Του Γρηγόρη Ρουμπάνη Προφανώς για τον Γιώργο Παπανδρέου η Ελλάδα αντιμετωπίζει πρόβλημα διαδικασιών και πειθούς. Τουλάχιστον, αυτό είναι το πρώτιστο πρόβλημα. Γι’ αυτό και ολόκληρη η εβδομάδα θα εξαντληθεί στις διαδικασίες:
- Οκτάωρη συνεδρίαση του άτυπου υπουργικού συμβουλίου.
- Δωδεκάωρη (και βάλε) συνεδρίαση του διευρυμένου ΚΤΕ Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ.
- Ένας θεός ξέρει πόσο θα κρατήσει η αποψινή συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του κινήματος, η οποία ήταν προγραμματισμένη για χτες αλλά μετατέθηκε για σήμερα, καθώς η μέρα έχει μόνο 24 ώρες και δεν χωρούσε δυο πολύωρες συνεδριάσεις.
- Ο ίδιος γνωρίζει πόσο θα διαρκέσει και το υπουργικό συμβούλιο της Πέμπτης, το οποίο ήταν προγραμματισμένο για σήμερα, αλλά μεταφέρθηκε για αύριο, επειδή σήμερα θα συνεδριάσει το Πολιτικό Συμβούλιο, το οποίο θα συνεδρίαζε χτες, αλλά δεν πρόλαβε να συνεδριάσει, επειδή συνεδρίαζε το ΚΤΕ Οικονομικών.
Κατά τα άλλα, ο χρόνος τρέχει. Και οι δάνειες δυνάμεις επείγονται να λάβουν στα χέρια τους τις οριστικές αποφάσεις για την εκποίηση-προς όφελός τους-του δημοσίου πλούτου. Το οποίο σημαίνει, ότι θα τα καταφέρουν χωρίς να περιμένουν τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου να πείσουν βουλευτές και υπουργούς, οι οποίοι μολύνθηκαν από τον καθαρό αέρα που πνέει εδώ και δυο βδομάδες στην πλατεία Συντάγματος. Θα τα καταφέρουν, επειδή το παιχνίδι είναι προσυμφωνημένο. Άλλως, σικέ. Απλώς ο πρωθυπουργός της χρεοκοπίας κερδίζει χρόνο, μέχρι οι εταίροι της ΕΕ με τη συνεργασία του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, καθώς και οι ξένοι επενδυτές που τους τρέχουν τα σάλια μπροστά στο φαγοπότι που έρχεται, ετοιμάσουν τον πλήρη κατάλογο με τις απαιτήσεις τους.
Οποιοσδήποτε άλλος πρωθυπουργός στη σημερινή συγκυρία θα είχε ήδη επισκεφτεί τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, θα του κατέθετε την παραίτηση της κυβέρνησής του και θα εισηγείτο εκλογές εντός τριάντα ημερών, όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Οποιοσδήποτε άλλος, ο οποίος θα διαπίστωνε ότι το μισό υπουργικό του συμβούλιο δεν λειτουργεί και αδυνατεί να λάβει αποφάσεις, ή είναι εχθρικό απέναντι στην πολιτική του τουλάχιστον το ένα τρίτο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του (οι διαφωνούντες δεν περιορίζονται στον αριθμό των 16 που υπέγραψαν το γνωστό κείμενο), δεν θα ήταν πια παρά απλώς υπηρεσιακός πρωθυπουργός.
Οποιοσδήποτε άλλος κατάφερνε (διότι περί κατορθώματος πρόκειται) να προκαλέσει συγκέντρωση 400.000 (κατά την εκτίμηση του Τάσου Μπιρσίμ χτες στο "Ράδιο 9") ανθρώπων στο Σύνταγμα εναντίον του και ανάλογες συγκεντρώσεις σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, θα είχε παραιτηθεί κάθε πολιτικής δραστηριότητας στο μέλλον και θα είχε αποσυρθεί ή μονάσει.
Ο Γιώργος Παπανδρέου όμως επιμένει να παίζει προκλητικά με τη Δημοκρατία. Και να την προσβάλει βάναυσα. Όταν θα γίνει και πρόξενος μεγάλων και επικίνδυνων περιπετειών, τότε θα έχει ολοκληρώσει το έργο του.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου