Τα διαμαντένια μαργαριτάρια στο πάνθεον των μεγάλων Ελλήνων, οι οποίοι έδωσαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι τα ιερά και τα όσια της φυλής μας είναι πάρα πολλά. Εξέχουσα μορφή σ' αυτό το πάνθεον της νεώτερης ιστορίας μας, οι οποίοι σεβάστηκαν τις διαχρονικές παρακαταθήκες του Έθνους και τις προασπίστηκαν με κάθε κόστος σε όλη τους τη ζωή, ήταν οι αείμνηστοι, Μητροπολίτης Δρυινουπόλεως Πωγωνιανής και...
Κονίτσης, Σεβαστιανός (1922-1994) και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Τάσος Παπαδόπουλος (1934-2008). Και τους δυο εκτός της μεγάλης αγάπης για την πατρίδα και την Ορθοδοξία, τους ένωσε την ίδια ακριβώς ημέρα, στις 12 Δεκεμβρίου, ο θάνατος. Τα παρακάτω που θα αναφέρει η ταπεινότητά μου, αποτελούν ένα ελάχιστο φόρο τιμής προς αυτούς τους δυο μεγάλους Έλληνες, οι οποίοι με τα λόγια και τα έργα τους λάμπρυναν την Ιστορία μας και άφησαν ισχυρή παρακαταθήκη στις επερχόμενες γενεές των Ελλήνων.
«Το ημερολόγιο θυμίζει ότι σήμερα, 12 Δεκεμβρίου 1994, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου Σπυρίδωνα. Στα Ιωάννινα, πρωτεύουσα της Ηπείρου, το πρωινό είναι παγερό. Τη λίμνη Παμβώτιδα σκεπάζει πυκνή ομίχλη. Το τοπίο, γενικά, μελαγχολικό. Η πόλη ξυπνάει σιγά-σιγά από τον βραδυνό ύπνο της. Οι δείκτες του εντοιχισμένου ρολογιού στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων δείχνουν επτά παρά είκοσι πέντε. Αυτήν ακριβώς την ώρα παύει να χτυπά η γλυκιά καρδιά του Σεβαστιανού. Τα καθάρια μάτια του σφαλίζουν. Παύουν να αντικρίζουν τους φτωχούς και περιφρονημένους. Τα σεμνά χέρια του παύουν να υψώνονται ικετευτικά, παρακαλώντας τον Θεό για το λυτρωμό της Βορείου Ηπείρου. Η ευθαρσής γλώσσα του παύει να μολογάει το δίκαιο των αδικημένων. Ο ξάστερος νους του παύει να συλλαμβάνει τους καημούς και τους πόθους των Βορειοηπειρωτών. Ο σεπτός Σεβαστιανός παύει να υπάρχει στη γη. Περνάει από το χειμώνα των βασάνων στην άνοιξη της αιωνιότητας. Στην ωραιότητα του παραδείσου….
Κονίτσης, Σεβαστιανός (1922-1994) και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Τάσος Παπαδόπουλος (1934-2008). Και τους δυο εκτός της μεγάλης αγάπης για την πατρίδα και την Ορθοδοξία, τους ένωσε την ίδια ακριβώς ημέρα, στις 12 Δεκεμβρίου, ο θάνατος. Τα παρακάτω που θα αναφέρει η ταπεινότητά μου, αποτελούν ένα ελάχιστο φόρο τιμής προς αυτούς τους δυο μεγάλους Έλληνες, οι οποίοι με τα λόγια και τα έργα τους λάμπρυναν την Ιστορία μας και άφησαν ισχυρή παρακαταθήκη στις επερχόμενες γενεές των Ελλήνων.
«Το ημερολόγιο θυμίζει ότι σήμερα, 12 Δεκεμβρίου 1994, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου Σπυρίδωνα. Στα Ιωάννινα, πρωτεύουσα της Ηπείρου, το πρωινό είναι παγερό. Τη λίμνη Παμβώτιδα σκεπάζει πυκνή ομίχλη. Το τοπίο, γενικά, μελαγχολικό. Η πόλη ξυπνάει σιγά-σιγά από τον βραδυνό ύπνο της. Οι δείκτες του εντοιχισμένου ρολογιού στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων δείχνουν επτά παρά είκοσι πέντε. Αυτήν ακριβώς την ώρα παύει να χτυπά η γλυκιά καρδιά του Σεβαστιανού. Τα καθάρια μάτια του σφαλίζουν. Παύουν να αντικρίζουν τους φτωχούς και περιφρονημένους. Τα σεμνά χέρια του παύουν να υψώνονται ικετευτικά, παρακαλώντας τον Θεό για το λυτρωμό της Βορείου Ηπείρου. Η ευθαρσής γλώσσα του παύει να μολογάει το δίκαιο των αδικημένων. Ο ξάστερος νους του παύει να συλλαμβάνει τους καημούς και τους πόθους των Βορειοηπειρωτών. Ο σεπτός Σεβαστιανός παύει να υπάρχει στη γη. Περνάει από το χειμώνα των βασάνων στην άνοιξη της αιωνιότητας. Στην ωραιότητα του παραδείσου….
Ο σταυραετός της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού Σεβαστιανός, με το φωτεινό πέρασμά του, κέρδισε “το βασίλειο της ευπρέπειας και το διάδημα του κάλλους εκ χειρός Κυρίου”. Ήταν όσιος. Η συμπαράστασή του προς τους αδελφούς μας της Βορείου Ηπείρου τον έκανε και μάρτυρα. Ήταν πράος. Η αγωνία του για τους Βορειοηπειρώτες τον έκανε και μαχητή. Ήταν άνθρωπος προσευχής. Η αδικία σε βάρος τους τον έκανε και ομολογητή. Η πειστική φωνή του ξανέμισε σ΄ όλη την υφήλιο σαν λάβαρο Ανάστασης και ξεσήκωσε την κοινή γνώμη ανά τα πέρατα της Οικουμένης υπέρ των Βορειοηπειρωτών. Στην εξαϋλωμένη αγιορείτικη μορφή του ενσάρκωσε το ανυπότακτο ράσο, το ασίγαστο καριοφίλι και το επαναστατικό κήρυγμα. Με τη σωφροσύνη του, την ψυχική αρχοντιά του και την ακλόνητη πίστη του υψώθηκε ως σύμβολο ηθικής. Μπροστά στο φέρετρό του έκλαψαν η Ορθοδοξία και η Ρωμιοσύνη. Μπορεί να απουσιάζουν το στόμα, η φωνή ο πύρινος λόγος του. Αλλά δεν απουσιάζει εκείνος. Ο Σεβαστιανός είναι και τώρα παρών. Ενεργητικά παρών, έστω και εάν είναι θαμμένος στη Μολυβδοσκέπαστο. Τον εσωτερικό θησαυρό του δεν τον άγγιξαν ο θάνατος και ο χρόνος. Τουναντίον τον φανέρωσαν και τον μεγέθυναν. Ο Σεβαστιανός έχει τη μοναδική δυνατότητα να στέκεται ολόρθος στο σήμερα, να ακούει τον παλμό της Εκκλησίας και να βλέπει στα μάτια τα νέα παιδιά, που αναζητούν τη δική του εκκλησιαστικότητα. Το πόνημα αυτό κυκλοφορεί από χρέος και ευγνωμοσύνη προς τον Ιεράρχη που ταύτισε το όνομά του με τους Βορειοηπειρώτες. Από μεγάλο σεβασμό και άπειρο θαυμασμό προς τον Ιερωμένο της θυσιαστικής αλήθειας του Χριστιανισμού, που διέφυγε τα δεσμά της συμβατικότητας…» (αποσπάσματα από το σύγγραμμα του Ηλία Μάκου, «Φτερωτός Άγγελος).
Το έργο αυτού του Μεγάλου Έλληνα και Χριστιανού Ορθόδοξου υπήρξε τεράστιο. Έδωσε πραγματικά οράματα στους νέους και στοργή και περίθαλψη στους πάσχοντες γέροντες της Μητροπόλεώς του. Ετάφη, κατόπιν επιθυμίας του στο πανάρχαιο Μοναστήρι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Μολυβδοσκεπάστου, λίγα μέτρα από τα Ελληνοαλβανικά σύνορα, για να νιώθουν την «ανάσα του» οι χειμαζόμενοι Βορειοηπειρώτες. Μέχρι σήμερα, τον 15Αύγουστο, στο Μοναστήρι της Παναγίας τελείται Αγρυπνία, 17 χιλιόμετρα από την ακριτική Κόνιτσα, την οποία καθιέρωσε ο Σεβαστιανός από το 1969. Σ΄ αυτή συρρέουν πλήθη πιστών από όλες τις περιοχές της πατρίδας μας για να τιμήσουν την Κοίμηση της Θεοτόκου, αλλά και για να βροντοφωνάξουν μηνύματα ελπίδας και ανακούφισης προς τον υπόδουλο Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου μας.
Στις 7 Απριλίου 2004, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Τάσος Παπαδόπουλος απευθύνει διάγγελμα προς τον Ελληνικό Κυπριακό λαό, εν όψει του δημοψηφίσματος που διενεργείται στη Μεγαλόνησο για το σχέδιο Ανάν, στις 24 Απριλίου 2004: «…Τα συναισθήματά μου δεν είναι διαφορετικά από τα δικά σας. Στην υπηρεσία σας έχω τάξει τον εαυτό μου και πριν αλλά ιδιαιτέρως από την ανάδειξή μου στην Προεδρεία της Κυπριακής πολιτείας. Στόχος και γνώμονας της κάθε πράξεώς μου είναι το συμφέρον του λαού και τίποτε άλλο. Με αφοσίωση και πλήρη ανάληψη των ευθυνών μου και με παρρησία λόγου και έργου. Η τελική απόφαση ήταν πάντα και παραμένει δική σας. Η ετυμηγορία θα εκφραστεί στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου. Συνεκτιμώντας όλα τα δεδομένα με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα αλλά και με πλήρη συναίσθηση της ιστορικότητας των στιγμών και το βάρος της ευθύνης που μου αναλογεί και μου έχετε αναθέσει, λυπούμαι ειλικρινά, γιατί δεν μπορώ να αποδεχτώ και να υπογράψω το σχέδιο Ανάν, όπως, τελικά διαμορφώθηκε. Παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο δεν θα παραδώσω κοινότητα χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνων. Και όλα αυτά έναντι κενών παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών, έναντι της ανεδαφικής ψευδαίσθησης, ότι η Τουρκία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της. Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες, στις 24 Απριλίου θα τοποθετηθείτε με ένα ναι ή ένα όχι στο σχέδιο Ανάν. Θα αποφασίσετε για το παρών και το μέλλον της Κύπρου, για τη γενιά μας αλλά και τις γενιές που θα έρθουν μετά από εμάς. Έχω εμπιστοσύνη στην κρίση σας. Είμαι βέβαιος ότι δε σας αγγίζουν ψεύτικα διλήμματα, ότι δε σας τρομάζουν απειλές για δήθεν διεθνή απομόνωση και δε σας πείθουν τα περί δήθεν τελευταίας ευκαιρίας. Είμαι βέβαιος ότι εξακολουθούν να έχουν για σας νόημα οι ηθικές αρχές και αξίες του λαού μας, του πολιτισμού και του εθνικού ιστορικού μας βίου, τον οποίο θέλουμε να συνεχίσουμε με ασφάλεια, δικαιοσύνη, ελευθερία και ειρήνη. Ελληνικέ Κυπριακέ λαέ, στη ζυγαριά του ναι και του όχι, πολύ βαρύτερες και πολύ πιο επαχθείς θα είναι οι συνέπειες του ναι. Σε καλώ να απορρίψεις το σχέδιο Ανάν. Σε καλώ να πεις στις 24 του Απρίλη ένα δυνατό ΟΧΙ. Σε καλώ να υπερασπιστείς το δίκιο και με αξιοπρέπεια για την ιστορία σου. Καλή Ανάσταση σε όλους».
Το έργο αυτού του Μεγάλου Έλληνα και Χριστιανού Ορθόδοξου υπήρξε τεράστιο. Έδωσε πραγματικά οράματα στους νέους και στοργή και περίθαλψη στους πάσχοντες γέροντες της Μητροπόλεώς του. Ετάφη, κατόπιν επιθυμίας του στο πανάρχαιο Μοναστήρι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Μολυβδοσκεπάστου, λίγα μέτρα από τα Ελληνοαλβανικά σύνορα, για να νιώθουν την «ανάσα του» οι χειμαζόμενοι Βορειοηπειρώτες. Μέχρι σήμερα, τον 15Αύγουστο, στο Μοναστήρι της Παναγίας τελείται Αγρυπνία, 17 χιλιόμετρα από την ακριτική Κόνιτσα, την οποία καθιέρωσε ο Σεβαστιανός από το 1969. Σ΄ αυτή συρρέουν πλήθη πιστών από όλες τις περιοχές της πατρίδας μας για να τιμήσουν την Κοίμηση της Θεοτόκου, αλλά και για να βροντοφωνάξουν μηνύματα ελπίδας και ανακούφισης προς τον υπόδουλο Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου μας.
Στις 7 Απριλίου 2004, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Τάσος Παπαδόπουλος απευθύνει διάγγελμα προς τον Ελληνικό Κυπριακό λαό, εν όψει του δημοψηφίσματος που διενεργείται στη Μεγαλόνησο για το σχέδιο Ανάν, στις 24 Απριλίου 2004: «…Τα συναισθήματά μου δεν είναι διαφορετικά από τα δικά σας. Στην υπηρεσία σας έχω τάξει τον εαυτό μου και πριν αλλά ιδιαιτέρως από την ανάδειξή μου στην Προεδρεία της Κυπριακής πολιτείας. Στόχος και γνώμονας της κάθε πράξεώς μου είναι το συμφέρον του λαού και τίποτε άλλο. Με αφοσίωση και πλήρη ανάληψη των ευθυνών μου και με παρρησία λόγου και έργου. Η τελική απόφαση ήταν πάντα και παραμένει δική σας. Η ετυμηγορία θα εκφραστεί στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου. Συνεκτιμώντας όλα τα δεδομένα με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα αλλά και με πλήρη συναίσθηση της ιστορικότητας των στιγμών και το βάρος της ευθύνης που μου αναλογεί και μου έχετε αναθέσει, λυπούμαι ειλικρινά, γιατί δεν μπορώ να αποδεχτώ και να υπογράψω το σχέδιο Ανάν, όπως, τελικά διαμορφώθηκε. Παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο δεν θα παραδώσω κοινότητα χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνων. Και όλα αυτά έναντι κενών παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών, έναντι της ανεδαφικής ψευδαίσθησης, ότι η Τουρκία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της. Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες, στις 24 Απριλίου θα τοποθετηθείτε με ένα ναι ή ένα όχι στο σχέδιο Ανάν. Θα αποφασίσετε για το παρών και το μέλλον της Κύπρου, για τη γενιά μας αλλά και τις γενιές που θα έρθουν μετά από εμάς. Έχω εμπιστοσύνη στην κρίση σας. Είμαι βέβαιος ότι δε σας αγγίζουν ψεύτικα διλήμματα, ότι δε σας τρομάζουν απειλές για δήθεν διεθνή απομόνωση και δε σας πείθουν τα περί δήθεν τελευταίας ευκαιρίας. Είμαι βέβαιος ότι εξακολουθούν να έχουν για σας νόημα οι ηθικές αρχές και αξίες του λαού μας, του πολιτισμού και του εθνικού ιστορικού μας βίου, τον οποίο θέλουμε να συνεχίσουμε με ασφάλεια, δικαιοσύνη, ελευθερία και ειρήνη. Ελληνικέ Κυπριακέ λαέ, στη ζυγαριά του ναι και του όχι, πολύ βαρύτερες και πολύ πιο επαχθείς θα είναι οι συνέπειες του ναι. Σε καλώ να απορρίψεις το σχέδιο Ανάν. Σε καλώ να πεις στις 24 του Απρίλη ένα δυνατό ΟΧΙ. Σε καλώ να υπερασπιστείς το δίκιο και με αξιοπρέπεια για την ιστορία σου. Καλή Ανάσταση σε όλους».
Ο Τάσος Παπαδόπουλος, πήρε ενεργά μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ από διάφορα πόστα, ως τομεάρχης Λευκωσίας και αργότερα ως γενικός υπεύθυνος για όλη την Κύπρο της ΠΕΚΑ, πολιτικής οργάνωσης της ΕΟΚΑ. Υπηρέτησε για δώδεκα χρόνια, διαδοχικά, ως Υπουργός Εσωτερικών, Οικονομικών, Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Υγείας και Γεωργίας και Φυσικών Πόρων. Από το 2003 – 2008 υπήρξε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Επί προεδρίας του, την 1η Μαΐου 2004 η Κύπρος έγινε πλήρες μέλος της Ε.Ε.
Ο Ελληνοκυπριακός λαός στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004 καταψήφισε με ποσοστό 76% το Σχέδιο Ανάν λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη το περιεχόμενο του διαγγέλματος του Μεγάλου του ηγέτη. Έτσι, συμπορεύτηκε με τον πατριώτη Πρόεδρό του, Τάσο Παπαδόπουλο, αρνούμενος να συμβιβαστεί με το φιλότουρκο σχέδιο Ανάν και αποκήρυξε τους εσωτερικούς υποστηρικτές του, όπως ήταν ο Νίκος Αναστασιάδης, Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, όπου τότε, σε έκτακτο Παγκύπριο Συνέδριο, το κόμμα του αποφάσισε με ποσοστό 77,6% την υπερψήφιση του σχεδίου Ανάν. Ο Τάσος Παπαδόπουλος, όμως, καθώς και ο Ελληνοκυπριακός λαός αντιστάθηκε και στις εντονότατες πιέσεις που δεχόταν από την Ελλάδα προκειμένου να αποδεχτεί το σχέδιο. Θερμοί υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν ήταν το ΠΑΣΟΚ και μεγάλο μέρος της ΝΔ (όπως, η Ντόρα Μπακογιάννη).
Με την καταψήφισή του αποδείχτηκε πως το σχέδιο Ανάν δεν ήταν «μονόδρομος σωτηρίας», ούτε το Νησί απομονώθηκε διεθνώς, όπως διατείνονταν οι Κασσάνδρες της Ελλάδος αλλά και της μαρτυρικής Μεγαλονήσου. Αποδείχτηκε πως αν το σχέδιο Ανάν ψηφιζόταν, σήμερα δεν θα μπορούσε η Κύπρος να ορίσει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, ούτε βεβαίως θα μπορούσε να συνομιλεί απ΄ ευθείας η Κυπριακή Κυβέρνηση με τη Μέρκελ για το φυσικό αέριο της Κύπρου.
Συνεπώς, τα μηνύματα που βγαίνουν από αυτούς τους Μεγάλους Έλληνες πατριώτες, είναι πως όσο «μικρός» και να είσαι, όταν διαθέτεις ηγέτες με πατριωτική φλέβα και ανδρισμό, που είναι αποφασισμένοι να συγκρουστούν, τότε το Έθνος των Ελλήνων δεν έχει να φοβηθεί τίποτε. Όταν, όμως έχεις κιοτήδες που ψηφίζουν τα μνημόνια της εξαθλίωσης και της διαστροφής, τότε, δυστυχώς, έρχονται χειρότερες ημέρες.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου