Το δυσάρεστο, το κακό και το χειρότερο σενάριο.!

Πατήστε για μεγέθυνση 

Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τρία διαφορετικά σενάρια διαχείρισης του χρέους του ελληνικού Δημοσίου.

Το πρώτο από αυτά μπορεί να χαρακτηριστεί δυσάρεστο, το δεύτερο κακό και το τρίτο είναι το χειρότερο δυνατό.

Η πρόταση της Γαλλίας

Η πρόταση που υποστηρίζει η Γαλλία στηρίζεται στην επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του συνόλου του ελληνικού χρέους και στην παροχή νέων πιστωτικών διευκολύνσεων, ιδιαίτερα για το 2012 και το 2013.

Το Παρίσι δείχνει πάντα ιδιαίτερη κατανόηση για τα ελληνικά προβλήματα και χρησιμοποιεί τη σημαντική ευρωπαϊκή επιρροή του για μια λύση που θα εξασφαλίσει πρόσθετο χρόνο στην ελληνική πλευρά. Σε περίπτωση που περάσει η γαλλική πρόταση, θα ζητηθούν πρόσθετες εγγυήσεις για την επιβολή μιας ιδιαίτερα σκληρής οικονομικής πολιτικής που θα εξασφαλίζει τα συμφέροντα των πιστωτών μας. Εδώ που έχουμε φτάσει πρέπει να θεωρούμε το σενάριο της επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής του ελληνικού χρέους και της επιβολής ενός νέου μνημονίου το καλύτερο δυνατό.

Επικίνδυνο «κούρεμα»

Το Βερολίνο αντιμετωπίζει με πιο αυστηρό τρόπο τα προβλήματα της Αθήνας και δημιουργεί το οικονομικό και πολιτικό πλαίσιο για την αναδιάρθρωση του χρέους του ελληνικού Δημοσίου, η οποία θα συμπεριλαμβάνει και το λεγόμενο «κούρεμα».

Πρόκειται για ένα σενάριο που είναι πιο δραστικό από αυτό που προωθεί το Παρίσι και λύνει, στην αντίληψη των Γερμανών, την ελληνική εκκρεμότητα προτού βρεθεί αντιμέτωπη η κυβέρνηση Μέρκελ με κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις. Το δεύτερο σενάριο είναι κακό, με την έννοια ότι θα δοκιμάσει την αντοχή του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, θα απομονώσει την Ελλάδα για μεγάλο διάστημα από τις διεθνείς αγορές και θα συνοδευτεί από εξαιρετικά σκληρά για την ελληνική οικονομία και την κοινωνία μέτρα.

Τα επιθετικά δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου και οι ανάλογες δηλώσεις των Γερμανών αξιωματούχων δείχνουν ότι η ισχυρότερη, από οικονομική άποψη, χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αποφασισμένη να επιβάλει τους δικούς της κανόνες στη διαχείριση της ελληνικής κρίσης.

Σενάριο καταστροφής

Με τα δημοσιεύματα του γερμανικού περιοδικού «Der Spiegel» ήρθε στο προσκήνιο και το τρίτο και χειρότερο σενάριο, που είναι η αναγκαστική επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή. Η πραγματοποίηση του σεναρίου δεν θα οφείλεται σε επιλογή της κυβερνητικής ηγεσίας αλλά στην αδυναμία διαχείρισης του δημόσιου χρέους και της ελληνικής οικονομίας. Εάν υποτεθεί ότι θα συνεχιστεί το 2012-2013 η υποστήριξη της ελληνικής οικονομίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά δεν υπάρξει θετικό αποτέλεσμα που να ικανοποιεί τις διεθνείς αγορές, είναι λογικό να υποθέσουμε ότι οι Βρυξέλλες θα θελήσουν να απαλλαγούν από την ελληνική εκκρεμότητα. Θα μπορούσαν να οργανώσουν ένα τελευταίο «πακέτο» υποστήριξης της ελληνικής οικονομίας με αντάλλαγμα την αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ, εφόσον θα έχει τεκμηριωθεί, πέρα από κάθε λογική αμφιβολία, ότι δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε σε συνθήκες ΟΝΕ.

Το σενάριο επιστροφής στη δραχμή, που είναι ουσιαστικά σενάριο καταστροφής, θα μας οδηγούσε σε μεγάλες οικονομικές, κοινωνικές ακόμα και πολιτικές περιπέτειες. Η εφαρμογή του θα προκαλούσε μία πτώση του πραγματικού εισοδήματος των Ελλήνων της τάξης του 50%, η ελληνική οικονομία θα κατέβαλλε βαρύτατο τίμημα, ενώ θα δημιουργούνταν και οι συνθήκες πολιτικής αποσταθεροποίησης. Ουσιαστικά η Ελλάδα θα πήγαινε 30 χρόνια πίσω και θα επέστρεφε από την ευρωπαϊκή στη βαλκανική πραγματικότητα.

Η διαχείριση της κρίσης

Ύστερα από τη θεαματική αποτυχία των κυβερνήσεων Καραμανλή και Παπανδρέου είμαστε υποχρεωμένοι να διαχειριστούμε μια κρίση που έχει πάρει εθνικές διαστάσεις. Ακόμη και η πραγματοποίηση του λιγότερο κακού σεναρίου θα έχει τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό κόστος. Στην καλύτερη περίπτωση θα υποστούμε μία πτώση του πραγματικού μας εισοδήματος της τάξης του 25%-30% για να προασπίσουμε την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας μας. Η μεγάλη πτώση του πραγματικού εισοδήματος δεν αρκεί για να μας βγάλει από το αδιέξοδο. Θα πρέπει να συνδυαστεί με δημιουργικές πρωτοβουλίες που θα οδηγήσουν στην ταχύτατη εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών και στην επανεκκίνηση του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας στη βάση της ενίσχυσης της εξωστρέφειας και της διεθνούς ανταγωνιστικότητας.

Γιώργος Κύρτσος