Σε περισυλλογή βρίσκονταν αυτοί που κινούσαν τα νήματα μέχρι τώρα στη χώρα. Δεν ήξεραν πως να χειριστούν...
το αδιέξοδο του μνημονίου και την αποστροφή του κόσμου στο δικομματικό μεταπολιτευτικό μοντέλο διακυβέρνησης.
Τον Γιώργο τον έκαψαν νωρίς. Για κάποιους ήταν λίγος, για άλλους δεν έπραξε τα συμφωνημένα. Ο Αντώνης δεν μπορεί να συσπειρώσει τη Νέα Δημοκρατία, η οποία είναι φανερό ότι δεν έχει ανθρώπινο δυναμικό για να στελεχώσει το κράτος. Με τον Σταϊκούρα και τον Λαζαρίδη κανείς δεν κοιμάται ήσυχος. Έπρεπε λοιπόν το σύστημα κάτι να κάνει για να επιζήσει.
Το δημοψήφισμα τους απελευθέρωσε. Τα παπαγαλάκια τους σκόνταψαν στην μπλόφα Παπανδρέου και έπειτα από ένα δεκαήμερο παραλόγου επέλεξαν τον Λούκα για μεταβατικό πρωθυπουργό.
Εδώ που φτάσαμε ήταν σίγουρο ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούσε να περάσει τη δεύτερη δανειακή σύμβαση. Έπρεπε η ολιγαρχία να ενωθεί, να συσπειρωθεί δίπλα στο νέο σωτήρα και να αποκοιμίσει τον λαό.
Τα κατάφεραν; Θα έλεγα πως ναι. Η δανειακή σύμβαση που θα μας έχει υποδουλωμένους για τουλάχιστον μια δεκαετία είναι έτοιμη να υπογραφεί από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, τον ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ και τη ΝΤΟΡΑ.
Βλέποντας ειδήσεις αυτές τις μέρες νιώθω ευφορία. Όχι γιατί υπήρξε συναίνεση συνενοχής, αλλά γιατί οι μάσκες έπεσαν και ο λαός πλέον ξέρει ότι εάν θέλει κάτι να αλλάξει πρέπει να αναδείξει κάτι νέο.
Αυτοί θα κάνουν τα πάντα. Θα μας «στείλουν» στην αποχή και την απαξίωση του πολιτικού συστήματος. Και ως γνωστόν η αποχή ευνοεί το δικομματισμό. Θα τάξουν και θα ωραιοποιήσουν. Ίσως χρειαστεί και να απειλήσουν ότι αν δε συμμορφωθούμε θα χάσουμε το ευρώ, τις ζωές μας.. θα γίνει πραξικόπημα!!
Ένα έργο που έχει ξαναπαιχτεί με αυτούς πρωταγωνιστές και εμάς κομπάρσους.
Υπάρχει λύση! Αν γράφαμε εμείς την ιστορία..
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου