Η συντριβή της οικογενειοκρατίας και γενικά η ήττα του κομματικού κατεστημένου της Νέας Δημοκρατίας, με τα πολιτικά του «τζάκια», τους βαρώνους, τους γόνους και τους κολαούζους των οικογενειών, από την ίδια τη βάση του κόμματος στις 29-11-2009 και η σχεδόν κινηματική άνοδος στην εξουσία του Αντώνη Σαμαρά και των εσωκομματικών δυνάμεων που τον στήριξαν, δημιούργησε, όπως ήταν φυσικό δύο κομματικά στρατόπεδα. Η μέχρι τότε κατεστημένη κομματική ελίτ, όπως...ήταν αναμενόμενο δεν θα καθόταν με σταυρωμένα χέρια. Απλά περίμενε μια αιτία, μια πολιτική εξέλιξη που θα την βόλευε να δώσει τον αγώνα της επανάκαμψης στην κομματική εξουσία.
Η πολιτική εξέλιξη δόθηκε εξ αιτίας του μνημονίου. Από την αρχή, από την Άνοιξη του 2010, πριν ακόμα και από το συνέδριο του κόμματος, η παλαιά οικογενειοκρατική κομματική ελίτ, μαζί με διάφορα νεοφιλελεύθερα στοιχεία τάχθηκαν υπέρ του μνημονίου, ενώ οι νέες ανερχόμενες, περί τον Αντώνη Σαμαρά κομματικές δυνάμεις, τάχθηκαν κατά του μνημονίου. Αποτέλεσμα αυτής της πρώτης διαφοροποίησης και σύγκρουσης ήταν ότι στελέχη της πρώτης πλευράς, είτε αποπέμφθηκαν είτε παραιτήθηκαν από το κόμμα.
Σήμερα όμως, μετά την συγκυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με τα κόμματα του μνημονίου και την αποδοχή του νέου μνημονίου που αποτελεί στην ουσία και νομιμοποίηση του πρώτου μνημονίου, η παλαιά οικογενειοκρατική κομματική ελίτ, δίνει τη μάχη της επιβολής της στο κόμμα. Στον αγώνα της αυτό έχει τρία πλεονεκτήματα: 1) Την «δικαίωση» των θέσεών της, 2) Την απογοήτευση μεγάλης μερίδας των οπαδών της ΝΔ, η οποία στήριξε με πάθος την αντιμνημονιακή πολιτική της ηγεσίας του κόμματος και 3) Την αμέριστη στήριξη του κρατικοδίαιτου διαπλεκόμενου καθεστώτος που εκφράζεται μέσα από τα καθεστωτικά ΜΜΕ.
Αυτός ο τελευταίος παράγοντας στήριξης της παλαιάς καθεστωτικής κομματικής ελίτ, δηλαδή τα ΜΜΕ, θα κρίνουν τελικά και την κατάσταση μέσα στην ΝΔ. Ήδη άρχισαν να υποσκάπτουν την εσωκομματική κατάσταση, με τον γνώριμο τρόπο τους, δηλαδή τοποθετώντας ταμπέλες. Αντί λοιπόν να δώσουν τους σωστούς χαρακτηρισμούς «Μνημονιακοί – Αντιμνημονιακοί», έξυπνα δίνουν το χαρακτηρισμό «Μετριοπαθείς – Λαϊκοί δεξιοί ή ακόμα και δεξιοί λαϊκιστές». Αν καταφέρουν να επιβάλουν αυτές τις ταμπέλες στην κοινωνική συνείδηση, που σίγουρα θα το καταφέρουν, τότε θα επικρατήσει πλήρως η παλαιά κομματική ελίτ ενώ οι ανερχόμενες αντιμνημονιακές δυνάμεις θα καταγραφούν στην κοινωνική συνείδηση ως γραφικοί δεξιοί λαϊκιστές. Φυσικά η πολιτική και του νέου μνημονίου δεν πρόκειται να οδηγήσει πουθενά ή μάλλον θα οδηγήσει στην εξαθλίωση και θα αποτύχει, αλλά το πολιτικό κακό έχει ήδη γίνει για την Νέα Δημοκρατία. Η απομάκρυνση δε του χρόνου των εκλογών δίνει την ευκαιρία στα παλαιοκομματικά στοιχεία να κερδίσουν έδαφος στην κοινωνική συνείδηση και να επενεκλεγούν άνετα.
Το λάθος του Αντώνη Σαμαρά από την αρχή ήταν ότι έδωσε εσφαλμένη εντύπωση με την αντιμνημονιακή ρητορική. Ο κόσμος που δεν ήθελε να ακούει για μνημόνιο, δεν πρόσεξε όμως ότι η ΝΔ δεν έλεγε έξω από το μνημόνιο, αλλά επαναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου και άλλο μίγμα οικονομικής πολιτικής και ταυτόχρονα ψήφιζε πολλά από τα άρθρα που επέβαλε η μνημονιακή πολιτική. Έτσι σήμερα υπάρχει μεγάλη απογοήτευση, κυρίως γιατί δόθηκε η λάθος εντύπωση. Μπορεί αυτή η λαθεμένη εντύπωση να βόλευε δημοσκοπικά, αλλά τώρα αποδεικνύεται το πρόβλημα.
Ένα δεύτερο λάθος του Αντώνη Σαμαρά, είναι ότι επαναπαύτηκε μόνο στην αντιμνημονιακή ρητορική και δεν φρόντισε να εκμεταλλευτεί την ευνοϊκή γι’ αυτόν συγκυρία, ώστε να περάσει ένα άλλο όραμα που θα τον παγίωνε στην κοινωνική συνείδηση. Από την αρχή είχαμε επισημάνει προς τον Αντώνη Σαμαρά, ότι θα έπρεπε να καταγγείλει το παλαιό πολιτικό σύστημα σαν υπαίτιο της κατάστασης και να καταδείξει ότι από μόνα τους η επαναδιαπραγμάτευση και το άλλο μίγμα οικονομικής πολιτικής δεν επαρκούν και θα είναι ατελέσφορα, αν ταυτόχρονα δεν αλλάξει και το θεσμικό περιβάλλον (Σύνταγμα) που τροφοδοτεί αυτό το υπαίτιο, σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, που καταστρέφει κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια.
Έστω όμως, ακόμα και τώρα την ύστατη στιγμή, υπάρχει ακόμα περιθώριο για τον Αντώνη Σαμαρά να μεταφέρει την μπάλα σε άλλο γήπεδο, αυτό που κινητοποίησε την κομματική βάση και την έβαλε στο πολιτικό παιχνίδι.
Το όραμα είναι να βάλει ολόκληρο το λαό στο παιχνίδι, τώρα που τα φώτα της δημοσιότητας είναι στραμένα πάνω του και να καταστεί έτσι ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης του.
Αν και τώρα, κάποιοι παρατρεχάμενοι τον συμβουλεύσουν, όπως έκαναν με τα θέματα της εσωκομματικής δημοκρατίας, ότι θα απολέσει αρχηγικά προνόμια, τότε φοβούμαστε ότι θα απολέσει πολλά περισσότερα.
Η πολιτική εξέλιξη δόθηκε εξ αιτίας του μνημονίου. Από την αρχή, από την Άνοιξη του 2010, πριν ακόμα και από το συνέδριο του κόμματος, η παλαιά οικογενειοκρατική κομματική ελίτ, μαζί με διάφορα νεοφιλελεύθερα στοιχεία τάχθηκαν υπέρ του μνημονίου, ενώ οι νέες ανερχόμενες, περί τον Αντώνη Σαμαρά κομματικές δυνάμεις, τάχθηκαν κατά του μνημονίου. Αποτέλεσμα αυτής της πρώτης διαφοροποίησης και σύγκρουσης ήταν ότι στελέχη της πρώτης πλευράς, είτε αποπέμφθηκαν είτε παραιτήθηκαν από το κόμμα.
Σήμερα όμως, μετά την συγκυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με τα κόμματα του μνημονίου και την αποδοχή του νέου μνημονίου που αποτελεί στην ουσία και νομιμοποίηση του πρώτου μνημονίου, η παλαιά οικογενειοκρατική κομματική ελίτ, δίνει τη μάχη της επιβολής της στο κόμμα. Στον αγώνα της αυτό έχει τρία πλεονεκτήματα: 1) Την «δικαίωση» των θέσεών της, 2) Την απογοήτευση μεγάλης μερίδας των οπαδών της ΝΔ, η οποία στήριξε με πάθος την αντιμνημονιακή πολιτική της ηγεσίας του κόμματος και 3) Την αμέριστη στήριξη του κρατικοδίαιτου διαπλεκόμενου καθεστώτος που εκφράζεται μέσα από τα καθεστωτικά ΜΜΕ.
Αυτός ο τελευταίος παράγοντας στήριξης της παλαιάς καθεστωτικής κομματικής ελίτ, δηλαδή τα ΜΜΕ, θα κρίνουν τελικά και την κατάσταση μέσα στην ΝΔ. Ήδη άρχισαν να υποσκάπτουν την εσωκομματική κατάσταση, με τον γνώριμο τρόπο τους, δηλαδή τοποθετώντας ταμπέλες. Αντί λοιπόν να δώσουν τους σωστούς χαρακτηρισμούς «Μνημονιακοί – Αντιμνημονιακοί», έξυπνα δίνουν το χαρακτηρισμό «Μετριοπαθείς – Λαϊκοί δεξιοί ή ακόμα και δεξιοί λαϊκιστές». Αν καταφέρουν να επιβάλουν αυτές τις ταμπέλες στην κοινωνική συνείδηση, που σίγουρα θα το καταφέρουν, τότε θα επικρατήσει πλήρως η παλαιά κομματική ελίτ ενώ οι ανερχόμενες αντιμνημονιακές δυνάμεις θα καταγραφούν στην κοινωνική συνείδηση ως γραφικοί δεξιοί λαϊκιστές. Φυσικά η πολιτική και του νέου μνημονίου δεν πρόκειται να οδηγήσει πουθενά ή μάλλον θα οδηγήσει στην εξαθλίωση και θα αποτύχει, αλλά το πολιτικό κακό έχει ήδη γίνει για την Νέα Δημοκρατία. Η απομάκρυνση δε του χρόνου των εκλογών δίνει την ευκαιρία στα παλαιοκομματικά στοιχεία να κερδίσουν έδαφος στην κοινωνική συνείδηση και να επενεκλεγούν άνετα.
Το λάθος του Αντώνη Σαμαρά από την αρχή ήταν ότι έδωσε εσφαλμένη εντύπωση με την αντιμνημονιακή ρητορική. Ο κόσμος που δεν ήθελε να ακούει για μνημόνιο, δεν πρόσεξε όμως ότι η ΝΔ δεν έλεγε έξω από το μνημόνιο, αλλά επαναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου και άλλο μίγμα οικονομικής πολιτικής και ταυτόχρονα ψήφιζε πολλά από τα άρθρα που επέβαλε η μνημονιακή πολιτική. Έτσι σήμερα υπάρχει μεγάλη απογοήτευση, κυρίως γιατί δόθηκε η λάθος εντύπωση. Μπορεί αυτή η λαθεμένη εντύπωση να βόλευε δημοσκοπικά, αλλά τώρα αποδεικνύεται το πρόβλημα.
Ένα δεύτερο λάθος του Αντώνη Σαμαρά, είναι ότι επαναπαύτηκε μόνο στην αντιμνημονιακή ρητορική και δεν φρόντισε να εκμεταλλευτεί την ευνοϊκή γι’ αυτόν συγκυρία, ώστε να περάσει ένα άλλο όραμα που θα τον παγίωνε στην κοινωνική συνείδηση. Από την αρχή είχαμε επισημάνει προς τον Αντώνη Σαμαρά, ότι θα έπρεπε να καταγγείλει το παλαιό πολιτικό σύστημα σαν υπαίτιο της κατάστασης και να καταδείξει ότι από μόνα τους η επαναδιαπραγμάτευση και το άλλο μίγμα οικονομικής πολιτικής δεν επαρκούν και θα είναι ατελέσφορα, αν ταυτόχρονα δεν αλλάξει και το θεσμικό περιβάλλον (Σύνταγμα) που τροφοδοτεί αυτό το υπαίτιο, σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, που καταστρέφει κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια.
Έστω όμως, ακόμα και τώρα την ύστατη στιγμή, υπάρχει ακόμα περιθώριο για τον Αντώνη Σαμαρά να μεταφέρει την μπάλα σε άλλο γήπεδο, αυτό που κινητοποίησε την κομματική βάση και την έβαλε στο πολιτικό παιχνίδι.
Το όραμα είναι να βάλει ολόκληρο το λαό στο παιχνίδι, τώρα που τα φώτα της δημοσιότητας είναι στραμένα πάνω του και να καταστεί έτσι ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης του.
Αν και τώρα, κάποιοι παρατρεχάμενοι τον συμβουλεύσουν, όπως έκαναν με τα θέματα της εσωκομματικής δημοκρατίας, ότι θα απολέσει αρχηγικά προνόμια, τότε φοβούμαστε ότι θα απολέσει πολλά περισσότερα.
Κ.Χασαπη ο κ. Σαμαρας εκφραζει ο,τι αθλιώτερο στο ελληνικο πολιτικο συστημα μετα το Θειο Βρεφος. Ειναι ανικανος και δεν μπορει να προβλεωει τις εξελιξεις: οι πεντε πρωτες δοσεις ηταν κακες και η εκτη ειναι καλη; αυτο που αρνουνταν πριν 18 μηνες το κανει σημερα συγκυβερνωντας με το ΠΑΣΟΚ των Παπανδρεου (παλια μου τεχνη κοσκινο για τον κ. Σαμαρα φυσικα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κ. Σαμαρας ηγειται ενος κομματος του 20% που και αυτο θα διασπαστει δεδομενου της εμπροσθοβαρους ηλιθιότητος στο κομμα. Ο κ.Σαμαρας εχει προδωσει κατα σειρα: τους Νεοδημακρατες του 90 (οταν αυτος τους εβριζε), τους πολανιτες οταν διελυσε την ΠοΛΑΝ, τους λαϊκοδεξιούς οταν τους εταζε αντιμνημονιο και τους μετριοπαθεις οταν με τον εναν η τον αλλο τροπο τους εξοβελιζε, διεγραφε ή λοιδωρουσε για να κανει 18 μηνες αργοτερα μνημονιακη συγκυβερνηση με το ΠΑΣΟΚ.
Μια διαχρονικη σταθερα της πορειας του προδοτου κ. Σαμαρα ειναι η στηριξη των Παπανδρεου και του Πασοκ και η στηριξη του κ. Σαμαρα απο τους πλεον φανατικους φιλους των Παπανδρεου και του ΠΑΣΟΚ (π.χ. Κομιστης, Ζουγκλας και λοιπα τροπικα φρουτα).
Ο κ. Σαμαρας εχει χασει τα αυγα και τα πασκαλια΄και αυτο το βλεπουν ολα τα πασοκοσαμαρακια. Ειναι ο καλυτερος συστημικος αποσβεννυτης του συστηματος:πουλαει αντιμηνμονιο αλλα στηριζει μνημονιο. Οσο για μιγματα και μαλακίες μου θυμιζει εκεινο που ειπε καποτε ο καλυτερος φιλος του Σαμαρα ο Ανδρεας οταν του ζητουσαν να εξηγησει πως παραμενουν οι αμερικανικες βασεις στην Ελλαδα ενω αυτος διακηρυσσε "έξω οι βασεις του Θανάτου". Ο Αντρεας λοιπον με υφος χιλιων πιθηκων και 100 αντωνακηδων-πεσαν-οι-μασκες ειπε "εγω ειπα ΟΧΙ στις βασεις του Θανατου, δεν ειπα "ἑξω""! Καλό ε; Ετσι και οσαμαρας, δεν λεει οχι στο μηνμονιο λεει ναι σε ενα αλλο μηνμονιο. Αλλα ενα χρονο πριν οι διαδικτυακοι και οχι μονο ινστρουχτορες του πασοκοσαμαρισμου βριζαν ασυστολα ολους τους υπολοιπους και προσπαθουσαν να μας πεισουν οτι ο σαμαρας ηταν ο λαϊκοδεξιός Τσε-Γκεβαρα που θα εβαζε την Μερκελ να παρει ξερετε τι. Ο Τσε-Γκεβαρα σας πασοκοσαμαρακια τωρα ειναι σε μια μηνμονιακη σθγκυβερνηση ΠΑΣΟΚ και εσεις γλειφετε τις πληγες στην τσεπη σας και στην περηφανεια σας.
Περαστικα σας πασοκοσαμαρακια.
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΚΟΜΜΑ ..ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ. (Σ.Ε.Ε ) (ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ)
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.facebook.com/profile.php?id=100003042741381&sk=wall#!/groups/185860024830694/194946913922005/?notif_t=like
http://www.syndesmosee.gr/
https://www.facebook.com/syndesmosee?sk=wall
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΞΕΣΗΚΩΘΕΙ ΓΙΑ ΕΝΤΑΞΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ ,ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΛΟΓΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΚΛΕΦΤΩΝ ΚΑΙ ΛΑΜΟΓΙΩΝ.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΑΛΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΠΡΟ ΤΟΥ ΑΥΓΕΙΑ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ !!!
Άσχετα με τα μνημόνια και τα αντιμνημόνια, το μεγαλύτερο πολιτικό έγκλημα του Σαμαρά είναι ότι με τη συμμετοχή του στην τριμερή συγκυβέρνηση τοποθέτησε τον πολιτικοοικονομικό και ηθικό βιαστή του Ελληνικού λαού Παπανδρέου στο απυρόβλητο. Τον έβγαλε από το κάδρο και με τις αλλεπάλληλες κωλοτούμπες του μπήκε ο ίδιος. Όντας παλιά στέλεχος της "Πολιτικής Άνοιξης" έγκαιρα διαπίστωσα την πολιτική του ανεπάρκεια και σε συνδυασμό με τις διαλυτικές πρακτικές των τότε στενών του συνεργατών, των ίδιων που είναι και σήμερα, αποφάσισα να αποχωρήσω. Δικαιώνομαι λοιπόν για τις τότε απόψεις μου δεδομένου ότι με τις ενέργειές του έδειξε πόσο λίγος για αρχηγός κόμματος είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως ο κάθε σκεπτόμενος πολίτης σήμερα θα πρέπει να ψηφίσει με πολύ προσοχή. Οι τελευταίες δηλώσεις Καρατζαφέρη το δείχνουν. Αν ο λαός τους δώσει τη δυνατότητα, τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης θα κάνουν κοινοβουλευτική δικτατορία. Ψήφο λοιπός σε άλλο κόμμα και όχι στην τριμερή. Ελπίδα για κάτι καλό προσωπικά μου δίνει ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ. Οι συντελεστές της δημιουργίας αυτού του κόμματος εάν πλαισιωθούν με υγιείς δυνάμεις όλων των διαστρωμάτων του Ελληνικού λαού πιστεύω πως θα αποτελέσουν σανίδα σωτηρίας για την δόλια πατρίδα.
Γιώργος Αιγάλεω