Μία φορά κι έναν καιρό δύο Πακιστανοί στην Ελλάδα…

Η είδηση ας γίνει μάθημα σ’ αυτή την πολιτεία που έφτασε να αδιαφορεί για τις ανθρώπινες αξίες και σπεύδει να γεμίσει τη χώρα με στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών.

Μάθημα ανθρωπιάς στην πολιτική τάξη της χώρας που πνέει τα λοίσθια, που καθημερινά δείχνει το σκληρό και ανάλγητο πρόσωπο της εξουσίας, που διαπράττει το ένα λάθος μετά το άλλο, το ένα έγκλημα μετά... το άλλο.

Μάθημα ανθρωπιάς στην ξενοφοβική αστική τάξη της χώρας, η οποία απορρυθμισμένη από τα δεινά που προκάλεσε στη χώρα, αποκόπτεται από την κοινωνία, σηκώνει κάστρα περίκλειστα, πιστεύοντας ότι θα αναχαιτίσει τις ορθές των πεινασμένων.

Δυο μετανάστες από το Πακιστάν πλήρωσαν με τη ζωή τους τον αλτρουϊσμό που επέδειξαν στη θέα του εγκλωβισμένου αυτοκινήτου στις ράγες του τρένου στο Κρυονέρι.

Δυο μετανάστες που έσπευσαν με αυτοθυσία να απεγκλωβίσουν δυο γηγενείς, επιβαίνοντες ενός αυτοκινήτου που κόλλησε στη διάβαση του τρένου.

Ήρθαν από μακριά, διήνυσαν χιλιάδες χιλιάδες με ένα και μόνο στόχο: να μπορέσουν να ζήσουν μια καλύτερη ζωή, αυτοί και οι συγγενείς.

Δεν χρειάζεται να αναφερθεί κανείς στις κακουχίες που αντιμετώπισαν στο μακρύ ταξίδι τους, την απαξιωτική, αν όχι απάνθρωπη, συμπεριφορά που βίωσαν στη χώρα παραμονής. Κι αν έτυχε να είναι αλλιώς τα πράγματα, εξαίρεση σπάνια θα ήταν.

Είδαν τον θάνατο να πλησιάσει το αυτοκίνητο, στο οποίο επέβαινε ζευγάρι ηλικιωμένων και έσπευσαν να βοηθήσουν. Δεν τα κατάφεραν. Η διερχόμενη αμαξοστοιχία παρέσυρε στο θάνατο τους δυο Έλληνες, αλλά και τους ίδιους.

Στην πατρίδα τους θα κλάψουν, στην Ελλάδα μάλλον όχι. Ούτε στεφάνια επισήμων, ούτε πύρινοι λόγοι για το ανδραγάθημα τους, ούτε πορείες και συγκεντρώσεις προς τιμή τους στην πλατεία Συντάγματος.

Έτσι είναι η ζωή, κυοφορεί πολλές φορές την αδικία, λες και έχει κάποια σημασία αν το δέρμα ανθρώπων είναι μαύρο, μελαμψό ή λευκό.

Το πιθανότερο είναι τους δυο Πακιστανούς που έχασαν τη ζωή τους, να τους συλλαμβάναμε σε μια από τις αμέτρητες επιχειρήσεις-σκούπα της Ελληνικής Αστυνομίας και στη συνέχεια να τους κλείναμε στο πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών που ετοιμάζουμε στην Αμυγδαλέζα. Κι όλα αυτά στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία! 

ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΙΔΗΣ  

Υ.Γ: Κάποτε ρώτησαν τον Κορνήλιο Καστοριάδη γιατί εκθειάζει την Αθηναϊκή Δημοκρατία, η οποία υπήρξε δουλοκτητική. Κι αυτός απάντησε ότι πολλοί μεγάλοι πολιτισμοί διέπρεψαν, στηριζόμενοι στο δουλοκτητικό σύστημα. Ένας όμως εφηύρε τη Δημοκρατία: Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός. Για τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό, ας μην μιλήσουμε εμείς. Μιλάει μόνος του..