Στις 18 Οκτωβρίου συμπληρώθηκαν 30 χρόνια από την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία της χώρας μας. Το «Κίνημα» του Ανδρέα Παπανδρέου, με προεκλογικό σύνθημα τη μαγική λέξη «Αλλαγή», συνέτριψε στις εκλογές του 1981 τη Νέα Δημοκρατία – με επικεφαλής τότε τον Γεώργιο Ράλλη – και, με το 48.06% των ψήφων, ξεκίνησε την εφαρμογή ενός νέου κυβερνητικού προγράμματος, το οποίο όντως άλλαξε την Ελλάδα. Το κακό όμως είναι ότι την άλλαξε...
προς το πολύ χειρότερο...
Βέβαια, προπαρασκευαστική φάση για τον «σοσιαλιστικό μετασχηματισμό» της ελληνικής κοινωνίας υπήρξε η περίοδος 1974-1981, όπου στην Ελλάδα κυριάρχησε ο μεταπολιτευτικός καραμανλισμός, που επέβαλλε τη λεγόμενη «σοσιαλμανία»: τιμωρία των άλλοτε πυλώνων της «εθνικόφρονος» παράταξης (παλάτι, στρατός), στροφή προς την Ευρώπη και την Ανατολή σε βάρος των σχέσεων με τις ΗΠΑ, έντονος κρατικισμός και «δολοφονία» του πνεύματος επιχειρηματικότητας των Ελλήνων... Έτσι, ήδη το 1981 – πριν ανέβει δηλ. το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία – ο ελληνικός δημόσιος τομέας ήταν κατά πολύ υπερδιογκωμένος σε σχέση με άλλες φιλελεύθερες κοινωνίες και το χρέος της χώρας προς τους ξένους δανειστές πλησίαζε πλέον σε πολύ ανησυχητικά όρια...
Αυτό όμως που συνέβη από το 1981 και ύστερα ήταν άνευ προηγουμένου! Το ΠΑΣΟΚ, εκφράζοντας την εκδικητική μανία μαζών που ανήκαν άλλοτε στην κομμουνιστική Αριστερά, «άλωσε» κυριολεκτικά το κράτος, επιβάλλοντας παντού την αναξιοκρατία, το ρουσφέτι και τον ωχαδερφισμό... Εκμεταλλευόμενο το μίσος που έτρεφαν μέσα τους εκατοντάδες χιλιάδες αριστεροί – μειωμένης εθνικής συνείδησης – κατά του καθεστώτος της «Δεξιάς», το ΠΑΣΟΚ απέκτησε γρήγορα μεγάλη εκλογική πελατεία, σε βάρος της τότε επιρροής των κομμουνιστικών κομμάτων: έτσι, το μεν ΚΚΕ έμεινε στάσιμο επί χρόνια στο 10% το πολύ των ψήφων, το δε ΚΚΕ εσωτερικού εμφανιζόταν διαρκώς με συρρικνωμένα ποσοστά...
Στην πρόκληση του ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να απαντήσει ανεπιτυχώς η Νέα Δημοκρατία (μετά την παραίτηση του Ράλλη από την ηγεσία της): αρχικά με τον «σκληροπυρηνικό» Ευάγγελο Αβέρωφ-Τοσίτσα και έπειτα με τον φιλελεύθερο Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Ο Αβέρωφ έκανε τότε το τραγικό σφάλμα να πολιτικοποιήσει εντελώς τις ευρωεκλογές του 1984 – κι ενώ ήταν ακόμα νωρίς για γενική αντεπίθεση κατά του συστήματος του ΠΑΣΟΚ – κι έτσι αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την ηγεσία της ΝΔ, παρά την πτώση του ΠΑΣΟΚ σε μόλις 2,5 χρόνια κατά 6,5 εκατοστιαίες μονάδες! Άλλωστε το ΠΑΣΟΚ είχε γνωρίσει εκλογική καθίζηση και στις δημοτικές εκλογές του 1982, προκαλώντας ανησυχία στο εσωτερικό της κυβέρνησης.
Ακόμα και «ανορθόδοξες» δυνάμεις που το είχαν στηρίξει έμμεσα το 1981 (π.χ. η... 17 Νοέμβρη, με σχετική της προκήρυξη του καλοκαιριού του 1981, όταν και ανέστειλε τη δράση της λόγω της επικείμενης ανόδου των «σοσιαλιστών» στην εξουσία), άρχισαν σιγά-σιγά να το εγκαταλείπουν, απογοητευμένες από τις κυβερνητικές του επιδόσεις: έτσι, π.χ. η 17Ν επανασυστήθηκε το φθινόπωρο του 1983, βγάζοντας μια οργισμένη προκήρυξη κατά της κυβέρνησης και της «ανικανότητάς» της να διώξει από την Ελλάδα τους Δυτικούς!...
Την ίδια όμως εποχή, στο διεθνές σκηνικό, η υπερδύναμη της ΕΣΣΔ ήταν πολύ ευχαριστημένη από τη γενικότερη πολιτική του Ανδρέα Παπανδρέου! Είναι χαρακτηριστικό ότι η Μόσχα... «χειροκρότησε» τη συμφωνία παραμονής των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα (!) το 1983, διότι έβλεπε ότι με τον τρόπο αυτό το ΠΑΣΟΚ «κέρδιζε χρόνο» στη σύγκρουσή του με τον δυτικό κόσμο και – άλλωστε – την ίδια εποχή προωθούσε παντού την πολιτική της Ανατολής... Έτσι, στην ιστορία θα μείνουν οι περίφημοι «αστερίσκοι» του ΠΑΣΟΚ στις συνόδους κορυφής της ΕΟΚ και του ΝΑΤΟ, με την Ελλάδα να αρνείται να συνυπογράψει κοινές αποφάσεις του δυτικού μπλοκ, δημιουργώντας έτσι ρήγμα στους κόλπους του... Ακόμα και τη σοβιετική τρομοκρατία, με την κατάρριψη του νοτιοκορεάτικου αεροπλάνου τον Σεπτέμβριο του 1983, η τότε προεδρεύουσα στην ΕΟΚ Ελλάδα ΑΡΝΗΘΗΚΕ να καταδικάσει!!! Γεγονός πρωτοφανές στα ιστορικά χρονικά, που η ΕΣΣΔ έσπευσε ενθουσιασμένη να επικροτήσει...
Το ΠΑΣΟΚ ανησύχησε σφόδρα, όταν την ηγεσία της ΝΔ ανέλαβε τον Σεπτέμβριο του 1984 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Λόγω της φιλελεύθερης προέλευσής του ο Κρητικός πολιτικός πραγματοποίησε δυναμικό άνοιγμα στον χώρο του Κέντρου, ανεβάζοντας αρκετά την εκλογική ισχύ της Νέας Δημοκρατίας. Σε μυστικά γκάλοπ του ΠΑΣΟΚ, στις αρχές του 1985, τα δύο μεγάλα κόμματα εμφανίζονταν πλέον ως ισοδύναμα, «εξατμίζοντας» εντελώς την τεράστια υπέρ του ΠΑΣΟΚ διαφορά του 1981...
Επειδή λοιπόν οι εκλογές που πλησίαζαν θα ήταν ένα πραγματικό θρίλερ, ο Ανδρέας Παπανδρέου – με «καγκεμπίτικες» μεθόδους – εξαπέλυσε πλήρη επίθεση κατά της «Δεξιάς», περιθωριοποιώντας παράλληλα τη μουδιασμένη Αριστερά: αποπομπή του Καραμανλή από την προεδρία της Δημοκρατίας, προεκλογική τρομοκρατία (δολοφονίες Μομφεράτου και Θεοφανόπουλου, υπόθεση Τσουτσουβή), πλαστή φωτογραφία του Μητσοτάκη με τους δήθεν «ναζί» στην εφημερίδα «Αυριανή» και, βέβαια, το διχαστικό μήνυμα της εκλογικής καμπάνιας «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά»! Τελικά το ΠΑΣΟΚ κέρδισε το 46% των ψήφων και μια δεύτερη κυβερνητική θητεία (παρά την εμφανή άνοδο της ΝΔ, που έλαβε το ίδιο ακριβώς ποσοστό που είχε πάρει το ΠΑΣΟΚ έναν χρόνο προηγουμένως, στις ευρωεκλογές!)...
Το ΠΑΣΟΚ, καθ’ όλη τη διάρκεια της πρώτης οκταετίας του, υπονόμευε συνεχώς όχι μόνο τις σχέσεις της χώρας μας με τους συμμάχους της, αλλά και την ίδια την ελληνική οικονομία. Παρέλαβε μια χώρα με ένα μεγάλο μεν, αλλά ελεγχόμενο, δημόσιο χρέος και – μέχρι το 1989 – το έφτασε στα ύψη! «Κλείνοντας το μάτι» σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, διόγκωσε τον δημόσιο τομέα ακόμα περισσότερο απ’ ότι πριν ο Καραμανλής και έγινε έτσι η Ελλάδα η χώρα με τους περισσότερους (σε αναλογία πληθυσμού) δημοσίους υπαλλήλους σε όλη την Ευρώπη!... Και την ίδια ώρα εξοντωνόταν συστηματικά η ελληνική παραγωγή και κάθε έννοια οικονομικής ανάπτυξης αυτού του λαού, ο οποίος έφτασε σήμερα να μην δημιουργεί σχεδόν τίποτα... Έτσι, ο μέσος Έλληνας από δημιουργικός και παραγωγικός που ήταν παλιά, με καινοτόμες πάντα ιδέες, κατάντησε ένα «παράσιτο», με μόνο όνειρό του τον διορισμό του στο άχρηστο Δημόσιο...
Αν λοιπόν το δούμε σε «μακρο-επίπεδο» (δηλ. στην πλανητική σκακιέρα) θα καταλάβουμε ότι η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 1981 ήταν η αρχή του τέλους μιας ανεξάρτητης – σχετικά έστω – και πάντως φιλοδυτικής και φιλελεύθερης Ελλάδας. Στη χώρα μας επικράτησε σταδιακά ο σκοταδισμός της λεγόμενης «γενιάς του Πολυτεχνείου», ανθρώπων δηλ. κακών και κομπλεξικών (και πάντως αντιεπιστημονικών), που, μ’ ένα απίστευτο μίσος για κάθε τι το ελληνικό, προπαγανδίζουν στα διάφορα πανεπιστημιακά ιδρύματα διάφορες θεωρίες ανώμαλων και ανεγκέφαλων ξένων θεωρητικών, διαλύοντας έτσι την ελληνική νεολαία... Βέβαια, το κακό είχε ξεκινήσει – επαναλαμβάνουμε – ήδη επί Καραμανλή, τη δεκαετία του 1970, όταν ο... «αλητάρχης» (!!!) έδιωξε όσους περήφανα δεν υποτάχθηκαν στα θελήματά του ως δήθεν «χουντικούς»!...
Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν απέσπασε την Ελλάδα από τον δυτικό κόσμο και την κατέστησε άθυρμα στα χέρια της Ανατολής, που σήμερα εκφράζεται με τον ευρασιατικό άξονα. «Κομμουνιστικοποίησε» την ελληνική κοινωνία και τώρα η Ελλάδα είναι ένα άθλιο γραφειοκρατικό κατασκεύασμα, πολύ χειρότερο μάλιστα κι από την ίδια την άλλοτε ΕΣΣΔ!... Και το εκπληκτικό είναι ότι, αν και όλα τα παραπάνω είναι εμφανή, η ΠΑΣΟΚική προπαγάνδα «δουλεύει» τους Έλληνες, υπονοώντας ότι τάχα ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν... Αμερικανός πράκτορας!!! Ενώ η όλη του τακτική έδειχνε το ακριβώς αντίθετο!...
Και μια περίτρανη απόδειξη του παραπάνω είναι το βαθύτατο μίσος των μεγαλοστελεχών του ΠΑΣΟΚ έναντι των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Είναι άραγε όλοι αυτοί... «φιλοαμερικανοί»; Πόσοι άραγε από τα σημερινά κυβερνητικά στελέχη του «Κινήματος» προέχονται από την ΚΝΕ και τον «Ρήγα Φεραίο»; Όποιος το ψάξει, θα καταλάβει πλήρως το μέγεθος της τρομακτικής αλήθειας... Και, δυστυχώς, και στη «νέα» Νέα Δημοκρατία ηγετικά της στελέχη προέρχονται κι αυτά από τις κομμουνιστικές νεολαίες των δεκαετιών του 1970 και του 1980...
Το ΠΑΣΟΚ έφυγε από την εξουσία το 1989, αλλά δεν άφησε τους αντιπάλους του να κυβερνήσουν. Έτσι, χάθηκε τότε για την Ελλάδα η μεγάλη ευκαιρία να ξεριζώσει τα όσα κακά και άθλια συνέβησαν τη δεκαετία του 1980 και να πάει μπροστά (όπως έκανε π.χ. η Φινλανδία την ίδια ακριβώς περίοδο). Σύσσωμοι τότε ΠΑΣΟΚ και Αριστερά (ΚΚΕ και ΣΥΝ) μετέτρεψαν την Ελλάδα σε «κόλαση» την τριετία 1990-1993 κι έτσι ο Ανδρέας Παπανδρέου – με μια ανατριχιαστική προπαγάνδα εκ μέρους των Μ.Μ.Ε. – επανήλθε στην εξουσία το 1993, με ποσοστό 47%! Εκείνοι όμως που έπαιξαν τότε τον πιο ύπουλο ρόλο υπήρξαν οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του τότε πρωθυπουργού, που τελικά τον έριξαν από την εξουσία...
Αν δει κάποιος ποια είναι η σημερινή ηγετική «τριάδα» της «νέας» ΝΔ (πρόεδρος και δύο αντιπρόεδροι) και ψάξει το παρελθόν της, θα κατανοήσει την εφιαλτική πραγματικότητα... Το πολιτικό και βιολογικό τέλος του Ανδρέα Παπανδρέου ακολούθησε η οκταετία Σημίτη, στη διάρκεια της οποίας δόθηκε η χαριστική βολή στην πατρίδα μας! Και, το 2009, ήρθε και πάλι το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία (αυτή τη φορά ο γιος Παπανδρέου) για να ολοκληρώσει τον κύκλο που άνοιξε το 1981: την εκχώρηση ολόκληρης της Ελλάδας «έναντι πινακίου φακής» (διαγραφή του χρέους) στον διαρκώς ανερχόμενο ευρασιατικό άξονα...
Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου