Ο εχθρός του λαού

Εκ προοιμίου δηλώνουμε ότι ο εχθρός του Ελληνικού λαού είναι ο κοινοβουλευτισμός. Και φυσικά μας αφήνουν παντελώς αδιάφορους οι χαρακτηρισμοί που θα ειπωθούν ή θα γραφούν περί Ναζί, περί Φασισμού ή ακροδεξιού κλπ. Ίσως θα μπορούσαμε να πούμε ότι τους αποδεχόμεθα αυτούς τους χαρακτηρισμούς εάν η πατρίδα μπορέσει και διασωθεί από τον υπάρχοντα και βυσσοδομούντα σε βάρος της κοινοβουλευτισμό. Η πατρίδα μας και ο ελληνικός λαός πλήρωσε, πληρώνει και θα... εξακολουθεί να πληρώνει την μεταπολίτευση και τον κοινοβουλευτισμό για πολλά χρόνια ακόμη. Η δυσοσμία από τα σκάνδαλα του κοινοβουλευτισμού, σκάνδαλα πολιτικά, οικονομικά, πολιτιστικά, κοινωνικά, καλύπτουν την Ελληνική επικράτεια από το ένα άκρο της μέχρι το άλλο. Μία μπόχα που αναδύουν τα κάθε λογής πολιτικά λαμόγια, μιζαδόροι – κλέφτες, εκβιαστές με συμμετοχή σε πολιτικοοικονομικά σκάνδαλα και τις ευλογίες του κοινοβουλευτισμού. Είναι σε όλους μας επίσης γνωστά τα σκάνδαλα με τις μίζες της SIEMENS και ο χρηματισμός πολιτικών, η λεηλασία των μικροεπενδυτών του χρηματιστηρίου και των ασφαλιστικών ταμείων των εργαζομένων και πολλά άλλα σκάνδαλα. Σκάνδαλα τα οποία δημιούργησε και εξέθρεψε ο κοινοβουλευτισμός..

Τα σκάνδαλα δεν είναι όμως ένα φαινόμενο της σημερινής εποχής. Τα σκάνδαλα ξεκίνησαν την επομένη της μεταπολίτευσης από τους κοινοβουλευτικούς και συνεχίζονται χωρίς διακοπή μέχρι σήμερα. Πολύ σύντομα θα αναφερθούμε στα σκάνδαλα των κοινοβουλευτικών από την ημέρα που ανέλαβε την εξουσία η μεταπολίτευση της πρώτης περιόδου ερχόμενη εκ Παρισίων με την βοήθεια της στρατιωτικής ηγεσίας του καθεστώτος της 24 Νοεμβρίου 1973.

Το πρώτο σκάνδαλο της μεταπολίτευσης και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας ήταν εθνικό όταν από τα επίσημα χείλη της τότε πολιτικής εξουσίας ακούστηκε το «Η Κύπρος κείται μακράν» από τον “εθνάρχη” με αποτέλεσμα να ολοκληρώσουν οι τουρκομογγόλοι τον βιασμό του ελληνοκυπριακού λαού και να υποδουλώσουν όλο το βόρειο τμήμα της Κύπρου. Μια κατοχή που διαρκεί μέχρι σήμερα. Το δεύτερο μεγάλο σκάνδαλο της μεταπολίτευσης και του κοινοβουλευτισμού ήταν νομικό αφού κατά παγκόσμια πρωτοτυπία ψηφίστηκαν νόμοι με αναδρομική ισχύ με αποτέλεσμα οι ηγέτες της 21ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967 να κλειστούν στις φυλακές Κορυδαλλού και να απαλλαγούν από αυτούς οι πολιτικοί. Το τρίτο σκάνδαλο εκείνης της εποχής ήταν στρατιωτικό. Με την επινόηση του «Πραξικοπήματος της Πυτζάμας» αποψίλωσαν οι κοινοβουλευτικοί τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας της χώρας μας από τα καλύτερα στελέχη που υπήρχαν μέχρι τότε, για να αναρριχηθούν άλλοι αξιωματικοί αρεστοί στην τότε κυβέρνηση. Και οι οποίοι ήταν ακραιφνώς δημοκρατικοί και είχαν δηλώσει υποταγή στους πολιτικούς.

Το επόμενο σκάνδαλο της δημοκρατικής μεταπολιτεύσεως ήταν κοινωνικό αφού από την κρατική τηλεόραση ανακοινώθηκε η απόλυσης εκατόν πενήντα χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων ως συνεργασθέντες με την “χούντα”, δίχως να τους ενδιαφέρει πως θα ζήσουν όλοι αυτοί οι απολυθέντες και οι οικογένειες χωρίς εργασία. Φυσικά τις θέσεις κατέλαβαν «δημοκρατικοί αντιστασιακοί» πολίτες. Άλλο πολιτικό σκάνδαλο της πρώτης περιόδου της μεταπολίτευσης ήταν η νομιμοποίησης του ΚΚΕ «το κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας» όπως το είχε χαρακτηρίσει ο Γεώργιος Παπανδρέου ο επικαλούμενος και γέρος της δημοκρατίας. το ΚΚΕ νομιμοποιήθηκε από τον “εθνάρχη” δίχως να ερωτηθεί ο Ελληνικός λαός ο οποίος τόσες σφαγές είχε υποστεί κατά την περίοδο 1942 - 1949. Από τότε μέχρι σήμερα χωρίς κανένα έλεγχο ο ελληνικός λαός έχει παραδοθεί στην ιδεολογική ηγεμονία της κομμουνιστικής θολοκουλτούρας με αποτέλεσμα ενώ σε όλη την Ευρώπη τα κομμουνιστικά κόμματα να έχουν διαλυθεί στη Ελλάδα κυβερνούν οι αριστερομαρξιστές και ορθώς χαρακτηρίζεται η χώρα μας ως η τελευταία κομμουνιστική χώρα της Ευρώπης.

Έρχεται στην εξουσία το 1981 το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Εξ εφόδου καταλαμβάνουν το κράτος οι πρασινοφρουροί οι οποίοι εκδιώκουν εργαζομένους και καταλύουν τα πάντα. Το μέγα σκάνδαλο εδώ εκτός των άλλων και το οποίο πληρώνουμε σήμερα ήταν ο υπερδανεισμός του κράτους για να αυξάνονται υπέρογκα οι μισθοί των διορισμένων από το ΠΑΣΟΚ υπαλλήλων ώστε να δημιουργηθεί ένας κομματικός στρατός ο οποίος θα τους κρατήσει για πάρα πολλά χρόνια στην εξουσία. Και φτάνουμε στο περίφημο “Τσοβόλα δώστα όλα” για να μπορέσουν να κρατηθούν στην εξουσία. Από τότε ουσιαστικά ξεκινά και η χρεοκοπία του Ελληνικού λαού. Αλλά ο κοινοβουλευτισμός παίζει τόσο καλά το παιγνίδι του σε βάρος του λαού. Πιστεύοντας οι Έλληνες ότι ευημερούν με τα δανεικά έβαζαν υποθήκη για τα σημερινά συσσίτια των φιλόπτωχων οργανώσεων και της εκκλησίας.

Και έρχεται ο φιλελεύθερος κοινοβουλευτισμός του Μητσοτάκη ο οποίος διαπιστώνοντας την διάλυση του κράτους από τους πρασινοφρουρούς, βλέποντας την κατάντια στην οποία είχαν περιέλθει οι ΔΕΚΟ θέλησε να τις ξεπουλήσει με το αζημίωτο φυσικά. Δεν προλαβαίνει και επανέρχεται ο πράσινος κοινοβουλευτισμός. Μετά από ελάχιστο χρονικό διάστημα ο ξεθεμελιωτής της Ελλάδα μας αφήνει χρόνους και την εξουσία αναλαμβάνει ο εκσυγχρονιστικός κοινοβουλευτισμός του Σημίτη. Αρχίζει και πάλι το γλέντι της εξουσίας με μίζες, χρηματισμούς, εκσυγχρονιστών όπου όλοι γνωρίζουν και βλέπουν την λεηλασία του κράτους αλλά κανείς δεν μιλάει. Η λεηλασία συνεχίζεται με το κτηματολόγια και την μεγάλη κομπίνα του χρηματιστηρίου, όπου χάθηκαν περιουσίες από τους αφελείς και τις καρπώθηκαν αυτοί οι οποίοι είχαν της πληροφορίες από ψηλά και ακόμη κλαίει ο κοσμάκης. Και ξαναέρχεται στην εξουσία η φιλελεύθερος κοινοβουλευτισμός ο οποίος μέσα από σκάνδαλα και κωμικές καταστάσεις το μόνο έργο το οποίο πραγματικά είχε να επιδείξει ήταν η συμφωνία με την Ρωσία για τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης. Φυσικά τα οικονομικά προβλήματα της χώρας είναι τεράστια και ο Καραμανλή αδυνατεί να ανταπεξέλθει. Αποχωρεί από την εξουσία με βαρεία εκλογική ήτα δική του και του κόμματος της Ν.Δ.

Μετά από όλα αυτά έρχεται η μεγάλη στιγμή για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Είναι η μεγάλη στιγμή του κοινοβουλευτισμού. Την εξουσία αναλαμβάνει η μεγάλη δημοκρατική παράταξη με ηγέτη τον μέγιστο των μεγίστων Γεώργιο Α. Παπανδρέου και το κόμμα του λαού ΠΑΣΟΚ. Και αρχίζει η λεηλασία της Ελλάδας και των Ελλήνων. Παραδίδεται η πατρίδα σε ξένα κέντρα αποφάσεων και η Ελλάδα υποδουλώνεται σε διεθνείς οικονομικούς τοκογλύφους τουλάχιστον για μισό αιώνα. Τα εισοδήματα του λαού κατάσχονται με νομοθετικές ρυθμίσεις κατά παράβαση του Συντάγματος προκειμένου να πληρωθούν τα διάφορα τοκογλυφικά κέντρα των γνωστών περιούσιων. Τα γεγονότα είναι γνωστά και τα ζούμε όλοι καθημερινά γι’ αυτό να μη μακρηγορούμε. Άλλωστε σε κάποιο από τα επόμενα άρθρα μας θα επανέλθουμε με περισσότερες λεπτομέρειες επί των ανωτέρω.

Ο κοινοβουλευτισμός λοιπόν έφτασε τον λαό μας στο άκρον άωτον της ταπεινώσεως και του εξευτελισμού χάρις στην ανικανότητα των πολιτικών κομμάτων που δρουν διαχειριζόμενα την εξουσία από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Παντού η διαχείρισης της εξουσίας από τα κόμματα που κυβέρνησαν ήταν καταστροφική. Και σήμερα προσπαθεί να διασωθεί ο κοινοβουλευτισμός με τριμερής κυβερνήσεις και εκλογές. Όμως ο λαός είναι υποψιασμένος και σε κάθε εμφάνιση κοινοβουλευτικού οι αποδοκιμασίες βρίσκονται σε πρώτη γραμμή και το σύνθημα κλέφτες - κλέφτες ακούγετε συνεχώς και παντού. Εξ’ άλλου είναι γνωστό σε τι υπόληψη έχει ο λαός την δημοκρατία τους και την βουλή. Αυτόν τον δήθεν ναό της δημοκρατίας ήθελε να το ισοπεδώσει. Ας μην ξεχνάμε το «Να καεί να καεί το μπουρδέλο η βουλή». Ο λαός μόνο στο Εθνικό Κράτος μπορεί να βρει την σιγουριά για το μέλλον του ιδίου και των παιδιών του. Μόνο το Εθνικό Κράτος μπορεί να του δώσει όραμα για μία νέα καλλίτερη ζωή μέσα σε ένα κράτος ευημερίας και προκοπής. Έφτασε η ώρα να το αναζητήσουμε. Εθνικό Κράτος λοιπόν.

Τελειώνοντας τους διάφορους πολιτικούς χαρακτηρισμούς που μπορούν να μας αποδώσουν τους αποδεχόμεθα πλήρως. Και ο νοών νοήτο.
Νίκος Παπαγεωργίου