Κύριε Πρόεδρε,
Είναι η δεύτερη φορά που, ως τέως Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, προβαίνετε σε άστοχες παρεμβάσεις, μακράν της πολιτικής πραγματικότητας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι «δεν δικαιούσθε, ως εκ της προηγουμένης ιδιότητάς σας να ομιλείτε». Αυτοκλήτως μας λέτε σε άρθρο σας που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στην Κυριακάτικη «Καθημερινή», ότι είναι ανάγκη να εξαντλήσει... η Κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου την τετραετία, δηλαδή όσο απομένει για τη λήξη της θητείας της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Η βασική επιχειρηματολογία σας είναι ότι η χώρα βρίσκεται σε δεινή θέση – κάτι που όλοι αναγνωρίζουμε – και γι’ αυτό χρειάζεται μια κυβέρνηση «με ικανότητες και γνώση... με πρωθυπουργό που διαθέτει αυτά τα προσόντα, με κύρος και γνωριμίες στο εξωτερικό...».
Ας αντιπαρέλθουμε το γεγονός, Κύριε Στεφανόπουλε, ότι ουδέποτε στο παρελθόν είχατε αισθανθεί την ανάγκη της παρεμβάσεώς σας με δηλώσεις για την καταστροφή στην οποία μας οδήγησε ο Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου (ΓΑΠ) και για την άνευ αντικρίσματος εξουθένωση του ελληνικού λαού. Όμως ο κ. Παπαδήμος από που κι ως που έχει τα προσόντα, όπως διατείνεσθε, για να βγάλει τη χώρα από την κρίση; Η κρίση, Κύριε Πρόεδρε, σε όλη την Ευρώπη δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά πλέον αμιγώς πολιτική, αφού χρειάζονται συγκεκριμένες αποφάσεις από πολιτικούς για τα οικονομικά προβλήματα, προκειμένου όλη η Ήπειρος να βγει από το σημερινό αδιέξοδο. Μπορεί ως τεχνοκράτης να έχει κύρος ο κ. Παπαδήμος, αλλά στη Σύνοδο Κορυφής δεν άρθρωσε κουβέντα για όσα ειπώθηκαν, προκειμένου να προασπίσει τη χώρα του από τις αποφάσεις για οριζόντια δημοσιονομική πειθαρχία ανεξαρτήτως των ανισορροπιών των οικονομιών των χωρών της ευρωζώνης. Επί πλέον, ένας Πρωθυπουργός πρέπει να έχει ειδικό πολιτικό βάρος ώστε να λαμβάνουν υπ’ όψιν τις απόψεις του και όχι τις γνωριμίες – όπως ισχυρίζεσθε - λες και πρόκειται να ζητήσει ο κ. Πρωθυπουργός κανένα ρουσφέτι...
Άλλωστε, ο κ. Παπαδήμος επελέγει όχι για να κυβερνήσει, υπό ευρεία έννοια, καθώς μάλιστα δεν είναι εκλεγμένος, αλλά για να φέρει σε πέρας συγκεκριμένο έργο, που είναι η προώθηση της νέας δανειακής σύμβασης και η εφαρμογή του «κουρέματος» στα ελληνικά ομόλογα με την εθελοντική συμμετοχή και ιδιωτών. Αλλά και το κύρος να είχε ο κ. Παπαδήμος ας μην ξεχνάμε ότι η αξιοπιστία της σημερινής κυβέρνησης οφείλεται στην είσοδο σε αυτήν πολιτικών από άλλα κόμματα. Διότι είναι παγκοίνως γνωστό ότι η αξιοπιστία των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, που εξακολουθούν να είναι στη μεταβατική κυβέρνηση, είναι στο ναδίρ, αφού είναι τα πρόσωπα που συμμετείχαν στην εφαρμογή των καταστροφικών μέτρων, τα οποία η κοινωνία δια ...κεσέδων έχει αποδοκιμάσει!
Κύριε Στεφανόπουλε
Ουδεμία έκπληξη προκάλεσαν οι θέσεις σας. Κατ’ αρχάς δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα η οποία, από πολλών ετών, είναι μέσα σε κάθε περίεργη πολιτική εξέλιξη. «Προβλέπει», δηλαδή, με το δικό της ιδιαίτερο τρόπο και τα δικά της μέσα τις πολιτικές εξελίξεις. Κατά δεύτερο λόγο ανήκετε στους κατ’ εξοχήν «μεταλλαγμένους» πολιτικούς της Μεταπολίτευσης.
Γέννημα - θρέμμα της σκληρής Δεξιάς, μετατραπήκατε σε φανατικό οπαδό του Σημίτη όταν στρογγυλοκαθίσατε στο Προεδρικό Μέγαρο της οδού Βασιλέως Γεωργίου Β’. Σκληροπυρηνικός της ΕΡΕ, αξιοποιηθήκατε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ως υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών.
Μετά την ήττα της Νέας Δημοκρατίας (Ν.Δ.) από το ΠΑΣΟΚ, στις εθνικές εκλογές του έτους 1985, ο αρχηγός της Ν.Δ. Κων/ίνος Μητσοτάκης αμφισβητήθηκε και η Ν.Δ. κλήθηκε να εκλέξει νέο αρχηγό, σύμφωνα με το καταστατικό του κόμματος. Σ’ αυτές τις αρχαιρεσίες διεκδικήσατε την προεδρία της Ν.Δ. με αντίπαλο τον Κ. Μητσοτάκη με αποτέλεσμα να ηττηθείτε πανηγυρικά. Βαθειά ...δημοκρατικός όμως αποχωρήσατε από τη Ν.Δ. και δημιουργήσατε νέο κόμμα, την Δημοκρατική Ανανέωση (ΔΗ.ΑΝΑ.), με μια μικρή ομάδα βουλευτών που αποστάτησαν από το κόμμα της Ν.Δ. Η αποδοχή αυτού του μορφώματος από τον λαό ήταν μηδενική.
Το 1995, με πρωτοβουλία του Αντώνη Σαμαρά, ανασυρθήκατε από την πολιτική ναφθαλίνη. Ο Σαμαράς σας πρότεινε, το ΠΑΣΟΚ σας στήριξε και γίνατε Πρόεδρος Δημοκρατίας για δύο πενταετίες! Επειδή όμως στην πολιτική ισχύει απολύτως το «ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος» με το άρθρο σας Κύριε Στεφανόπουλε, της 11/12/2011, στην «Καθημερινή» της Κυριακής, στραφήκατε ουσιαστικά κατά του ευεργέτου σας, του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος προβάλλει ως βέβαιος νικητής των επικείμενων εκλογών. Δεν απορούμε, λοιπόν, με την άποψη περί εξαντλήσεως της τετραετίας από την Κυβέρνηση Παπαδήμου, γιατί οι μάσκες έχουν πλέον πέσει.
Κύριε Στεφανόπουλε
Πρέπει να τονισθεί ότι στη σημερινή εποχή της κυριαρχίας των εντυπώσεων που δημιουργούν οι δημοσκοπήσεις και οι εικόνες που διαμορφώνουν τα ΜΜΕ με όργανά τους τους αργυρώνητους τηλεπαρουσιαστές και δημοσιογράφους, ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τους πολιτικούς και τον Ανώτατο Άρχοντα είναι να πιστέψουν ότι όλα αυτά αποτυπώνουν την πραγματικότητα. Πολλές είναι οι περιπτώσεις στην πολιτική ζωή του τόπου, που τα δημόσια πρόσωπα, θεωρώντας ως «θέση» ισχύος την πλασματική καλή εικόνα που δολίως καλλιεργούν τα ΜΜΕ, προχώρησαν σε εσφαλμένες πολιτικές τοποθετήσεις και ατυχείς στρατηγικές επιλογές που έβλαψαν τον τόπο. Και Υμείς όχι μόνο δεν εξαιρείστε αλλά διεκδικείτε τα πρωτεία στην πρόσφατη και απώτερη πολιτική ιστορία της Ελλάδος.
Υπενθυμίζω ένα μέρος από τα δικά σας «έργα και ημέρες» της δεκαετούς περιόδου που ασκήσατε τα καθήκοντα του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Την 28/1/2000 η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη, οργάνωσε ρωμαϊκού τύπου φιέστες κατά την τελετή των εγκαινίων του Μετρό Αθηνών καίτοι οι πανηγυρίζοντες ήταν οι μόνοι και αποκλειστικά υπεύθυνοι που το έργο κατασκευάστηκε ελλιπές, με καθυστέρηση δέκα ετών, μικρότερον κατά 6 χιλιόμετρα των αρχικώς σχεδιασθέντων 18 χιλιομέτρων, το δε κόστος από 350 δισεκατομμύρια δραχμές ανήλθε σε 750 δισ. δρχ.
Όμως εκείνα που εντυπωσίασαν ήταν ο ενθουσιασμός, η έμφαση, το πάθος και ο στόμφος με τα οποία ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μίλησε σ’ αυτήν την τελετή των εγκαινίων, στην Πλατεία Συντάγματος, διακηρύσσοντας τον Θαυμασμό του στην σημερινή ισχυρή Ελλάδα «που μόνο σήμερα μπορεί να εγκαινιάζει τέτοια μεγάλα έργα», όπως το Μετρό, ενώ στα παλαιότερα χρόνια δεν μπορούσε.
συνεπέρανε ότι επρόκειτο για κάποιον υποψήφιο της κυβερνητικής παράταξης ο οποίος επαινούσε και προπαγάνδιζε το έργο της Κυβέρνησης και του κόμματός του, εκφωνώντας προεκλογικό λόγο και όχι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που, κατά το Σύνταγμα, είναι υπεράνω κομμάτων και Πρόεδρος όλων των Ελλήνων.
Και τα ανωτέρω γράφονται από έναν πρώην πολιτικό φίλο σας, ο οποίος, όταν ιδρύσατε την ΔΗ.ΑΝΑ., δραστηριοποιήθηκε στο Θεσσαλικό χώρο πάραυτα και εποικοδομητικά συνεργαζόμενος μεθ’ Υμών ειλικρινά και χωρίς ίχνος ιδιοτέλειας, ως πιστός και φιλότιμος στρατιώτης.
Κύριε Πρόεδρε
Ειλικρινά αναζήτησα ελαφρυντικά για την τοιαύτη συμπεριφορά σας και ομολογώ ότι δεν μπόρεσα να τα βρω. Ίσως γιατί και μια άλλη ομιλία σας, στην Καλαμάτα, με την ιδιότητα του Προέδρου της Δημοκρατίας, ήταν παρόμοια με εκείνη του Μετρό. Ίσως γιατί, στη συνέχεια, σε άλλη ομιλία σας απευθυνομένη προς μικρά παιδιά Σχολείου που σας επισκέφθηκαν στο Προεδρικό Μέγαρο είχε, παρά πάσαν άλλην προσδοκίαν, ποδοσφαιρικό περιεχόμενο και δη λίαν επικριτικό για τους παράγοντες της ποδοσφαιρικής ομάδας της γενέτειράς σας, την Παναχαϊκή, με αποτέλεσμα να προκαλέσετε την οργίλη αντίδραση του προπονητού της, του κ. Νικολάου Αλέφαντου, ο οποίος σας «περιέλουσε» με ήκιστα κολακευτικές φράσεις με αντίτιμο την άμεση απόλυσή του από την Παναχαϊκή, ανεξάρτητα του εάν Υμείς δεν το απαιτήσατε, ενώ κάποιοι άλλοι διατείνονται ότι ζητήσατε την τιμωρίαν του.
Ίσως γιατί ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας αρνηθήκατε να καταθέσετε στεφάνι, παρά τις επίμονες παρακλήσεις του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Κονίτσης κ.κ. Ανδρέα, στους αθανάτους νεκρούς του Γράμμου, οι οποίοι με τη θυσία τους μας χάρισαν την ελευθερία μας και Υμάς την προεδρική καρέκλα. Ίσως γιατί ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας περιφρονήσατε την υπογραφή τριών εκατομμυρίων πιστών οι οποίοι ζητούσαν την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τις ταυτότητες. Ίσως γιατί το βράδυ της 6/11/2002 κρυφθήκατε πίσω από το άρθρο 44 παράγρ. 1 του Συντάγματος για να υποπέσετε σε άλλο ατόπημα ήτοι: Περιφρονήσατε την αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία ζήτησε στη Βουλή να εξασφαλίζεται η συναίνεσή της πριν εκδοθούν πράξεις νομοθετικού περιεχομένου για μείζονα ζητήματα, όπως έπραττε ο προκάτοχός σας, ο αείμνηστος Κων/ίνος Καραμανλής.
Από το 1995 μέχρι το 2002 υπογράψατε 14 πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, με τελευταία αυτήν του Μαραθώνος υποκύπτοντας στις πιέσεις της Κυβερνήσεως Σημίτη, αντικαθιστώντας έτσι τη Βουλή με το Υπουργικό Συμβούλιο. Και όταν ο επίτιμος Πρόεδρος της Ν.Δ. Κ. Μητσοτάκης επεσήμανε στη Βουλή την κυβερνητική σκοπιμότητα και τις ευθύνες σας ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας απαντήσατε με προκλητικές δηλώσεις, παρόμοιες με αυτές του τότε υπουργού Τύπου, τον κ. Πρωτόπαπα.
Οι ψυχραιμότεροι πολιτικοί παρατηρητές απορούσαν τότε για την στάση σας και την ανοχή σας που παρέμεινε «ακίνητος», ενώ η χώρα ευρίσκετο μέσα σε μια γενικευμένη και βαθύτατη πολιτική σήψη και κρατική αποσύνθεση! Ακόμη και όταν οι βαρώνοι του ΠΑΣΟΚ αποδοκίμαζαν το ντελίριο του Πρωθυπουργού τους, του Κώστα Σημίτη, γιατί, πέραν των άλλων, είχε ταυτίσει τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ με πρακτικές συστηματικής εθνικής ταπεινώσεως (Ίμια, Οτσαλάν, Πύραυλοι S-300, Αιγαίο κ.λπ.) και είχε απαξιώσει τους θεσμούς, Υμείς Κύριε Στεφανόπουλε περί άλλων «τυρβάζατε».
Κοινοποιείται
- Πρόεδρο Δημοκρατίας κ. Παπούλια Κάρολο
- Πρόεδρο της Κυβερνήσεως κ. Παπαδήμο Λουκά
- Πρόεδρο της Βουλής κ. Πετσάλνικο Φίλιππο
- Πολιτικά κόμματα
- Πρόεδρο Αρείου Πάγου
- Εισαγγελέα Αρείου Πάγου
- Επίτιμο Πρόεδρο Ν.Δ. κ. Μητσοτάκη
- Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ.κ. Ανδρέα
- Εφημερίδα «Καθημερινή της Κυριακής».
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου