Ο συνταξιούχος φαρμακοποιός δεν βρήκε φάρμακο να γιατρέψει τις πληγές του, διεκδίκησε τον αξιοπρεπή θάνατο από την ατιμασμένη, δίχως αξιοπρέπεια, ζωή.
Την ίδια ημέρα στην Κύπρο πατέρα τριών παιδιών έβαλε τέλος στη ζωή του, καθώς αδυνατούσε να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του.
Στη γειτονική Ιταλία, μέσα σε δυο ημέρες τρεις άνθρωποι... έβαλαν τέλος στη ζωή τους.
Ηλικιωμένη στη Σικελία πήδησε προχθές από το μπαλκόνι όταν συνειδητοποίησε ότι η κουτσουρεμένη της σύνταξη δεν επαρκούσε πλέον για τα στοιχειώδη.
Χθες δυο ακόμη αυτοκτονίες σημειώθηκαν στη Ρώμη και στο Μιλάνο. Επιχειρηματίας, 59 ετών, αυτοπυροβολήθηκε στο στήθος με κυνηγετική καραμπίνα μετά την πτώχευση της εταιρείας του.
Στο Μιλάνο, 50χρονος οδηγός φορτηγού, αυτοκτόνησε λίγες εβδομάδες μετά την απόλυση του που είχε ως αποτέλεσμα να χωρίσει με τη γυναίκα του.
Η Μεσόγειος φλέγεται. Οι χώρες του Νότου βυθίζονται στη δίνη της οικονομικής ανέχειας, στον εφιάλτη της φτώχειας. Ελλάδα, Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία στο χορό των δαιμόνων.
Η σύγκλιση με την ακμάζουσα Ευρώπη του Βορρά δεν ήρθε ποτέ. Τα τείχη που ορθώνουν τα ισχυρά έθνη κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μοιάζουν ανυπέρβλητα.
Κανείς δεν είναι διατεθειμένος να μοιρασθεί, να προσφέρει, για τον κοινό στόχο, την ενιαία Ευρώπη.
Το όραμα της ενωμένης Ευρώπης, με το οποίο γαλουχήθηκαν οι μεταπολεμικές γενεές, μοιάζει γράμμα κενό. Οι συντηρητικές κυβερνήσεις, τινάζουν στον αέρα το μεγαλύτερο πολιτικοκοινωνικό εγχείρημα του πλανήτη.
Η αιματοβαμμένη ήπειρος που πορεύτηκε ειρηνικά για περισσότερα από 60 χρόνια, βρίσκεται σε σημείο καμπής. Μοιάζει με ηφαίστειο, το οποίο είναι έτοιμο από στιγμή σε στιγμή να εκραγεί.
Πολλοί λόγοι συνετέλεσαν σ’ αυτήν την οπισθοδρόμηση, όχι κατ’ ανάγκη μόνον οικονομικοί.
Αρκετά χρόνια πριν την οικονομική ύφεση είχαν διαρραγεί οι αρμοί, και γι’ αυτό οι ευθύνες βαραίνουν τις ηγεσίες των δυο ισχυρών κρατών της Ε.Ε, της Γερμανίας και της Γαλλίας, οι οποίες αποδείχθηκαν κατώτερες των περιστάσεων.
Η αναβλητικότητα που επέδειξαν στο οικονομικό πεδίο, δεν αιφνιδίασε κανέναν. Πηγάζει από την απουσία πολιτικού οράματος, από τη ασθενή μνήμη της ιστορίας, την αίσθηση υπεροχής που τους διακρίνει και την έλλειψη αφοσίωσης στην αναγέννηση της γηραιάς Ηπείρου.
Καιρό τώρα γινόμαστε μάρτυρες αλλοπρόσαλλων ενεργειών, εμπρηστικών δηλώσεων και αναβλητικών αποφάσεων που δείχνουν ότι οι ηγεσίες πορεύονται δίχως σχέδιο, χωρίς όραμα και προοπτική.
Το τελώνιο που πλανάται πάνω από την Ευρώπη, δεν είναι προϊόν παρθενογένεσης.
Η έλλειψη ανεκτικότητας που παρατηρείται σ’ αυτούς τους ταραγμένους καιρούς, δεν προέκυψε από τη μια στιγμή στην άλλη, είναι αποτέλεσμα ιστορικών φάσεων, οι οποίες δυστυχώς εμπεριέχουν και τις περιόδους οπισθοδρόμησης.
Γιατί τι άλλο είναι το πόρισμα που εξέδωσε, καιρό τώρα, η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ για την αποτυχία, όπως απεφάνθη, του διαπολιτισμικού μοντέλου.
Όταν αυτά λέγει η καγκελάριος της Γερμανίας, γιατί απορούμε για τις εν ψυχρώ δολοφονίες των νεοναζιστικών ομάδων.
Όταν η ηγεσία της χώρας και τα λαϊκιστικά γερμανικά μέσα ενημέρωσης υποδαυλίζουν στερεότυπα αλλοτινών εποχών για την Ελλάδα και τις άλλες χώρες του Νότου, δεν εκπλήσσει κανέναν η άρνηση του περίφημου "γερμανού φορολογούμενου" να συναινέσει στην ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Τι άλλο δείχνουν οι ρατσιστικές πράξεις του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί. Το κυνήγι μαγισσών κατά των Ρομά και των Γάλλων δευτέρας διαλογής από τις χώρες του Μαγρέμπ, η εκπεφρασθείσα πρόθεση του να θέσει υπό αναθεώρηση τη συνθήκη Σένγκεν.
Ο συγκεκαλυμμένος ρατσισμός δεν μπορεί παρά κάποια στιγμή να δείξει το αποκρουστικό του πρόσωπο. Αμφιταλαντεύσεις σ’ αυτά τα θέματα δεν χωρούν. Αυτό έχει δείξει η ιστορία.
Δεν είναι η έλλειψη ενημέρωσης που διακρίνει τους Μέρκελ και Σαρκοζί για τα ζητήματα. Κατέχουν τα θέματα σε βάθος. Ξέρουν καλά ότι καμία χώρα, πολλώ δε μάλλον η Ελλάδα, δεν είναι σε θέση να περιφρουρήσει τα σύνορα της από τα ακατάπαυστα μεταναστευτικά κύματα. Το ξέρουν καλά, αλλά δεν πράττουν τίποτα.
Ξέρουν καλά ότι η Ελλάδα δεν είναι το γενεσιουργό αίτιο της κρίσης χρέους που πλήττει την Ευρώπη. Μπορεί να αποτελεί τον αδύναμο κρίκο, αλλά ποιος δεν είναι όταν οι αγορές, που ευνοήθηκαν σκανδαλωδώς από τους ίδιους, αποφασίσουν συντεταγμένα να επιτεθούν.
ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΙΔΗΣ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου