μεγαλύτερη ύφεση, την ανεργία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση, χωρίς να φαίνεται κάποια ελπίδα διεξόδου από την κρίση.
Τί κατάφερε ο κ. Παπανδρέου στον ενάμιση χρόνο που κυβερνάει αυτή τη χώρα; Πρώτα πρώτα, την πλήρη ανυποληψία της χώρας μας στην Ευρώπη και τον κόσμο! Φοβάσαι και ντρέπεσαι πια, όταν βρίσκεσαι στο εξωτερικό, να ομολογήσεις ότι είσαι Έλληνας! Αμέσως, σε θεωρούν κλέφτη, τεμπέλη και απατεώνα. Δεύτερο, με «υπογραφή» του ιδίου και των βουλευτών του επίσημη υποθήκευση των περιουσιακών στοιχείων της χώρας στους δανειστές της! Πλήρης παράδοση, για να μην χρησιμοποιήσουμε άλλη πρόθεση! Η παράδοση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας στους ξένους δανειστές. Τρίτο, η αύξηση του δημοσίου χρέους στο 160% του ΑΕΠ και, όπως δείχνουν τα πράγματα, σχεδιάζεται περαιτέρω δανεισμός 50-60 δις ευρώ και ένα νέο σκληρότερο Μνημόνιο για τη διετία 2012-2013, πράγμα που σημαίνει περαιτέρω αύξηση του δημόσιου χρέους. Τέταρτο, εκτόξευση της ανεργίας στα ύψη. Πλησιάζει και είναι σίγουρο ότι θα ξεπεράσει σύντομα το 20% του εργατικού δυναμικού της χώρας. Πέμπτο, αύξηση της φτώχειας και υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου του λαού, με τους μισθούς σταδιακά αλλά σταθερά να πλησιάζουν τους μισθούς της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας! Έκτο, αδυναμία προσέλκυσης ξένων επενδύσεων, αφού η φορολογία των επιχειρήσεων είναι ασυγκρίτως μεγαλύτερη αυτής που ισχύει στις περισσότερες βαλκανικές χώρες.
Καλό είναι να γνωρίζουν οι κυβερνώντες του χθες και του σήμερα ότι, όπως έλεγε ο Θαλής, «Σοφώτατον χρόνος. Ανευρίσκει γαρ πάντα» (Θαλής). Τα οποιαδήποτε ψέματα ο χρόνος τα αποκαλύπτει!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου