Επιστροφή στους "Αθλίους"

Το σημείωμα αυτό δεν αφιερώνεται σε κανέναν. Πετιέται με οργή στα μούτρα του πολιτικού προσωπικού που μας κυβέρνησε μέχρι σήμερα, – πάσχοντας από κακοήθη αμοραλισμό και ελεφαντίαση!
Η σύγχρονη Ελλάδα διολισθαίνει σιγά – σιγά στην εποχή των «Αθλίων» και του ήρωά τους Γιάννη – Αγιάννη. Ο οποίος...έκλεψε για τα πεινασμένα ανιψάκια του ένα καρβέλι ψωμί και η νεοσύστατη αστική Δικαιοσύνη τον έστειλε για δεκαετίες, κατάδικο, στα κάτεργα.
Προ τετραημέρου στην Πάτρα, μια 32χρονη φτωχή (και ναρκομανής) μητέρα (σχετικό θέμα) μπήκε σε κατάστημα και έκλεψε δύο ευτελή μπλουζάκια για την 8μηνη κορούλα της. Και ο καταστηματάρχης (οποία κοινωνική αλληλεγγύη!) ειδοποίησε την Αστυνομία, τη συνέλαβαν, την έκλεισαν στα κρατητήρια της Ασφάλειας, – όπου και αυτοκτόνησε, μετατρέποντας σε θηλιά τη λερή κουβέρτα του κρατητηρίου!
Δεν άντεξε – αν και πρεζόνι – τόση δυστυχία και τόση ντροπή. Κι έβαλε τέλος στη βασανισμένη ζωή της.
Και κηδεύτηκε ανώνυμη (λόγω της υποκριτικής νομοθεσίας περί Ανεξαρτήτων Αρχών που προστατεύουν τα προσωπικά δεδομένα), – όπως και έζησε ανώνυμα, διότι, πέραν της μάνας της και των γειτόνων της, τη γνώριζαν μόνο στην Ασφάλεια για μικροπαραβάσεις του νόμου περί ναρκωτικών και για μικροκλοπές.
Διατάχθηκε, μάλιστα, και μια ΕΔΕ και έτσι η έννομη τάξη αποκαθίσταται πλήρως και η χώρα οδεύει, μετά ταύτα, στην ευμάρεια…
Ολα όσα έκλεψε, κατά καιρούς, η ανώνυμη της Πάτρας – κάποια Επονίνη των «Αθλίων» και αυτή – σίγουρα δεν φτάνουν σε αξία τα 1.000 ευρώ. Και όμως: Αυτό το δυστυχισμένο πλάσμα, – αυτό το κοινό πρεζόνι – άντλησε μέσα από την κουρασμένη ψυχή της την ηθική δύναμη και το σθένος να αυτοκτονήσει.
Αντίθετα, πλείστοι όσοι και πολύφερνοι εκ του πολιτικού προσωπικού, με τις εγκληματικές πολιτικές που άσκησαν, με τη γενικευμένη ανομία που έσπειραν, με τις ιδιοτελείς πράξεις και παραλείψεις τους, με τις «μίζες» τους και με τα «δώρα» και «δωράκια» από κομματικούς φίλους ή από διαπλεκόμενους επιχειρηματίες, – ζήμιωσαν τη χώρα με περισσότερα από 500 δισεκατομμύρια ευρώ. Και την έφεραν στη σημερινή κατάντια της.
Κανένας, όμως, από όλους αυτούς τους διακεκριμένους εγκληματίες, οι οποίοι κατατρώγουν με άνεση τα κλοπιμαία και απολαμβάνουν τα κέρδη της πολιτικής τους:

• Δεν πιάστηκε από τις Αρχές Ασφαλείας
• Δεν παραπέμφθηκε στη Δικαιοσύνη
• Δεν κρατήθηκε ούτε μια ώρα
• Δεν καταδικάστηκε
• Δεν δημεύθηκε η περιουσία του ή, κατά μείζονα λόγο
• Δεν αυτοκτόνησε.

Τα μπουντρούμια, τα σίδερα και οι αυτοκτονίες είναι για τους ανέργους, τους απολυμένους, τους χρεοκοπημένους μικρομαγαζάτορες, για τα κλεφτρόνια και για τα πρεζόνια. Και όχι για εκείνους που γέμισαν τη χώρα από χρεοκοπημένους πολίτες, από κλεφτρόνια και πρεζόνια.
Με αυτό το άθλιο πολιτικό προσωπικό δεν έχει κανένα μέλλον η χώρα. Πολύ σύντομα θα το διαπιστώσει και ο τελευταίος πολίτης. Και τότε, αλίμονο σε πολλούς πολιτικούς!

adesmeytos