Ο ένας με όραμα την Ελλάδα, ο άλλος την παγκοσμιοποίηση.

Ο κ. Παπανδρέου ζήλεψε προφανώς την ετήσια σύνοδο των πρέσβεων της Τουρκίας στο Ερζερούμ, όπου είχε παραβρεθεί και είχε μιλήσει και ο ίδιος και έκανε κάτι παρόμοιο προχθές, όπου μίλησε σε ειδική ημερίδα του Υπουργείου Εξωτερικών, στους Έλληνες πρέσβεις.

Κατά την ομιλία του όμως, ο κ. Παπανδρέου επέστησε την προσοχή στους Έλληνες πρέσβεις (ουσιαστικά τους έδωσε εντολή) στο ότι το αίτημα της εποχής μας είναι η παγκόσμια διακυβέρνηση. Με λίγα λόγια δηλαδή τους είπε ότι, το αίτημα της εποχής δεν είναι, πάνω απ' όλα, η Ελλάδα και τα προβλήματά της, αλλά πάνω απ’ όλα είναι η παγκόσμια διακυβέρνηση και μετά έπονται όλα τα υπόλοιπα. 

Εδώ ακριβώς είναι η μεγάλη διαφορά μεταξύ πρωθυπουργού και αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο κ. Σαμαράς μόλις χθες κατέθεσε 31 προτάσεις για αλλαγές στο πολίτευμα της χώρας δείχνοντας σαφώς ότι εκείνο που τον απασχολεί είναι η Ελλάδα, ο ελληνικός λαός και τα εσωτερικά της χώρας, τα οποία και βάζει σε πρώτη μοίρα;. Αντίθετα ο κ. Παπανδρέου, όπως ο ίδιος δημόσια ομολογεί,  εργάζεται με γνώμονα τα διεθνή συμφέροντα μιας παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας.

Εμείς μόνο ένα πράγμα θέλουμε να προσθέσουμε. Δεν βλέπει άραγε ο κ. Παπανδρέου ότι ακόμα και μέσα στην ΕΕ όπου υπάρχει μια κεντρικά κατευθυνόμενη οικονομία με ενιαίο νόμισμα, αυτό δούλεψε υπέρ των ισχυρών που δημιούργησαν πλεονάσματα, σε βάρος των αδυνάτων που εμφάνισαν ελλείμματα;

Αν αυτή τη στιγμή λοιπόν, γινόταν μια παγκοσμιοποιημένη κεντρικά κατευθυνόμενη οικονομία, δεν αντιλαμβάνεται άραγε ότι αυτό θα λειτουργούσε υπέρ των ισχυρών χωρών και κυρίως υπέρ των ΗΠΑ, που ψάχνουν τρόπο να εξάγουν το δικό τους οικονομικό πρόβλημα;;

Δεν το σκέφτεται αυτό;;;

hassapis