Για τους λαθρομετανάστες βρέθηκε "Υπατία", για τους άστεγους Έλληνες όχι;

Όταν, πριν από περίπου ένα χρόνο, η κυβέρνηση Παπανδρέου και η δημοτική αρχή της Αθήνας αναζητούσαν μια λύση για την στέγαση των 300 λαθρομεταναστών-καταληψιών της Νομικής, η λύση δόθηκε μέσα σε μόλις τρεις ημέρες. Ως εκ θαύματος, το μέγαρο «Υπατία», στη συμβολή της Πατησίων με την οδό Ηπείρου 2, άνοιξε τις πύλες του, για να φιλοξενήσει στα πολυτελή του σαλόνια τους απεργούς πείνας, που διεκδικούσαν άδεια εργασίας και παραμονής στη χώρα, δίνοντας μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για ένα πολιτικό «μπρα ντε φερ»... ανάμεσα στην άκρα Αριστερά και την ακροδεξιά. Η φράση του εκπροσώπου των μεταναστών μάλιστα, όταν οι αστυνομικές δυνάμεις ετοιμάζονταν να κάνουν εκείνο το «ντου» στη Νομική, που ευτυχώς δεν έγινε ποτέ, είχε μείνει βαθιά χαραγμένη στη συλλογική μνήμη. «Αν κάνετε το λάθος και μπείτε μέσα, να φέρετε μαζί σας και φέρετρα. Δεν θα φύγουμε ζωντανοί από εδώ!» είχε προειδοποιήσει τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Χρήστο Παπουτσή.

Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα και συνεπεία της οικονομικής κρίσης, ένας τρομακτικός αριθμός συνανθρώπων μας (υπολογίζονται σε 20.000-25.000) αναζητά καθημερινά καταφύγιο σε διάφορα ανά την Αθήνα εγκαταλελειμμένα κτίρια, ενώ στους 1.250 ανέρχονται εκείνοι που κοιμούνται σε πεζοδρόμια, παγκάκια και πλατείες. 

Τι κάνουν γι' αυτούς τους συμπολίτες μας οι αρμόδιες αρχές;

• Ανοιγοκλείνουν το δημοτικό γυμναστήριο στο Ρουφ, ανάλογα με το αν ο υδράργυρος δείχνει πάνω ή κάτω από τους 4 βαθμούς Κελσίου.
• Κρατάνε κλειστό το «ξενοδοχείο των φτωχών», στον αριθμό 221 της Πατησίων, επιρρίπτοντας ευθύνες στους εργολάβους για καθυστέρηση στην παράδοσή του.
• Ανοίγουν τις πύλες του ΟΑΚΑ για να τους φιλοξενήσουν, δίχως να αναρωτηθεί κανείς πώς οι εξαθλιωμένοι αυτοί άνθρωποι θα βρει τη δύναμη να μετακινηθούν από το κέντρο της πόλης στα «παγωμένα» βόρεια προάστια, αναζητώντας κατάλυμα εκεί.
• Στοιβάζουν μαζί, σε λέσχες φιλίας, άστεγους με αναξιοπαθούντες ηλικιωμένους συμπολίτες μας, όταν οι ανάγκες τόσο των μεν, όσο και των δε, είναι εκ διαμέτρου διαφορετικές.
• Σχεδιάζουν τη «νομοθετική κατοχύρωση της έννοιας του άστεγου ως ειδικής κοινωνικής κατηγορίας με συγκεκριμένες προϋποθέσεις» και προαναγγέλλουν δημόσιο διάλογο για το θέμα, όταν οι άνθρωποι αυτοί χρειάζονται χειροπιαστές λύσεις εδώ και τώρα -αν όχι... χθες.
• Παρακολουθούν (εν προκειμένω, το Κέντρο Υποδοχής & Αλληλεγγύης Δήμου Αθηναίων - ΚΥΑΔΑ) ομάδες πολιτών να συγκεντρώνουν και να μοιράζουν κουβέρτες, τρόφιμα και ρούχα στους αστέγους, δίχως έστω να συνδράμουν στις προσπάθειές τους.
• Και, εσχάτως, στέλνουν (ο κ. Καμίνης, στη συγκεκριμένη περίπτωση) τα ΜΑΤ και καταθέτουν μηνύσεις εναντίον μιας «χούφτας» ανθρώπων που, είτε συμβολικά είτε από ανάγκη, εισβάλουν στο... καφενείο του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων, αναζητώντας λίγη ζεστασιά...

Αλήθεια, γιατί ήταν άλλα τα αντανακλαστικά της πολιτείας στην περίπτωση των μεταναστών-καταληψιών και άλλα τώρα, που χιλιάδες άνθρωποι χάνουν το βιός, την αξιοπρέπεια και τα σπίτια τους, λυγίζοντας υπό το βάρος της ύφεσης και των δυσβάσταχτων χαρατσιών; 

Γιατί δεν βρέθηκε μια «Υπατία» να προσφέρει τη φιλόξενη αγκάλη της στους άστεγους της Αθήνας; Εκείνοι εξάλλου δεν κατέλαβαν κανένα δημόσιο κτίριο ή πανεπιστημιακό ίδρυμα, απειλώντας ότι θα το εγκαταλείψουν μόνο μέσα σε φέρετρα... Αντίθετα, πεθαίνουν στο δρόμο κάθε μέρα.

protothema