Τα Greeklish είναι σήμερα η γλώσσα μας;

Τα τελευταία χρόνια, ως δια μαγείας, εμφανίζεται μια νέα «Ελληνική» γλώσσα, τα επονομαζόμενα Greeklish. Αυτή η νέα γλώσσα, σταδιακά κατακτά ολοένα και μεγαλύτερο έδαφος και πολλοί μιλούν ακόμη και για μια εξέλιξη της ίδιας της Ελληνικής...

Της Ελληνικής, όμως, αυτής που έχει διάρκεια ζωής δύο ολόκληρες δεκαετίες και διατηρείται ακόμη και στις μέρες μας ακμάζουσα -όσο αυτό είναι δυνατόν μέσα σε ένα τόσο εχθρικό περιβάλλον- αλλά και αυτής που χρησιμοποίησε ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης, που έδωσαν τα φώτα στην παγκόσμια φιλοσοφική σκέψη και υπήρξαν οι εμπνευστές του νεώτερου πνεύματος;

Εμείς, λοιπόν, την τελευταία δεκαετία, αντί να εκτιμήσουμε την τύχη μας που είμαστε απόγονοι αυτών των ανθρώπων και συνεχιστές της γλώσσας που εκείνοι χρησιμοποίησαν για να εισάγουν στον πολιτισμό τις ρηξικέλευθες και εντόνως καθοριστικές για την πορεία του παγκόσμιου πολιτισμού ιδέες τους, γινόμαστε υπέρμαχοι μιας άκρως εγκληματικής και καταστροφικής για την επιβίωση της γλώσσας μας συνήθειας, αυτής των Greeklish.

Τι είναι αυτό στ' αλήθεια που κάνει σήμερα εμάς τους Έλληνες να απαρνούμαστε, έστω και αθελά μας, τη γλώσσα μας και εν τέλει τις ίδιες τις ρίζες μας; Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ, είναι πως μας έχει γαλουχηθεί η ιδέα ότι η χώρα μας δεν είναι σε θέση να αντιταχθεί στις θηριώδεις δυνάμεις του παγκόσμιου γίγνεσθαι. Πως η γλώσσα μας είναι τόσο ασήμαντη στα μάτια των «Μεγάλων» του υπόλοιπου κόσμου και εμείς μια μηδαμινή μειοψηφία, που θα πρέπει να προσαρμοστεί στις επιταγές των ισχυρών.

Γι' αυτό το λόγο ακριβώς, πιστεύω πως οι σύγχρονες υπερδυνάμεις έχουν βρει έναν καινούριο τρόπο αποικιοκρατίας και μια καινούρια μέθοδο επιβολής στους αδυνάμους.. Εξάλλου, ο Κίσιγκερ είχε πει κάποτε για το ολιγομελές αλλά ταυτόχρονα ασύγκριτο σε υψηλά ιδανικά και φρονήματα έθνος των Ελλήνων, πως: «Ο μόνος τρόπος για να τους επιβληθούμε είναι να τους διαβρώσουμε τη γλώσσα, τα ήθη, τις παραδόσεις τους και τη θρησκεία τους».

Νομίζετε πως δεν το έχουν επιτύχει; Κοιτάξτε γύρω σας... Παντού υπάρχουν πινακίδες και διαφημίσεις στην αγγλική, και αν αυτό το φαινόμενο δεν παρατηρείται καθολικά, υφίσταται τουλάχιστον ως μια ευρέως διαδεδομένη κατάσταση. Παντού, από την τηλεόραση μέχρι και τον διπλανό σας, θα δείτε ανάμεσα στις ελληνικές λέξεις να χρησιμοποιούνται αγγλικοί όροι που κάλλιστα θα μπορούσαν να αποδοθούν με ελληνικούς. Και όποιος τολμήσει να υποστηρίξει δημόσια πως αγαπά πατρίδα μας, την Ελλάδα, αποκαλείται εθνικιστής. Μήπως τελικά η σύγχρονη Ελλάδα είναι μια «πολιτισμική» αποικία των Αμερικανών - Άγγλων...;

Μα το πλέον προφανές είναι πως εδώ μάλλον έγκειται και ο ρόλος των Greeklish. Μήπως, δηλαδή, τα Greeklish, είναι μια συνήθεια που δεν έχει εμφυσηθεί τυχαία στην καθημερινότητα των σύγχρονων Ελλήνων; Μήπως είναι και η αρχή της διάβρωσης της γλώσσας μας αλλά και η αρχή της σταδιακής της νέκρωσης;

Μπορεί όντως αυτά να υπεισέρχονται στη σφαίρα της συνωμοσιολογίας και της καταστροφολογίας, ωστόσο, δεν θα πρέπει κανείς ποτέ να λησμονεί πως ο κίνδυνος για διάβρωση, ακόμη και για εξαφάνιση, της γλώσσας μας είναι υπαρκτός. Έτσι λοιπόν, όλοι θα πρέπει να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας...

enfo