Ξαφνικά όλα άλλαξαν. Το φως ξεχείλισε στο δωμάτιο, οι εικόνες της τηλεόρασης μου φάνηκαν πιο χρωματιστές, ενώ ένα μούδιασμα πέρασε από το κορμί μου και με έκανε να ανατριχιάσω.
Αιτία αποτέλεσαν οι δηλώσεις των πολιτικών μας Αρχηγών. Όλων ανεξαιρέτως, που... βάλθηκαν να μας πείσουν ότι θα αντισταθούν μέχρις εσχάτων για την πατρίδα, για να μην μειωθεί ο μισθός του εργαζόμενου και το δώρο του.
Συγκινήθηκα. Αισθάνθηκα πατριώτης, και ξαναμμένος πετάχτηκα από το κρεβάτι μου. Στην ντουλάπα βρήκα ξεχασμένη μια παλιά εθνική σημαία. Την άνοιξα με κατάνυξη και τυλίχτηκα μ’ αυτήν για να αισθανθώ καλύτερα τις υπερήφανες δηλώσεις των Αρχηγών μας. Επιτέλους θα αντισταθούμε, θα πολεμήσουμε και γιατί όχι, θα νικήσουμε.
Η γυναίκα μου, που παρακολουθούσε αμήχανη αυτό το τρελό και εξωπραγματικό σκηνικό, σήκωσε το τηλέφωνο και άρχισε να συνομιλεί με κάποια φίλη της, θαρρώ για τα συμβαίνοντα στο σπίτι μας. Πρόλαβα την απορία της και της είπα ότι τούτες οι στιγμές είναι ιστορικές και πρέπει να τις ζήσουμε όλοι μαζί και να κοινωνήσουμε από το ιερό ποτήρι της εθνικής μυσταγωγίας.
Σαν Κατσιμήτρος αισθάνομαι της είπα, αναφερόμενος στον Στρατηγό που αντιτάχθηκε στη διαταγή του Μεταξά και του Βασιλιά του για υποχώρηση και παρέμεινε στις θέσεις του, εκεί στα χιονισμένα Ελληνοαλβανικά σύνορα και νίκησε τους Ιταλούς.
Ξαφνικά πάγωσε το αίμα μέσα μου. Οι πυρωμένες φλέβες μου μεταβλήθηκαν σε ψυχρό και παγωμένο ρυάκι. Ο Κατσιμήτρος που νίκησε τους εισβολείς, αργότερα, ως γνωστόν, ορκίσθηκε υπουργός της διορισμένης Γερμανικής Κυβέρνησης του Τσολάκογλου και μετά την απελευθέρωση καταδικάσθηκε ως δοσίλογος και προδότης.
Ρίγησα. Να δεις σκέφθηκα που οι επηρμένοι Αρχηγοί μας σε λίγο θα γίνουν σιωπηλοί και άβουλοι εκτελεστές των ισχυρών.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου