Η χλίδα του δημόσιου κηφηναριού.!

Από την Αγγελική*

Ημέρα Παρασκευή. Πολύ κρύο έξω, ίσως 3 βαθμούς και κάτω. Ντύθηκα καλά, δηλαδή, πολύ καλά: γάντια, κασκόλ, και σκέφτηκα να βάλω και καπέλο γιατί κρύωνα. Μα σας λέω κρύωνα πάρα πολύ και είχα τόσα να κάνω. 

Η πρώτη στάση μου ήταν στο Ν.Π.Δ.Δ. (κτήριο ασφαλισμένων δημοσίου). Ανοίγω την πόρτα, μπαίνω μέσα και μου ήρθε...
λιποθυμία από την πολύ θέρμανση που είχαν. Οι υπάλληλοι ήταν πολύ ελαφριά ντυμένοι. Θεέ μου, είχε πολύ ζέστη εκεί μέσα!

"Να σας εξυπηρετήσω", μου λέει κάποια με ένα περιοδικό lifestyle στο χέρι, ξέρετε τώρα.

"Ναι, κυρία μου, ένα λεπτό όμως να ξεντυθώ πρώτα!" (να βρω το μαγιό μου). Ελεος, έλεος!

Η δεύτερη στάση μου ήταν στον Ο.Α.Ε.Ε (στο ΤΕΒΕ). Λοιπόν, ξανά το ίδιο! Με το που μπήκα μέσα στα γραφεία έπρεπε να ξεντυθώ. Πολύ ζέστη ψιθύρισα, πολύ καλοριφέρ εδώ μέσα. "What the hell is going on?", I thought!

Αναπόφευκτα, δεν ήταν δυνατόν και στις δύο αυτές στιγμές να μην σκεφτώ: τα παιδιά στο Νηπιαγωγείο, στο Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο και Πανεπιστήμιο που είτε έχουν ακυρώσει τα μαθήματά τους, είτε τρεμουλιάζουν από το κρύο μέσα στις παγωμένες αίθουσες και πολλούς από μας που δεν έχουμε βάλει πετρέλαιο και ζούμε μέσα στο κρύο.

Αυτοί, πού τα βρίσκουν τα χρήματα και καίνε τα καλοριφέρ ή οτιδήποτε άλλο, τόσο πολύ; 

Και για ποιό λόγο; 
Μήπως έχουν κάνει σύμβαση με τους πρατηριούχους των πετρελαίων και υποκρύπτεται μία οικονομική συναλλαγή; 
Ποιοί τα πληρώνουν όλα αυτά; 

Φυσικά όχι αυτοί που απολαμβάνουν τόσο υπερβολικά την θέρμανση αλλά ...οι ασφαλισμένοι που δεν μπορούν να πληρώσουν τις εισφορές τους και αναγκάζονται να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους. 

Ε-Λ-Ε-Ο-Σ. Ντρέπομαι, σιχάθηκα. 

Ε ρε σκουπόξυλο που τους χρειάζεται…
___________________________________
* Η Αγγελική είναι ελεύθερος επαγγελματίας και ζει στα Γιάννενα.