Ο εκκωφαντικός θόρυβος ενός άδοξου τέλους!

Στο Σύνταγμα όλα τα πρωινά είναι πολύβουα και η κίνηση, οχημάτων και πεζών, είναι σχεδόν αδιάκοπη. Οι περισσότεροι, όμως, περπατούν με σκυμμένο το κεφάλι, χωρίς να νοιάζονται ή να παρατηρούν τους διπλανούς τους. Το χθεσινό όμως γκρίζο πρωινό ήταν συγκλονιστικό για όσους έτυχε να βρίσκονται στην καρδιά της πρωτεύουσας λίγα λεπτά πριν από τις 9 το πρωί.
Ένας ηλικιωμένος άνδρας κατεβαίνει τα σκαλοπάτια που οδηγούν από την πάνω... πλευρά του Συντάγματος στη κάτω πλατεία και με αργά βήματα φτάνει ανάμεσα στα δέντρα. Άνθρωπος της διπλανής πόρτας, όπως συνηθίζουμε να λέμε. «Το κάνω για να μην αφήσω χρέη στο παιδί μου» ακούγεται να φωνάζει και ακολουθεί ένας κρότος που αναγκάζει τα περιστέρια να πετάξουν τρομαγμένα και τους αδιάφορους μέχρι τότε περαστικούς να στρέψουν το κεφάλι τους. Εκείνος ο άνδρας που λίγο πριν κατέβαινε τα σκαλιά, βρίσκεται σωριασμένος στο χορτάρι μέσα στα αίματα και δίπλα του ένα πιστόλι! Σοκαρισμένοι περαστικοί ειδοποιούν ΕΚΑΒ και Άμεση Δράση. Οι τηλεφωνητές στα δύο κέντρα δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι κάποιος αυτοκτόνησε στη κεντρικότερη πλατεία της Αθήνας - όπως τους ενημερώνουν με τρεμάμενη φωνή από την άλλη άκρη της γραμμής.

Πρώτοι φτάνουν στο σημείο δύο μοτοσικλετιστές του ΕΚΑΒ, οι οποίοι διαπιστώνουν τον θάνατο του ηλικιωμένου και ειδοποιούν το κέντρο να στείλει ασθενοφόρο. Μετά φτάνουν οι αστυνομικοί της Ασφάλειας. Λαμβάνουν τις πρώτες καταθέσεις και περισυλλέγουν το όπλο με το οποίο ο 77χρονος συνταξιούχος φαρμακοποιός έβαλε τέλος στη ζωή του. Αρκετή ώρα αργότερα ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ παραλαμβάνει τη σορό του κάτω από τα χειροκροτήματα του πλήθους που είχε μαζευτεί στην πλατεία και εκτόξευε κατάρες προς το πολιτικό σύστημα που «οδήγησε έναν ολόκληρο λαό σιδηροδέσμιο στα νύχια της τρόικας»! Λίγα λεπτά αργότερα ένας ιερέας τελεί τρισάγιο στο σημείο της τραγωδίας. Και έπειτα ήρθαν η οργή και ο θυμός των δεκάδων πολιτών που κοντοστέκονταν εκεί, δίπλα στο δέντρο της πλατείας όπου έγραψε τον επίλογο της ζωής του τόσο αναπάντεχα ο Δημήτρης Χριστούλιας. Κάποιοι ακούμπησαν απλά ένα λουλούδι εκεί, στο νωπό ακόμα αίμα του συνταξιούχου. Άλλοι άφηναν ένα κεράκι ή ένα σημείωμα. «Δεν είναι αυτοκτονία, είναι δολοφονία» έγραψε κάποιος με κόκκινο στιλό. «Μνημόνιο δολοφόνος» - ένας άλλος. Ο κόσμος τα είχε χαμένα... Οι τουρίστες κοιτούσαν αμήχανοι, προσπαθώντας να καταλάβουν τι είχε συμβεί. «Ακουσα τον Καμίνη να προτείνει την απαγόρευση των συγκεντρώσεων. Οι αυτοκτονίες επιτρέπονται κ. δήμαρχε;» έλεγε η 48χρονη Μαρία Κουφογιάννη. «Ο επόμενος ίσως να είναι ανάμεσά μας» ακούστηκε κάποιος να φωνάζει. Ήταν «μάρτυρας της νέας Ελλάδας του Παπανδρέου» συμπλήρωνε ένας ηλικιωμένος κουνώντας το κεφάλι του. «Υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί» έλεγε ένας νεαρός άνδρας δείχνοντας προς τη Βουλή. «Γιατί δεν πήγε εκεί μέσα να πάρει και μερικούς μαζί του;» συμπλήρωσε.

Νίκος Δεμισιώτης, Αγγελος Σκορδάς