Η προσωπική παρέμβαση του κ. Α. Σαμαρά στην «ταξική πάλη» παρωδία των κομματικών της Χαλυβουργίας Ασπροπύργου έδωσε μεν χειροπιαστή απάντηση ότι ο ίδιος προτίθεται να κυβερνήσει με αποφασιστικότητα, αλλά άφησε αναπάντητο το κυρίως ζητούμενο που δεν είναι άλλο από το εάν θα επαναλειτουργήσει το ανύπαρκτο κράτος και αν η δομή του θα παραμείνει «σοβιετική» ανεξαρτήτως κυβερνήσεων.
Γιατί από τον πρώτο μήνα λειτουργίας της κυβέρνησής του υπάρχουν πολλά που... συνθέτουν την εικόνα ότι ο κ. Σαμαράς είναι μάλλον μόνος του και σε σκέψεις και σε προσπάθεια ώστε του είναι χρήσιμα κάποια επικοινωνιακά πολιτικά τρικ που να δείχνουν προφίλ αποφασιστικότητας. Και η μοναξιά του αυτή ασφαλώς και δεν έχει αφετηρία τις αποστάσεις που λογικά τηρούν και θα τηρούν τα κόμματα που τον στηρίζουν στην εξουσία.
Την μοναξιά του την προκαλεί η απραξία και η αντιφατική τακτική, κυρίως των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας που επέλεξε να τον πλαισιώσουν στην κυβέρνηση.
Ας ξεκινήσουμε από τον υπουργό Εργασίας κ. Γ. Βρούτση που εισέπραξε μεν μερίδιο δόξας λαμπρής... από την παρέμβαση του κ. Σαμαρά στην κομματική μάχη της Χαλυβουργίας αλλά χωρίς να το δικαιούται. Γιατί αν ο κ. Βρούτσης είχε αναλάβει πραγματικά διαμεσολαβητικό ρόλο στην διαμάχη μεταξύ των κομματικών συνδικαλιστών και της Χαλυβουργίας η υπόθεση μπορούσε ίσως να έχει διαφορετικό αποτέλεσμα.
Τι έκανε όμως. Ζήτησε δύο φορές παράταση της απόφασης του ομίλου να κλείσει την μονάδα. Την πρώτη γιατί ο υφυπουργός του, κ. Νικολόπουλος, που ήξερε το θέμα παραιτήθηκε και δεν είχε προλάβει να ενημερωθεί... Και την δεύτερη για διαβουλεύσεις με το ΠΑΜΕ. Πήρε την παράταση, αλλά την εξήντλησε με συζητήσεις άνευ ουσίας και ακαταλαβίστικες δηλώσεις με... ευχές για να μείνει ανοικτό το συγκρότημα. Την ίδια στιγμή ο υπουργός Εργασίας είχε στα χέρια του τις απόψεις των εργαζομένων που ήθελαν να εργασθούν, αντίθετα με την λυσσαλέα αντίδραση του ΠΑΜΕ, την δικαστική απόφαση που καταδίκαζε τις κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ και την διαβεβαίωση του ίδιου του κ. Νίκου Μάνεση ότι το εργοστάσιο θα λειτουργήσει αν ανοίξει η πύλη και μείνει ανοικτή.
Το ότι επικοινώνησε με τον πρωθυπουργό του και ζήτησε την παρέμβασή του δεν σημαίνει ότι το υπουργείο Εργασίας άσκησε πολιτική. Και κατ΄ επέκταση ότι λειτουργεί και το κράτος.
Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας είχε επίσης στα χέρια του εδώ και ένα μήνα την καταδικαστική απόφαση για τις κινητοποιήσεις. Του ζητήθηκε μάλιστα δύο φορές παρέμβαση για την εφαρμογή της. Αντέδρασε μετά από ένα μήνα και αφού προηγήθηκε αίτημα 100 εργαζομένων, εισαγγελική παρέμβαση και τον διέταξε προσωπικά ο πρωθυπουργός του.
Και για να έλθουμε στην λειτουργία του κράτους. Η δικαστική απόφαση για την καταδίκη των κομματικών κινητοποιήσεων κοινοποιήθηκε παντού στο τέλος Μαΐου. Αλλά όπως γίνεται εδώ και 30 χρόνια σε κάθε προεκλογική περίοδο η ελληνική πολιτεία από την κυβέρνηση μέχρι τους θεσμούς και την διοικητική μηχανή «σφυρίζουν στο αέρα» κάνουν κομματικές επενδύσεις... και χαϊδεύουν τα αυτιά των φανατικών της ελληνικής σοβιετίας... Συνεπώς ήταν (για τα ελληνικά δεδομένα) αδύνατη η εφαρμογή της δικαστικής απόφασης μέχρι να αναλάβει η νέα κυβέρνηση. Η οποία όμως την καταχώνιασε στα συρτάρια...
Ο κ. Σαμαράς παρουσιάζοντας τις προγραμματικές δηλώσεις έδειξε την αποφασιστικότητά του να προχωρήσει και στις αποκρατικοποιήσεις άμεσα. Αυτά όμως που διαρρέουν, όχι από τον ίδιο αλλά από όλα τα κέντρα λήψεως αποφάσεων της κυβέρνησης, δείχνουν ότι με εξαίρεση την συγχώνευση Οργανισμών (αν γίνουν και αυτές) που δεν θυμούνται την επωνυμία τους ούτε όσοι εργάζονται σ΄ αυτούς... τίποτε άλλο δεν θα γίνει το 2012.
Το μόνο που δεν αποκλείεται είναι να ανακοινωθούν προθέσεις και προγραμματισμοί...
Για το 2013 άντε να γίνει ένας διαγωνισμός για 1-2 αποκρατικοποιήσεις που όμως δεν θα τελειώσουν ποτέ.
Για όσους διατηρούν ακόμη αμφιβολίες για την μοναξιά του πρωθυπουργού σας θυμίζω ότι την περασμένη Τρίτη οι κρατικοί φύλακες της Ακρόπολης έκλεισαν την είσοδό της στους επισκέπτες μετά τις 2 το μεσημέρι γιατί ίδρωσαν... Και για να την κλείσουν πήραν και την άδεια του υπουργείου Πολιτισμού. Σε δηλώσεις του δε ο υφυπουργός Πολιτισμού κ. Τζαβάρας στο ΒΗΜΑ F.M. αφού μας διαβεβαίωσε ότι «...είχα την ευκαιρία να επικοινωνήσω με τον Σύνδεσμο των φυλάκων...» μας μετέφερε την πρόθεσή του να λύσει τα προβλήματα ιδρώματος... και καταπόνησης από την ζέστη των συγκεκριμένων κρατικών υπαλλήλων. Πάλι καλά που η συντεχνία των φυλάκων του έδωσε την ευκαιρία να μιλήσει μαζί τους...
Πόσο εύκολο είναι λοιπόν για τον κ. Σαμαρά, που αναγκάστηκε πάλι μόνος του να δώσει λύση ακόμη και στην διαμάχη του Ασύλου Ανιάτων με την ΔΕΗ... να πορευθεί με την αποφασιστικότητα που θέλει να δείξει χωρίς να συμπορευτούν μαζί του τουλάχιστον οι υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας;
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου