Ο τελευταίος εκβιασμός του Χουντικού θιάσου

Του Γιάννη Βασιλακόπουλου
Δεν περιμένω πράξεις αντίστασης από προσκυνημένους σαν το Σαμαρά, από προδότες σαν τον Παπανδρέου και τον Παπαδήμο, από εξουσιολάγνους απατεώνες σαν τον Καρατζαφέρη. 

Αυτές θα έρθουν από τας σπλάχνα του λαού μας και θα ναι απάντηση στην κατοχή της νέας Βέρμαχτ. Δεν περιμένω άλλο τίποτα από συντονισμένους εκβιασμούς από αυτόν τον άθλιο γραφειοκράτη, που... θαρρείς σαν να είναι το απόσπερμα του Χίτλερ, στρογγυλοκάθισε ως εκπρόσωπος της Κομαντατούρ στη ρημαγμένη Αθήνα, παριστάνοντας πρώτα τον «Έλληνα» κι ύστερα τον «πρωθυπουργό». Τον τελευταίο εκβιασμό τον έπαιξε χθες αυτός ο τσαρλατάνος της πολιτικής και οικονομικής καμόρα – κι ήταν αυτός, των διαρροών περί δήθεν καταστροφής αν δεν υπογράψουμε τους νέους ολοένα πιο καταστροφικούς όρους των τοκογλύφων απατεώνων «δανειστών» μας. Κι ήταν ο τελευταίος διότι αυτή η αποκρουστική μαριονέτα της διεθνούς τον κερδοσκόπων κι ο χουντικός θίασος που παριστάνει την «εθνοσωτήριο» κυβέρνηση, θα καταρρεύσει, θα γκρεμιστεί σύντομα βυθιζόμενη στο βούρκο των διαρκών εγκλημάτων που έχει διαπράξει κατά του λαού και της πατρίδας.

Θα καταρρεύσει ακόμα κι αν οι τέσσερις της κυβερνητικής σπείρας συνομολογήσουν σήμερα το απόγευμα στη συνέχιση του εγκλήματος τους, διότι θα τη γκρεμίσουν οι βουλευτές. Άνθρωποι όντες κι αυτοί με ένστικτο αυτοσυντήρησης, γνωρίζουν πως, για να είμαστε ρεαλιστές, κανείς δεν μπορεί να τους εγγυηθεί ούτε καν τη σωματική τους ακεραιότητα αν εξακολουθήσουν να στηρίζουν το χουντικό θίασο. Οι βουλευτές των παλιών, φθαρμένων και ένοχων κομμάτων εξουσίας ξέρουν ακόμη, ότι ουδείς μπορεί να τους τάξει θέσεις ή οφίτσια όταν οδηγούνται σε εκλογές στις οποίες τα κόμματα που ως τώρα δουλικά υπηρετούν θα συγκεντρώσουν ποσοστά που θα θυμίζουν ... θερμοκρασίες του Πολικού Βορρά. Οι δε αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ αφού μετέτρεψαν τα κόμματα τους σε λέσχες δοσίλογων, τώρα ξέρουν πως δεν θα βρουν πουθενά χρηματοδότη, δεν δίνει δεκάρα κάποιος σε πολιτικά χαλάσματα. 

Η εναλλακτική λύση αρθρώνεται στις μέρες μας από την ευρύτερη Αριστερά. Κι εννοώ το Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών και το ΣΎΡΙΖΑ, μια και ο Φώτης Κουβέλης, επέλεξε φαίνεται την «αμαξοστοιχία» του συστήματος, προσβλέποντας ίσως την θέση του μηχανοδηγού ή ... του σταθμάρχη. 

Και η πρόταση είναι σαφής: Διαπίστωση του αν το χρέος είναι πραγματικό, ή πλασματικό και απαίτηση όσων μας χρωστούν. Αν χρωστάμε ζητούμε πενταετή αναστολή καταβολής δόσεων, ή συμφωνούμε ένα μονάχα μικρό ποσό ετησίως ώστε αφ' ενός να επιτευχθεί κοινωνικό μέρισμα κι αφετέρου να επιτύχουμε ανάπτυξη προς όφελος του λαού και όχι των τοκογλύφων. Αν δεν το δεχθούν οι Ευρωπαίοι να αποχωρήσουμε από κάθε πεδίο συζητήσεων αφήνοντας την «Ευρωπαϊκή Ένωση», η οποία θα καταρρεύσει μέσα στις αντιφάσεις της, όχι πλακωμένοι από τα συντρίμμια της, αλλά χαζεύοντας τα από μακριά, προσανατολίζοντας την εξωτερική μας πολιτική σε νέες συμμαχίες με το Ρωσικό και κινεζικό γίγαντα. 

Ας αξιοποιήσουμε επιτέλους τις ανεξάντλητες δυνατότητες της πατρίδας μας που περνούν – και – από τον πακτωλό των κοιτασμάτων του Αιγαίου και του Ιονίου. Μπορούμε, τώρα, με μιαν Αριστερά, όσο το δυνατόν πιο ενωμένη, αυτήν την σημερινή Πατριωτική Αριστερά, απαλλαγμένη από τις χτεσινές και πολυκαιρισμένες, εσωτερικές της αντιμαχίες. Όχι μιαν Αριστερά – κλώνο ή και δεκανίκι του ΠΑΣΟΚ που θυμίζει «πεθαμένο λικέρ» σαν αυτή που τελικά κατέληξε να εκπροσωπεί ο Φώτης Κουβέλης για να γίνει αρεστός στο πανικόβλητο κατεστημένο. Μιαν Αριστερά που θα χωρά πολλούς, θα αποτελέσει το κοινωνικό πατριωτικό Μέτωπο με όλους όσους, ανεξάρτητα από τον παλιό κομματικό τους προορισμό, θέλουν την Ελλάδα ανεξάρτητη και την Ελληνική κοινωνία, ανοιχτή και παραγωγό προόδου. Ένα Μέτωπο που θα προκύψει από την κάλπη, είτε το θέλουν οι ημιθανείς «φρουροί» του συστήματος, είτε όχι. 

Ένα Μέτωπο που εμείς θέλουμε κι αυτοί φοβούνται...